Εισήγηση στη Γενική Συνέλευση του Σωματείου της Ελληνικής Χαλυβουργίας

Ασπρόπυργος, 25.7.2012

Συνάδελφοι,

Στη σημερινή μας συνέλευση θέλουμε να συζητήσουμε όλοι μαζί, όπως κάνουμε από την αρχή του αγώνα μας, για το πώς συνεχίζουμε με βάση τις νέες εξελίξεις.

Μέχρι τώρα χωρίς τη σημερινή έχουμε κάνει 18 συνελεύσεις. Αυτό αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς που συκοφαντούνε τον αγώνα μας, λέγοντας “ότι είναι υποκινούμενος”, “ότι δεν αποφασίζουν οι ίδιοι Χαλυβουργοί, αλλά άσχετοι με τη Χαλυβουργία”, “ότι οι Χαλυβουργοί εκβιάζονται από το ΔΣ του σωματείου για να απεργούν” και άλλα.

Οι απεργοί Χαλυβουργοί, από την αρχή του αγώνα τους, ότι έχουνε να πούνε, το λένε ανοιχτά μέσα στις συνελεύσεις τους. Ποτέ δεν έκρυψαν τους λόγους για τους οποίους απεργούσαν, τα αιτήματα που διεκδικούσαν. Ποτέ δεν έκρυψαν ότι ο αγώνας τους στηρίζεται στην αλληλεγγύη της εργατικής τάξης. Οι ίδιοι μέσα από τις συνελεύσεις τους κάλεσαν την εργατική τάξη να στηρίξει τον αγώνα τους. Ποτέ δεν έκρυψαν τις δυσκολίες του αγώνα τους, ότι τα έχουν βάλει με θεούς και δαίμονες, ότι ο αντίπαλος είναι πανίσχυρος, ότι διαθέτει πολλά μέσα και εφεδρείες.

Πολλοί από αυτούς που σήμερα συγκροτούν τον απεργοσπαστικό μηχανισμό και μιλάνε “περί δημοκρατίας”, συμμετείχαν μέχρις ενός σημείου στις συνελεύσεις μας. Αποχώρησαν όταν δεν μπόρεσαν να κερδίσουν με τις απόψεις τους τη συντριπτική πλειοψηφία των Χαλυβουργών, και στη συνέχεια έγιναν όργανα της εργοδοσίας.

Από τότε δουλεύουν στα σκοτάδια. Μαζεύουν στα κρυφά υπογραφές και παρουσιάζονται ως εκπρόσωποι των εργαζόμενων. Έχουν γίνει ανταποκριτές των καναλιών των μεγαλοεργολάβων, μεγαλοεκδοτών και εφοπλιστών, συνδαιτυμόνες του Μάνεση και του Σαμαρά. Έχουν γίνει πληροφοριοδότες των ασφαλιτών που αλωνίζουν μέσα στο εργοστάσιο.

Αλήθεια γιατί δεν καλούν και εμάς τους υπόλοιπους να πάμε στις μαζώξεις που κάνουν; Εμείς τους καλούμε να πάρουν μέρος στις συνελεύσεις και να μας πούνε τις απόψεις τους. Γιατί δεν πήραν μέρος στις αρχαιρεσίες του σωματείου που έγιναν πρόσφατα; Γιατί, αφού νομίζουν ότι εκπροσωπούν την πλειοψηφία των εργαζόμενων δεν κατέβασαν δικό τους ψηφοδέλτιο για να πάρουν αυτοί το σωματείο, αλλά προτίμησαν τη φυγή; Αυτά τα λίγα για τα “περί δημοκρατίας των απεργοσπαστών” και για τα “περί δημοκρατίας των καναλιών”, όταν θα χρειαστεί θα πούμε κι άλλα.

Εμείς ότι έχουμε να πούμε το λέμε ανοιχτά, στο φως και ο καθένας με τη γνώμη του και την ψήφο του αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Συνάδελφοι

Στη συνέλευση του Σαββάτου, εξηγήσαμε και καταγγείλαμε τους λόγους της βάρβαρης επίθεσης της απεργίας μας, από τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ με τις δυνάμεις των ΜΑΤ.

Στις λίγες μέρες που πέρασαν από τότε, επιβεβαιώθηκαν πλήρως όσα εκτιμήσαμε και προβλέψαμε στη συνέλευσή μας.

Αποδείχθηκε το πόσο μεγάλος είναι και παραμένει ο αγώνας μας. Ότι οι απεργοί Χαλυβουργοί έχουν ήδη νικήσει. Ο αντίπαλος χρησιμοποίησε για εννιά μήνες, όλα τα μέσα και δεν μπόρεσε να τους λυγίσει. Δεν μπόρεσε να τους τσακίσει τη θέληση, την υπερηφάνια τους, παρ’ όλο που χρησιμοποίησε τα πάντα. Τις απειλές, τους εκβιασμούς, τα δικαστήρια, τις προβοκάτσιες, τις συκοφαντίες, τους Γκαίμπελς των καναλιών του.

Τελικά δεν κατόρθωσε να τους νικήσει και αναγκάστηκε να βγάλει την μάσκα “της δημοκρατίας και του διαλόγου, την προβιά του λύκου” και να παρουσιαστεί όπως πραγματικά είναι, τύραννος, εχθρός των εργατών. Αναγκάστηκε να αφήσει στην άκρη τα όποια προσχήματα και να χρησιμοποιήσει το τελευταίο του όπλο, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, κάτι που σήμερα είναι υπέρτερο από τις δυνάμεις μας.

Όλος ο κρατικός μηχανισμός, κυβέρνηση, κόμματα του κεφαλαίου, ταξική δικαιοσύνη, ΜΜΕ, δεκάδες κλούβες των ΜΑΤ, δεκάδες περιπολικά και εκατοντάδες ασφαλίτες συντονίστηκαν για να υπερασπίσουν το αφεντικό τους το Μάνεση. Για να  χτυπήσουν τους εχθρούς, τους εργάτες απεργούς. Να χτυπήσουν αυτούς που χρόνια τώρα με τον ιδρώτα τους, ταΐζουν όλους αυτούς.

Ήρθαν λέει στη Χαλυβουργία “για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη δουλειά”. Αυτοί που ρήμαξαν τους εργάτες, που με την πολιτική τους, δημιούργησαν 1,5 εκατομμύρια άνεργους, που δεν έχουν αφήσει σπίτι χωρίς άνεργο. Αυτοί που ετοιμάζουν να απολύσουν  άμεσα και άλλες εκατοντάδες χιλιάδες, αυτοί που κόψανε τα φάρμακα στους άρρωστους, τους πήρε ο πόνος για το δικαίωμα στη δουλειά, δηλαδή του μηχανισμού του Μάνεση. Γιατί εννιά μήνες τώρα δεν τους πήρε ο πόνος που 120 εργάτες της Χαλυβουργίας έχασαν τη δουλειά τους; Είναι υποκριτές και φαρισαίοι, και έχουν μεγάλες ευθύνες οι όποιοι εργαζόμενοι πιστεύουν αυτές τις ανοησίες.

Στρατοπέδευσαν έξω και μέσα από τη Χαλυβουργεία. Αφού με τους αντεργατικούς νόμους που ψήφισαν μετέτρεψαν τα εργοστάσια σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, έφεραν τώρα και τους δεσμοφύλακες, τους βασανιστές. Τώρα δίπλα στο ρουφιάνο της εργοδοσίας έφεραν το ΜΑΤατζή και τον ασφαλίτη.

Στρατοπέδευσαν και καθημερινά χτυπάνε τους εργάτες, με κλομπς, τους ραντίζουν με χημικά. Δεν μας έφτανε το καρκινογόνο δηλητήριο που μας ποτίζει χρόνια ο Μάνεσης στα καμίνια της Χαλυβουργίας, τώρα φροντίζουν να μας δώσουν και άλλο οι ΜΑΤατζήδες. Ήρθαν πλήρως οπλισμένοι, χτυπώντας άοπλους, ξέροντας ότι μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαν να κάνουν αυτό, που δεν μπορούσαν για εννιά μήνες.

Το όλο θέαμα της Χαλυβουργίας αυτές τις μέρες, όπου δεν υπάρχει προηγούμενο, είναι η καλύτερη επιβεβαίωση ότι τους νικήσαμε. Τους αναγκάσαμε να δείξουν το αληθινό πρόσωπο της δημοκρατίας τους.

Επιβεβαιώθηκε ότι ο συντονιστής όλης αυτής της υπόθεσης είναι ο πρωθυπουργός Σαμαράς, που δρα ως υπάλληλος του Μάνεση και της τάξης του. Καυχιέται χωρίς ντροπή για την επιτυχία του. Ηδονίζεται βλέποντας τις κλούβες έξω από τη Χαλυβουργία, όπως κάνουν οι θρασύδειλοι. Συνεργοί του είναι, ο Βενιζέλος, και ο Κουβέλης της Δημοκρατικής Αριστεράς, που απ’ ότι φαίνεται είναι “όνομα και πράγμα”, θα τη μάθει γρήγορα τη δουλειά.

