Ήταν πέρυσι τέτοια μέρα που αναρτούσαμε την είδηση για το θάνατο του συντρόφου Κώστα Τζιαντζή. Ο Κώστας υπήρξε αγωνιστής του αντιδικτατορικού κινήματος, μέλος του κεντρικού συμβουλίου της ΚΝΕ, εκ των ιδρυτών της αντι-εφεε και γραμματέας σπουδάζουσας το Νοέμβρη του 1973. Πέρασε στην παρανομία στις αρχές του 1974.
Το 1990, όταν γινόταν υποστολή της σημαίας των επαναστατικών ιδανικών, όταν τα καθεστώτα του (αν)υπαρκτού σοσιαλισμού κατέρρεαν και οι ντόπιοι εκπρόσωποι της καθεστωτικής αριστεράς έδιναν διαπιστευτήρια στην αστική τάξη, ο Κώστας Τζιαντζής μαζί με άλλους συντρόφους μέλη της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ και σύσσωμη την ΚΝΕ "δεν παραδέχονται την ήττα" και αποχωρούν από το κόμμα. Συμβάλλει στην μεγάλη προσπάθεια να διασωθούν "τα κρυμμένα τιμαλφή" της επαναστατικής παράδοσης του Κομμουνιστικού Κινήματος. Πρωτοστατεί στην ίδρυση και δράση του Νέου Αριστερού Ρεύματος και παραμένει μέχρι την 1η Νοεμβρίου του 2011 μέλος της Πολιτικής του Επιτροπής.
Θα μείνει στη μνήμη μας ως ένα
σημαντικό κεφάλαιο της κομμουνιστικής αριστεράς στην Ελλάδα, για τους αγώνες του, την αταλάντευτη στάση του σε μια εποχή που γινόταν «υποστολή της σημαίας της επανάστασης και του κομμουνισμού», για τη διορατικότητά του, το βάθος της πολιτικής του σκέψης.
Το 1990, όταν γινόταν υποστολή της σημαίας των επαναστατικών ιδανικών, όταν τα καθεστώτα του (αν)υπαρκτού σοσιαλισμού κατέρρεαν και οι ντόπιοι εκπρόσωποι της καθεστωτικής αριστεράς έδιναν διαπιστευτήρια στην αστική τάξη, ο Κώστας Τζιαντζής μαζί με άλλους συντρόφους μέλη της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ και σύσσωμη την ΚΝΕ "δεν παραδέχονται την ήττα" και αποχωρούν από το κόμμα. Συμβάλλει στην μεγάλη προσπάθεια να διασωθούν "τα κρυμμένα τιμαλφή" της επαναστατικής παράδοσης του Κομμουνιστικού Κινήματος. Πρωτοστατεί στην ίδρυση και δράση του Νέου Αριστερού Ρεύματος και παραμένει μέχρι την 1η Νοεμβρίου του 2011 μέλος της Πολιτικής του Επιτροπής.
Θα μείνει στη μνήμη μας ως ένα
σημαντικό κεφάλαιο της κομμουνιστικής αριστεράς στην Ελλάδα, για τους αγώνες του, την αταλάντευτη στάση του σε μια εποχή που γινόταν «υποστολή της σημαίας της επανάστασης και του κομμουνισμού», για τη διορατικότητά του, το βάθος της πολιτικής του σκέψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου