Το αποτέλεσμα των εκλογών της 17ης Ιούνη καταδεικνύει την αδυναμία του λαϊκού κινήματος να ολοκληρώσει το βήμα που έκανε στις 6 Μάη, να καταβαραθρώσει τα κόμματα των μνημονίων και να αναδείξει κυβέρνηση που θα κινηθεί στην κατεύθυνση καταγγελίας του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, παύσης πληρωμών προς τους τοκογλύφους δανειστές, κατάργησης των αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων και ικανοποίησης των ώριμων διεκδικήσεων του συνδικαλιστικού κινήματος, οξύνοντας με τον τρόπο αυτό την ταξική πάλη και σύγκρουση και ανοίγοντας έτσι το δρόμο για βαθύτερες και πιο ριζοσπαστικές αλλαγές σε όφελος της εργατικής τάξης, των φτωχών αγροτών, του εργαζόμενου και εκμεταλλευόμενου λαού.
Οι εκβιασμοί της αστικής τάξης, τα διασταυρούμενα και καταιγιστικά πυρά των ΜΜΕ, των χρυσοκάνθαρων δημοσιογράφων του κατεστημένου και του συστήματος, η ωμή παρέμβαση του ΔΝΤ, ΕΕ και των Αμερικάνων στο πλευρό της αστικής τάξης και των πολιτικών της δυνάμεων είχαν σαν αποτέλεσμα την ενίσχυση της ΝΔ και την ανάδειξή της σε πρώτο κοινοβουλευτικό κόμμα. Έδωσαν τη δυνατότητα του σχηματισμού μνημονιακής κυβέρνησης από τη ΝΔ μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τον Καρατζαφέρη της Αριστεράς, δηλαδή τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Μεγάλη ευθύνη για την εξέλιξη αυτή φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με τις διαρκείς προγραμματικές υπαναχωρήσεις του, τις αμφιλεγόμενες τοποθετήσεις στελεχών του, τη συρρίκνωση των όποιων φιλολαϊκών αλλαγών επαγγέλλονταν, μίκρυνε την απόσταση ανάμεσα σε αυτόν και τις άλλες δυνάμεις που μιλούσαν για επαναδιαπραγμάτευση, με αποτέλεσμα να ευνουχίσει την δυναμική την οποία μπορούσε να έχει ένα ριζοσπαστικό-φιλολαϊκό πρόγραμμα.
Ευθύνη για το αποτέλεσμα των εκλογών, για την αποτελεσματικότητα της συντονισμένης επίθεσης των δυνάμεων του κεφαλαίου και των μνημονίων, φέρει και η κομμουνιστική αριστερά. Με τη σεχταριστική πολιτική άρνησης κάθε είδους συνεργασίας, την αδυναμία της να διατυπώσει πρόταση εξουσίας, να χαράξει τακτική για την προώθησή της και με βάση αυτή την πολιτική να υιοθετήσει την τακτική της κοινοβουλευτικής ανοχής υπό όρους σε μια αριστερή κυβέρνηση, διευκόλυνε τις δυνάμεις του κεφαλαίου στην επίθεσή τους ενάντια στο μεταβατικό πρόγραμμα και στην επίτευξη του στόχου τους, που ήταν η ενίσχυση της ΝΔ, η διάσωση του ΠΑΣΟΚ και η επαναφορά τους στην κυβερνητική εξουσία.
Η κομμουνιστική αριστερά έδειξε ανίκανη να απαντήσει στην επίθεση φόβου και τρομοκρατίας της αστικής τάξης απέναντι στο μεταβατικό πρόγραμμα, με αποτέλεσμα αυτό το πρόγραμμα να μείνει στο επίπεδο των συνθημάτων και να μην αποτελέσει πρόγραμμα εξουσίας.
Ο κοινοβουλευτικός συσχετισμός δύναμης που προέκυψε από τις εκλογές στις 17 Ιούνη είναι αρνητικός, διότι έδωσε την δυνατότητα να επανέλθουν και να σχηματίσουν κυβέρνηση τα κόμματα των μνημονίων. Η κυβέρνηση που θα προκύψει, θα είναι μια αντεργατική-αντιλαϊκή κυβέρνηση, η οποία θα κινηθεί στην κατεύθυνση πλήρους εφαρμογής των επιταγών των τοκογλύφων και της Τρόικας, εφαρμογής του μνημονίου και της δημοσιονομικής προσαρμογής χωρίς κανένα περιθώριο επαναδιαπραγμάτευσης των όρων τους.
Η κατάσταση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων θα επιδεινωθεί σοβαρά στο αμέσως επόμενο διάστημα ως αποτέλεσμα της εφαρμογής της πολιτικής και των όρων του μνημονίου. Το μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα έχει συμφέρον και πρέπει να παλέψει για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και της κυβέρνησης που θα την υλοποιεί.
Έχει συμφέρον να παλέψει για την υλοποίηση του μεταβατικού προγράμματος που αποτελεί την εργατική απάντηση στην κρίση, από μια κυβέρνηση που θα στηρίζεται πρωτίστως στην εργατική τάξη, άρα από μια εργατική κυβέρνηση, η οποία θα αποτελεί την κυβέρνηση των εργατών, των φτωχών αγροτών, του εργαζόμενου και εκμεταλλευόμενου λαού. Αυτή πρέπει να είναι η απάντηση του κινήματος, αυτό πρέπει να είναι το επόμενο βήμα του.
Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας είναι προσωρινή και ασταθής και για να επιτευχθεί χρειάστηκε να επιστρατευτεί το σύνολο των δυνάμεων της αστικής τάξης, από τα κόμματα μέχρι τα ΜΜΕ στο προσκήνιο και τους επιχειρηματικούς ομίλους στο παρασκήνιο και να εξαπολυθεί εκστρατεία τρομοκρατίας από την Ε.Ε. και τις πολιτικές δυνάμεις των ισχυρών χωρών της ένωσης. Ακόμα και με αυτήν την στήριξη, ο συνολικός αριθμός ψήφων της Ν.Δ. είναι χαμηλότερος από το αριθμό που είχε αποσπάσει το 2009 σε ένα αποτέλεσμα που είχε θεωρηθεί πανωλεθρία. Τα δύο κόμματα του πάλαι ποτέ κραταιού δικομματισμού μόλις και καταφέρνουν να ξεπεράσουν το 40% των ψηφισάντων σε μια εκλογική αναμέτρηση χαμηλής συμμετοχής.
Η λυσσαλέα προσπάθεια των κεφαλαιοκρατών για την ανάδειξη μνημονιακής κυβέρνησης, δείχνει ότι σύσσωμη η αστική τάξη στηρίζει το μνημόνιο και ότι δεν είναι διατεθειμένη να κάνει καμία υποχώρηση στην εφαρμοζόμενη πολιτική, καμία παραχώρηση στην εργατική τάξη αλλά και στα μικρομεσαία στρώματα.
Στο αποτέλεσμα αποτυπώνεται η θέληση της εργατικής τάξης για αλλαγή πολιτικής, για άμεση λύση. Η εργατική τάξη στην πλειοψηφία της κατευθύνθηκε προς το ΣΥΡΙΖΑ. Η σαρωτική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στους εργαζόμενους αποτυπώνεται στην πρωτιά του στα αστικά κέντρα, όπου είναι συγκεντρωμένη η πλειοψηφία της εργατικής τάξης και ειδικά στις εργατικές περιοχές της Β΄ Αθήνας και της Β΄ Πειραιά.
Τα αποτελέσματα αποτυπώνουν επίσης την αμηχανία των μεσαίων στρωμάτων τα οποία σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση επηρεάστηκαν από το κλίμα τρομοκρατίας, έφυγαν κυρίως από το κόμμα του Καμμένου και σύρθηκαν από την αστική τάξη στο άρμα της Νέας Δημοκρατίας, της δύναμης που με συνέπεια στήριξε το ευρώ και τη συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε. Δείγμα της αμηχανίας αυτών των στρωμάτων είναι και η πτώση της συμμετοχής στις εκλογές, η αύξηση της αποχής κυρίως στην Α΄ Αθήνας αλλά και στην επαρχία. Μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης επίσης δεν συμμετείχε στις εκλογές, διότι δεν περίμενε ότι θα λυθούν τα προβλήματά της με οποιαδήποτε επιλογή της μέσα από τις εκλογές αυτές.
Η υποστήριξη και ψήφιση ξανά της ναζιστικής Χρυσής Αυγής από το 6,9% του εκλογικού σώματος, εκφράζει μια στρεβλή αντίδραση στις δυνάμεις του αστικού πολιτικού συστήματος, παρόλο που και αυτή είναι μέρος του ίδιου συστήματος. Σε αυτήν την κατεύθυνση στράφηκαν κατεστραμμένα μικροαστικά στρώματα αλλά και περιθωριοποιημένα τμήματα της εργατικής τάξης. Δεν πρέπει να υποτιμούμε την στήριξη που απολαμβάνει το ναζιστικό μόρφωμα από τον κρατικό μηχανισμό και την αστική τάξη. Αυτή η στήριξη έπαιξε αποφασιστικό ρόλο για να εμφανιστούν οι ναζιστές στο πολιτικό προσκήνιο και να αποτελούν μια σχετικά μαζική αστική εφεδρεία, που θα αξιοποιηθεί για το χτύπημα του εργατικού κινήματος. Η σταθερότητα της εκλογικής της δύναμης με την στάση που επέδειξε μεταξύ των εκλογών, αναδεικνύει με ποιον τρόπο μπορεί να επιβιώσει αυτό το ναζιστικό μόρφωμα: μόνο με την ωμή άσκηση βίας απέναντι στους μετανάστες, στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, στους δημοκρατικούς πολίτες, τους αριστερούς, τους κομμουνιστές και σε πλήρη σύμπλευση με το κράτος και την εξουσία, στο πλαίσιο της ΕΕ και της ευρωζώνης που αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους του συστήματος και τα οποία ουδόλως αμφισβητεί. Στις σημερινές συνθήκες, μόνο η ανάπτυξη ρωμαλαίου εργατικού κινήματος που θα διεκδικήσει την εξουσία, μπορεί να ξεριζώσει τον φασισμό, το ρατσισμό και τον εθνικισμό, να συρρικνώσει και να εξαφανίσει τις αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις.