Το ρόλο του υπονομευτή, και της παραπλάνησης έχει αναλάβει ο υπουργός εργασίας Βρούτσης, νομίζοντας ότι θα μπορέσει να μας ξεγελάσει.

Ξέχασε ότι ούτε οι προκάτοχοί του μπόρεσαν να μας ξεγελάσουν. Ξέχασε ότι εμείς τα δοκιμάσαμε όλα, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη συγκυβέρνηση του Παπαδήμου, τώρα τη συγκυβέρνηση του Σαμαρά. Άλλαξαν οι υπάλληλοι και το αφεντικό έμεινε το ίδιο, ο Μάνεσης και η τάξη του. Ο καθένας στο ρόλο του, προκειμένου ο Μάνεσης και η τάξη του να περνά καλά, να αυξάνονται τα κέρδη τους, πατώντας πάνω στα δικά μας πτώματα.

Επιβεβαιώθηκε ότι αυτό που κάνανε στη Χαλυβουργία, είναι μια πρόβα, μια άσκηση για να το κάνουν παντού. Όπως είπε χτες ο Σαμαράς στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής του ομάδας, “έτσι θα αντιδρά η κυβέρνηση από εδώ και πέρα όπου δεν τηρείται ο νόμος” δηλαδή όπου οι εργάτες διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Επιβεβαιώθηκε από τη μαζική καταδίκη της βάρβαρης επίθεσης ότι οι εργαζόμενοι έχουν κάνει δική τους υπόθεση τον αγώνα μας. Ότι ο αγώνας μας είναι δίκαιος, ότι ηθικά έχουμε νικήσει. Το έδειξε η μεγάλη μαζικότητα που είχαν τα συλλαλητήρια που οργάνωσαν οι ταξικές δυνάμεις σε όλη την Ελλάδα.

Επιβεβαιώθηκε πόσοι μας χορταίνουν με λόγια και ποιοι μας στηρίζουν με έργα. Πολλοί έρχονται και μας λένε μεγάλα λόγια αλλά εμείς ξέρουμε ποιοι οργάνωσαν τα συλλαλητήρια σε 50 πόλεις στην Ελλάδα, σε δεκάδες πόλεις στο εξωτερικό, ποιοι τρώνε ξύλο μαζί μας κάθε πρωί από τα ΜΑΤ στην πύλη της Χαλυβουργίας.

Συνάδελφοι

Μετά τις νέες εξελίξεις έχουμε μια νέα κατάσταση. Ο αγώνας μας έχει γίνει πιο δύσκολος και σύνθετος. Εμείς που δίνουμε εννιά μήνες ένα μεγαλειώδη και ηρωικό αγώνα, ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα τις νέες δυσκολίες.

Ξέρουμε ότι το χαλυβουργείο χωρίς εμάς δεν δουλεύει, δεν μπορεί να καπνίσει καμινάδα με τη μαύρη προπαγάνδα. Χρειάζεται εμάς τους εργάτες και εμείς συνεχίζουμε να κάνουμε απεργία. Καμία διμοιρία ΜΑΤ δεν μπορεί να μας λυγίσει, να μας καθορίσει το τι θα γίνει με τον αγώνα μας. Εμείς θα αποφασίσουμε για την πορεία του αγώνα μας.

Δεν μπορούμε όμως σήμερα να αποτρέψουμε ορισμένα ζητήματα, γιατί η πάλη είναι άνιση. Απέναντί μας έχουμε οπλισμένους που διευκολύνουν τον απεργοσπαστικό μηχανισμό του Μάνεση. Να βγάζει το εμπόρευμα που εμείς έχουμε παράγει, έξω από το εργοστάσιο. Ξέρουμε ότι θα ρθει όμως κι εκείνη η στιγμή, που η εργατική τάξη θα έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει νικηφόρα και τέτοια ζητήματα, που θα συντρίψει τις δυνάμεις καταστολής.

Ξέρουμε ότι δεν είναι τυχαίο επίσης, που αντίπαλος διάλεξε αυτή την εποχή για να εφαρμόσει το εγκληματικό του σχέδιο, γιατί και αυτή έχει τις δικές της ιδιαίτερες δυσκολίες.

Ξέρουμε, και το έχουμε ξανασυζητήσει στις συνελεύσεις μας, τις απίστευτες δυσκολίες και στερήσεις που αντιμετωπίζουμε εμείς και οι οικογένειές μας, για να σταθούμε τόσο καιρό όρθιοι, υπερήφανοι, για να μη χάσουμε την αξιοπρέπειά μας.

Έχουμε κατορθώσει αυτό που ίσως πριν από εννιά μήνες εθεωρείτο απίστευτο. Εργάτες να απεργούνε για εννιά μήνες για να γυρίσουν οι συνάδελφοί τους απολυμένοι στη δουλειά. Πότε έχει ξαναγίνει αυτό; Είμαστε υπερήφανοι και αυτοί που δεν έτυχε να είμαστε απολυμένοι , για τον αγώνα που δίνουμε, μαζί με τους συναδέλφους μας απολυμένους, για να επαναπροσληφθούν. Είμαστε υπερήφανοι και οι απολυμένοι συνάδελφοι που είχαμε την τύχη να έχουμε τέτοιους συναδέλφους. Αν αυτό γινόταν σε περισσότερους χώρους, ακόμα και το όπλο των ΜΑΤ θα μπορούσε να έχει αχρηστευθεί.

Συνάδελφοι

Η νέα κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται ούτε με απεγνωσμένες κινήσεις, ούτε με ατομικές ενέργειες. Τη νέα κατάσταση μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε όπως αντιμετωπίσαμε και προηγούμενες άλλες δύσκολες φάσεις. Ενωμένοι, οργανωμένοι και συλλογικά κάτω από τη καθοδήγηση του ΔΣ του σωματείου μας.

Αυτό θα είναι ένα άλλο μεγάλο χαστούκι στην εργοδοσία, κυβέρνηση, και στους μηχανισμούς τους, που τώρα στοχεύουν αξιοποιώντας τις νέες δυσκολίες να μας διασπάσουν. Αυτοί σχεδιάζουν και για μετά, για να μπορούν στη συνέχεια να περάσουν τα σχέδιά τους σε σχέση με τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, στη μείωση του μεροκάματου που σήμερα όλα αυτά τα έχουν προσωρινά αποσύρει λόγω της απεργίας.

Εμείς γνωρίζουμε ότι αυτός ο αγώνας, όσο μεγάλος και αν είναι δεν θα είναι ο τελευταίος αγώνας που δίνουμε. Η κατάσταση θα χειροτερέψει, έρχεται νέα καταιγίδα αντεργατικών μέτρων. Γι’ αυτό η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, θέλει να επιβάλει το νόμο και την τάξη.

Είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι μπροστά στις νέες δυσκολίες θα τους κάνουμε αυτή τη χάρη. Θα μείνουμε ενωμένοι, γιατί μπροστά μας έχουμε ακόμα πολύ δρόμο ώσπου τα εργοστάσια της Χαλυβουργίας να πάνε σε αυτούς που ανήκουν, δηλαδή στους εργάτες.

Με μπροστάρη το σωματείο μας, προετοιμαζόμαστε για τη συνάντηση της Παρασκευής με τον υπουργό εργασίας, χωρίς αυταπάτες. Θα πάμε για να μην του δώσουμε την ευκαιρία να λερώσει τον αγώνα μας, και για να το αξιοποιήσουμε και να αναδείξουμε για άλλη μια φορά ποιανού υπάλληλος είναι.

Μέχρι τότε περιφρουρούμε τον αγώνα μας από “φίλους και εχθρούς”, από “όψιμους συμβουλάτορες”, και το Σάββατο στις 11 το πρωί, να πάμε για νέα συνέλευση στο εργατικό κέντρο της Ελευσίνας. Εκεί θα αποδείξουμε για άλλη μια φορά ότι μπορούμε να τους χαλάσουμε και τους νέους σχεδιασμούς, και τους νέους στόχους που έχουν.

Συνάδελφοι

Ξεκινήσαμε φθινόπωρο και κοντεύει να ξανάρθει. Μάθαμε τόσους μήνες τι θα πει οργανωμένος αγώνας, οργανωμένο κίνημα, και αυτό θα το περιφρουρήσουμε μέχρι τέλους, γιατί μας χρειάζεται και για τη συνέχεια.

ΠΗΓΗ-WWW.PAMEHELLAS.GR

via kke4ever