Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Συνεχίζονται οι μαζικές διαδηλώσεις και συγκρούσεις στη Βραζιλία - Εκτενής ενημέρωση

Εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές πλημμύρισαν τις κεντρικές λεωφόρους του Ρίο ντε Τζανέιρο, του Σάο Πάολο και δεκάδων ακόμα μικρότερων πόλεων της Βραζιλίας προχθές 20 Ιουνίου, δίνοντας συνέχεια στις μαζικές και μαχητικές λαϊκές διαδηλώσεις, που ξεκίνησαν ως διαμαρτυρία για την αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων των λεωφορείων.

Οι τοπικές κυβερνήσεις των δύο μεγαλύτερων βραζιλιάνικων πόλεων του Ρίο και του Σάο Πάολο, σε συνεννόηση με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος (PT) της Dilma Rousseff, ανέστειλαν τις αυξήσεις σε μια προσπάθεια να εκτονώσουν την κοχλάζουσα λαϊκή οργή. Μια σειρά από μικρότερες πόλεις που είχαν επίσης αυξήσει τις τιμές τις επανέφεραν πλήρως ή μερικώς, μια μέρα νωρίτερα.

Παρ' όλα αυτά οι προχθεσινές διαδηλώσεις ήταν οι μεγαλύτερες που έγιναν στην χώρα από την έναρξη των κινητοποιήσεων, δύο εβδομάδες πριν, με τους διαδηλωτές να καταγγέλλουν την κοινωνική ανισότητα, την πολιτική διαφθορά και τις κρατικές δαπάνες για το Παγκόσμιο Κύπελλο και άλλα δαπανηρά αθλητικά θεάματα και όχι για την παιδεία και την υγεία.

Η στρατιωτική αστυνομία κάνει λόγο για 300.000 διαδηλωτές στο Ρίο, αλλά σίγουρα ο αριθμός τους ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος.

Η αστυνομία επιτέθηκε στους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές του Ρίο με λύσσα, χρησιμοποιώντας δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και πλαστικές σφαίρες. Στην καταστολή συμμετείχαν επίσης έφιπποι αστυνομικοί. Συγκρούσεις σημειώθηκαν επίσης και στην πρωτεύουσα Μπραζίλια, όπου για την φύλαξη του Προεδρικού Μεγάρου (Palacio do Planalto) χρησιμοποιήθηκαν και δυνάμεις του στρατού. Ισχυρές δυνάμεις της αστυνομίας αναπτύχθηκαν και σε άλλα κτήρια υψηλής σημασίας, ενώ αριθμός των διαδηλωτών ήταν τουλάχιστον 30.000. Συγκρούσεις σημειώθηκαν όταν διαδηλωτές εισέβαλαν για λίγο στο κτίριο του Υπουργείου Εξωτερικών της Βραζιλίας.

Συγκρούσεις έγιναν επίσης στο  Sao Paulo, στο Campina και στο Salvador στη βορειοανατολική πολιτεία Bahia.

Σύμφωνα με την καθημερινή εφημερίδα Estado de São Paulo, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση διέταξε τη Βραζιλιάνικη Υπηρεσία Πληροφοριών (ABIN) να ξεκινήσει μια μεγάλη επιχείρηση παρακολούθησης των διαδικτυακών επικοινωνιών και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με σκοπό να ανακαλύψουν όσους συμμετέχουν στην οργάνωση των διαδηλώσεων και την κατεύθυνση που θα πάρουν αυτές.

Την Τετάρτη 19 Ιουνίου, περίπου 80.000 εργαζόμενοι και νεολαίοι διαδήλωσαν έξω από το ποδοσφαιρικό γήπεδο της πόλης Fortaleza, μιας παραλιακής πόλης στην Βορειοανατολική Βραζιλία, τρείς μόλις ώρες πριν την έναρξη του αγώνα Μεξικό-Βραζιλία στα πλαίσια του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών, της οργάνωσης - πρόβας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014.


Οι αγώνες είναι στο επίκεντρο των διαδηλώσεων καθώς μεγάλα τμήματα της βραζιλιάνικης κοινωνίας είναι εξοργισμένα με το κόστος τους, το οποίο εκτιμάται στα 12,6 δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία δαπανώνται για νέα γήπεδα και άλλες υποδομές που δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με τις πιεστικές ανάγκες του μέσου Βραζιλιάνου. Πολλοί από τους διαδηλωτές κρατούσαν πλακάτ που έγραφαν "Περισσότερο ψωμί, λιγότερα τσίρκο!", "Όταν το παιδί σου αρρωστήσει πήγαινέ το σε ένα στάδιο", "Θέλουμε νοσοκομεία και σχολεία, που να πληρούν τα πρότυπα της FIFA"


Συγκρούσεις μεταξύ της αστυνομίας και των διαδηλωτών σημειώθηκαν στη Fortaleza, όταν οι τελευταίοι έσπασαν την "κόκκινη γραμμή" που είχε οριστεί 2 χιλιόμετρα περιμετρικά του γηπέδου, σύμφωνα με τους σχετικούς κανονισμούς της FIFA.

Ο Υπουργός Αθλητισμού Aldo Rebelo προειδοποίησε ότι η κυβέρνηση δεν θα ανεχθεί διαδηλώσεις που διαταράσσουν την ομαλή διεξαγωγή των αγώνων του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Ο Revelo -που είναι μέλος του ΚΚ της Βραζιλίας, το οποίο στηρίζει την κυβέρνηση του PT- ανέφερε ότι γύρω από το περιβόητο στάδιο Maracaná στο Ρίο θα οριστεί μια περίμετρος ασφαλείας, που θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Ένοπλων Δυνάμεων της χώρας. "Δεν υπάρχει δυνατότητα να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε διαδήλωση κοντά στο στάδιο" δήλωσε, προσθέτοντας πως "υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να εκμεταλλευτούν αυτά τα γεγονότα για προβάλουν τα παράπονά τους."

Οι αρχικές διαδηλώσεις οργανώθηκαν από το "Κίνημα Ελευθέρου Εισιτήριου", το οποίο αποτελείτε από μερικές δεκάδες μέλη και πραγματοποιεί διάφορες μικρές διαδηλώσεις από το 2005. Φέτος όμως ο συνδυασμός της αύξησης των τιμών των εισιτηρίων, η αυξανόμενη δυσαρέσκεια για την εκτόξευση του πληθωρισμού και η στασιμότητα της οικονομικής ανάπτυξης οδήγησαν σε λαϊκή έκρηξη.

Η έλλειψη συγκεκριμένου προγράμματος ή επαναστατικής ηγεσίας και η επικράτηση των μεσοαστικών στρωμάτων έχει αφήσει αυτό το κίνημα ανοικτό σε διάφορες επιρροές, ακόμα και από την δεξιά. Συνθήματα που αντιτίθενται σε όλα τα πολιτικά κόμματα και  καταγγέλλουν την διαφθορά και την υψηλή φορολογία γίνονται όλο και πιο διαδεδομένα, ενώ οργανωμένες ομάδες κακοποιών επιτίθενται σε διαδηλωτές που κρατάνε πανό και πλακάτ αριστερών κομμάτων.

Στο Ρίο την Τετάρτη, μια ομάδα μερικών δεκάδων διαδηλωτών του Ενοποιημένου Εργατικού Κέντρου (CUT), της συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας που είναι πιο κοντά στην κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος, δέχθηκε επίθεση, τα μέλη της χτυπήθηκαν και τα πανό τους καταστράφηκαν.

Στο Σάο Πάολο, στοιχεία που στα ΜΜΕ αναφέρονται ως "εθνικιστές" επιτέθηκαν σε μέλη αριστερών κομμάτων, τους πήρανε τα πανό και τις σημαίες τους και τα έκαψαν.

Η πολιτική σύγχυση και η ικανότητα των ακροδεξιών να την εκμεταλλεύονται είναι μια από τις "παρενέργειες" της δεκαετούς κυριαρχίας του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος, ενός διεφθαρμένου πολιτικού μηχανισμού που ψευδώς ισχυρίζεται πως εκπροσωπεί την εργατική τάξη και της ενσωμάτωσης των εργατικών συνδικάτων στο κρατικό μηχανισμό. Τα συνδικάτα δεν έχουν παίξει κανέναν αξιοσημείωτο ρόλο στις τελευταίες κινητοποιήσεις.

Η επαναφορά των τιμών των εισιτηρίων στα προηγούμενα επίπεδα στοχεύει στο "κλείσιμο" του ζητήματος που προκάλεσε την λαϊκή έκρηξη. Αυτό όμως δεν βελτιώνει τις κοινωνικές συνθήκες. Οι αρχές του Σάο Πάολο και του Ρίο ντε Τζανέιρο κατέστησαν σαφές ότι τα κερδοσκοπικά συμφέροντα των ιδιωτικών εταιριών που διαχειρίζονται το σύστημα -και χρηματοδοτούν όλα τα μεγάλα κόμματα- θα προστατευθούν. Αντί για τις αυξήσεις των εισιτηρίων θα υπάρξουν περικοπές σε άλλους κοινωφελείς τομείς όπως η παιδεία και η υγεία.


"Θα πρέπει να σφίξουμε το ζωνάρι", δήλωσε ο κυβερνήτης του Σάο Πάολο Geraldo Alckmin του δεξιού αντιπολιτευόμενου κόμματος της Βραζιλιάνικης Σοσιαλδημοκρατίας (PSDB). "Αυτή είναι μια χειρονομία, ένα άνοιγμα", είπε ο προερχόμενος από το Εργατικό Κόμμα δήμαρχος του Σάο Πάολο Fernando Haddad. Ο Haddad απείλησε να κάνει περικοπές σε υγεία και παιδεία, σε μια πόλη όπου έχουν την έδρα 21 δισεκατομμυριούχοι. Σε καμία περίπτωση κανένας από αυτούς του αξιωματούχος δεν πρότεινε καν να πληρώσουν οι πλούσιοι για αυτές τις βασικές υπηρεσίες.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου, ο δήμαρχος του Σάο Πάολο που θεωρείται ανερχόμενο στέλεχος του εργατικού Κόμματος, πιέστηκε από την Rousseff να αναστείλει τις αυξήσεις και αντιστάθηκε μέχρι την τελευταία στιγμή. Από την πλευρά του ο δήμαρχος του Ρίο, Eduardo Paes του PMDB (Βραζιλιάνικο Δημοκρατικό Κίνημα) προειδοποίησε πως η επαναφορά των τιμών των εισιτηρίων στα προηγούμενα επίπεδα θα αναγκάσει την πόλη να μειώσει τις δαπάνες άλλων τομέων κατά 200 εκατομμύρια $.

Ακόμα και πριν την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, ένας εργάτης στο Σάο Πάολο ή το Ρίο αμειβόμενος με τον κατώτατο μισθό πλήρωνε πάνω από το 20% του μισθού του για να πηγαινοέρχεται στη δουλειά του με κακοσυντηρημένα και υπερπλήρη λεωφορεία και τρένα.


Τα εισιτήρια στο Σάο Πάολο είναι τα πιο ακριβά στην Λ. Αμερική, υψηλότερα και από ορισμένες πόλεις των ΗΠΑ. Στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, για παράδειγμα με τον μέσο όρο των μισθών να είναι 5 φόρες μεγαλύτερο από αυτόν του Σάο Πάολο το εισιτήριο (1,35$) είναι ίσο με αυτό της βραζιλιάνικης πόλης. Επιπλέον σε αυτήν την μεγαλούπολη των 20 εκατομμυρίων κατοίκων, οι εργαζόμενοι περνούν ώρες σε λεωφορεία και τρένα και πολλοί πληρώνουν τέσσερα εισιτήρια την ημέρα.


Η υπαναχώρηση των κυβερνώντων στο θέμα των εισιτήριων θα αποδειχθεί μάταιη. Οι αιτίες της οργής νεολαίας και εργαζομένων, η ακραία κοινωνική ανισότητα σε συνδυασμό με την εκρηκτική άνοδο του κόστους ζωής και μια οικονομική ύφεση βρήκαν μόνο μια αρχική και περιορισμένη έκφραση στις μαζικές διαδηλώσεις της περασμένης εβδομάδας. Πίσω από αυτές τις συνθήκες είναι η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, η οποία προκαλεί κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές σε όλον τον κόσμο, από την Αθήνα στο Κάιρο, από την Πόλη στη Μαδρίτη και τώρα στο Ρίο, το Σάο Πάολο και άλλες πόλεις της Βραζιλίας.

Η Rousseff προσπάθησε να παρουσιάσει τις διαδηλώσεις σαν ένα σύμπτωμα των επιτυχιών του της κυβέρνησης του Εργατικού Κόμματος. "Οι προσδοκίες έχουν αυξηθεί επειδή αλλάξαμε τη Βραζιλία", είπε και στη συνέχεια προσέθεσε πως "οι πολίτες δηλώνουν ότι θέλουν περισσότερα και δικαιούνται περισσότερα", αυτός ο ισχυρισμός που αναπαρήχθηκε από τον τύπο, δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι οι περιορισμένες βελτιώσεις στην ζωή όσων ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας συνοδεύτηκαν από την διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα στην άρχουσα καπιταλιστική τάξη και τις εργαζόμενες μάζες.

Υπάρχει προφανές σοκ σε όλα τα τμήματα του κατεστημένου και των πολιτικών εκπροσώπων του για την λαϊκή έκρηξη. Η καθημερινή εφημερίδα "Folha de São Paulo" σημειώνει πως: "Όλα πήγαιναν τόσο καλά και ξαφνικά βλέπουμε σε επανάληψη την πλατεία Ταχρίρ, χωρίς καμία προειδοποίηση, κανένα κρεσέντο".

Η Rousseff ακύρωσε την Πέμπτη την προγραμματισμένο ταξίδι της στην Ιαπωνία και συγκάλεσε έκτακτη σύσκεψη με τους υπουργούς της το πρωί της Παρασκευής για να συζητήσουν την λήψη μέτρων για το περιορισμό των κινητοποιήσεων.





(το παραπάνω δεν είναι "ακριβής μετάφραση" του άρθρου του WSWS)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου