Κοινοτοπίες #25: Αναπτυσσόμαστε !

Του Πάνου Ντούλα

Η χρονιά έκλεισε με 1.500 - 2.000 ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ κενά στη Β’ βάθμια.

Την Παρασκευή, όμως, 8.000 συνάδελφοί μου συμβασιούχοι σε Α' βάθμια και Β' βάθμια απολύονται, χωρίς ελπίδα να ξαναδουλέψουνε στο δημόσιο σχολείο όσο κρατάει αυτή η συμφορά που μας βρήκε. Άνθρωποι επιστήμονες, που σπουδάζουν μια ζωή, που ’χουν περάσει χίλιες εξετάσεις, που ’χουν γυρίσει όλες τις γωνιές της Ελλάδας (με μεγάλο προσωπικό κόστος), που ’χουν ήδη διδάξει με επιτυχία για χρόνια σε εκατοντάδες παιδιά, που καλύπτουν κενά πραγματικά, πετιούνται στο δρόμο με μια μονοκοντυλιά ενός χαρτογιακά που δεν έχει μπει ποτέ σε τάξη.

Μόλις ξεμπερδέψουν με αυτούς, από Δευτέρα (δηλ με κλειστά τα σχολεία), σειρά έχουμε οι μόνιμοι: από τους 83.000 περίπου που είμαστε τώρα οι μόνιμοι (92.000 πριν από αυτήν την Καταστροφή), είπανε ότι θα διώξουνε 8.000, δηλ το 1/10 του κλάδου !!! Ούτε υποχρεωτικές μετακινήσεις ούτε τίποτε. Χωρίς να περισσεύουν. Απλά έτσι. Διαθεσιμότητα για 1 χρόνο με ένα μέρος του μισθού κι από κει και πέρα απόλυση.

Τώρα, πώς ακριβώς θα λειτουργήσει το σχολείο το Σεπτέμβρη με 4+8+4 (σύνταξη) = 16.000 λιγότερους καθηγητές δε χρειάζεται και πολύ μυαλό: 6 εικοσάρια τμήματα (6*20=120) της Α' Γυμνασίου γίνονται μες στο καλοκαίρι 4 εικοσιεφτάρια (4*27=108) στη Β'. Όσα παιδάκια περισσεύουν(!), θα σταλούνε σε άλλα σχολεία(!!), γιατί πλέον το μάξιμουμ μιας τάξης (μέχρι πέρσι 25 - τώρα 27) γίνεται μίνιμουμ !!! Δε βαριέσαι; Η σωτηρία της χώρας πάνω από όλα.

Ευτυχώς που έχουμε ανάπτυξη. Φαντάσου να μην είχαμε τι θα γινότανε. Δόξα τω Θεώ!