Το ρεύμα προς το ΣΥΡΙΖΑ απογύμνωσε την κομμουνιστική Αριστερά, η οποία έχασε τους μισούς ψηφοφόρους της και πέφτει -ειδικά το ΚΚΕ- σε ιστορικά χαμηλά ποσοστά, κάτω και από το ποσοστά του ’93, στην 7η θέση στο κοινοβούλιο από την 3η που κατείχε για πάρα πολλά χρόνια. Η εκλογική πανωλεθρία των δυνάμεων της κομμουνιστικής Αριστεράς οφείλεται στην αδυναμία της να διατυπώσει άμεση πρόταση εξουσίας, στην άρνησή της να απαντήσει στο ζήτημα της κυβέρνησης που ήτανε το διακύβευμα των εκλογών και στην άρνησή της να πάρει πρωτοβουλίες και να κινηθεί στην κατεύθυνση οικοδόμησης ενιαίου εργατικού μετώπου πάλης και εξουσίας.
Η πτώση των ποσοστών και των ψήφων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στα ψηφοδέλτια της οποίας συμμετείχαμε και εμείς, ήταν αναμενόμενη. Ως κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ γνωρίζαμε πολύ καλά ότι τόσο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ όσο και η κομμουνιστική αριστερά στο σύνολό της όδευε σε εκλογική συντριβή ως αποτέλεσμα της αδιέξοδης πολιτικής της.
Συμμετείχαμε στα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη βάση της συμφωνίας στο μεταβατικό πρόγραμμα και αφού κατέστη δυνατό να γίνει αποδεκτή -έστω και τυπικά- μια κοινή γενική αντιμετώπιση στο ζήτημα της κυβερνητικής εξουσίας, όπως αποτυπώθηκε στην κοινή μας δήλωση. Γνωρίζαμε, ωστόσο, ότι δίναμε την μάχη κάτω από δυσμενείς συνθήκες, σε εχθρικό περιβάλλον και σε έδαφος ναρκοθετημένο. Δώσαμε αυτή τη μάχη με στόχο να αναδείξουμε την πολιτική εκείνη η οποία μπορεί να οδηγήσει σε νίκες το κίνημα και την εργατική τάξη σε εκπλήρωση της ιστορικής της αποστολής. Σκοπός μας ήταν να προωθήσουμε την πολιτική του ενιαίου εργατικού μετώπου πάλης και εξουσίας και να μετρήσουμε βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση. Αυτή την προσπάθεια θα τη συνεχίσουμε με κάθε μας δύναμη στο εξής, γιατί μόνο με αυτή την πολιτική μπορούν οι κομμουνιστές να βρεθούν στο κέντρο και όχι στο περιθώριο των εξελίξεων και να παίξουν το ρόλο τους στην ιστορική συγκυρία από την οποία κρίνεται το μέλλον της εργατικής τάξης της χώρας και του κινήματός της.
Η επόμενη μέρα πρέπει να βρει την εργατική τάξη πιο σοφή και πιο αποφασισμένη και το κίνημά της πιο μαχητικό.
Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τίποτα το καλό δεν έχουν να περιμένουν από τα κόμματα του μνημονίου, τα δεκανίκια και την κυβέρνησή τους. Η παραμικρή ενέργεια αυτής της κυβέρνησης θα βρίσκεται στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των συμφερόντων των τραπεζών, των τοκογλύφων, της Τρόικας, του κεφαλαίου και θα υπόκειται στον έλεγχο από αυτούς. Η αιχμή του δόρατος της πολιτικής της θα είναι στραμμένη ενάντια στο εργατικό και λαϊκό κίνημα με στόχο την εξάλειψη κάθε συλλογικού δικαιώματος και διαπραγμάτευσης, κάθε εργατικού και εργασιακού δικαιώματος, την παραπέρα φορολογική αφαίμαξη, το ξεπούλημα και την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας, τη δημιουργία συνθηκών κερδοφορίας στο μεγάλο κεφάλαιο.
Η πάλη για την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης αποτελεί ζήτημα πρώτης επιλογής για το κίνημα, από την πρώτη κιόλας στιγμή, από τη στιγμή της ορκωμοσίας της.
Αθήνα, Τρίτη 19/6/2012
το Γραφείο της ΠΕ της κομμουνιστικής οργάνωσης ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου