Η αστική τάξη, οι κονδυλοφόροι της, οι από μικροφώνου υπερασπιστές της, την υποδέχτηκαν με διθυράμβους σχεδόν, τόσο για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και για το τι μπορεί να πετύχει μελλοντικά η ελληνική κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση προσπαθεί εναγωνίως να εμφανίσει πως ανοίγει μια νέα πορεία εντός Ε.Ε., που η Γερμανία ηττάται, άρα πεδίο δόξης λαμπρό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσε πολύ σύντομα να προσφερθεί ως διαπραγματευτικό χαρτί, για τις επαφές που θα έχει η κυβέρνηση στις 9 Ιουλίου στη Σύνοδο Κορυφής.
Όλοι μαζί συμφωνούν πως οι διαδικασίες της 28 και 29 Ιουνίου, ανοίγουν μια νέα σελίδα στην ίδια την Ε.Ε., τις προοπτικές και τις αλλαγές στην ηγεμονία της.
Το παραμύθι της Ε.Ε. που αλλάζει, που αξίζει να κάνουμε υπομονή, επειδή κάτι καινούργιο αρχίζει, δυστυχώς δεν έχει καλούς.
Στην πραγματικότητα:
Η ιταλική και η ισπανική αστική τάξη, και το πολιτικό τους προσωπικό φυσικά, πήραν υπό την απειλή να πέσουν ή να κινδυνεύσουν οι κυβερνήσεις τους, ένα μέτρο, αυτό της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι όροι του οποίου θα κριθούν μέχρι το τέλος του χρόνου. Και αυτό, όχι στα σίγουρα. Μέχρι τότε οι ιταλοί και ισπανοί αστοί μπορούν να εφαρμόζουν πολιτικές μνημονίων, χωρίς μνημόνια.
Συμφωνήθηκε ο ενιαίος «κορσές» της κοινής δημοσιονομικής πολιτικής, του προχωρήματος των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων και αναδιαρθρώσεων σε όλη την Ε.Ε. χωρίς εξαιρέσεις και με τη σύμφωνη γνώμη όλων.
Η περίφημη ανάπτυξη, που θα έμπαινε σε συγκεκριμένα σχέδια, είναι ισοδύναμο των 120 δις. ευρώ, ποσό που είναι ίσο με μια από τις δανειακές δόσεις μόνο της Ελλάδας, και αυτό ανεπαρκές. Δεν δίνουν ούτε ότι πέφτει από το τραπέζι τους.
Η περίφημη κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική, η προσπάθεια για την ενοποίηση, δεν πρέπει με τίποτα να πείσει τους εργαζόμενους. Η ενοποίησή τους είναι a la carte. Κοινή δημοσιονομική πολιτική για τους εργαζόμενους, με διαφορετικά κανάλια ανά εθνική περίπτωση. Απίστευτος σκυλοκαβγάς και ανταγωνισμός, για την ηγεμονία της επόμενης ημέρας, για το θέση εντός Ε.Ε., και μέσω αυτής στο διεθνές περιβάλλον.
Είναι τέτοια η κατάντια τους, που στο Βήμα της Κυριακής, γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ως θετικό στοιχείο σε μελλοντική υποτίθεται διαπραγμάτευση της κυβέρνησης για το μνημόνιο, το γεγονός πως προ δεκαετίας ο Ολάντ έκανε διακοπές στο εξοχικό του Στουρνάρα, και ο τελευταίος τον πήγαινε βόλτα με το κότερό του.
Ότι έγινε στην Ε.Ε. αυτές τις ημέρες μας αφορά. Η πορεία των ανταγωνισμών θα τονώσει τα εθνικά ελατήρια μέσα στις χώρες. Γραμμές που τελικά θα είναι διαπραγματεύσιμες από την αστική τάξη, αλλά θα σημαίνουν την επιδίωξη για μια άκρα του τάφου σιωπή μέσα στις χώρες. Η διάλυση της Ε.Ε., η επαναστατική έξοδος από αυτή, η πάλη για εργατικό διεθνισμό, και εθελοντική συνένωση των εθνών σε εργατική βάση, είναι το μεγάλο αιτούμενο της εποχής.
Πηγή:Διεθνιστής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου