Πολιτικό σχόλιο
Άδοξο ήταν το τέλος του εγχειρήματος της “μετωπικής συμπόρευσης” που επιχείρησε τους τελευταίους μήνες η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τυπικά μεν με τις δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ουσιαστικά δε με το περιβόητο Σχέδιο Β της αρχηγικής αριστερής ρεφορμιστικής ομάδας του Αλέκου Αλαβάνου.
Με μια απόφαση που είχε παρθεί σε εσωτερικές διαδικασίες χρονικά πριν (!) από τελευταίες προσκλήσεις για διάσωση της πρότασης για την “μετωπική συμπόρευση”, το Σχέδιο B ανακοίνωσε την αυτόνομη κάθοδό του στις εκλογές, ενταφιάζοντας τις απελπισμένες προσπάθειες (σ.σ. “ταλαντεύσεις” τις αποκαλούσαν) συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το πως θα μπορούσαν να “επανασυγκολλήσουν” τις υπονομευμένες διαπραγματεύσεις.
Το αποτέλεσμα ήταν δύο από τις συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΟΚΔΕ και το ΣΕΚ να ταχθούν ανοικτά κατά της συγκεκριμένης “συμπόρευσης”, μια από τις οργανώσεις που υποστήριξε την ANTAPΣYA στις προηγούμενες εκλογές, η Κομ. Ανασύνταξη, να καταλήξει στην θαλπωρή του ΣΥΡΙΖΑ και η πλειοψηφία του ΝΑΡ να προσπαθεί να διασώσει την απόφαση της Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την “μετωπική συμπόρευση”.
Το ΕΕΚ είχε συμμετάσχει εξ αρχής στην ανοικτή συζήτηση που είχε προσκαλέσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Tαυτόχρονα είχε καταθέσει επίσης εξ αρχής την κάθετη αντίθεσή του σε κάθε κίνηση που θα μπορούσε να αφήσει έστω και το παραμικρό περιθώριο στον αριστερό πατριωτισμό και το παράδοξο πάντρεμά του με μια φιλο-ΕΕ αντίληψη που είχαν βάλει στις διαπραγματεύσεις συνιστώσες της συζήτησης όπως το Σχέδιο B και άλλοι.
Παρ' όλα αυτά οι διαπραγματεύσεις συνεχίσθηκαν από ένα σημείο και μετά σε έναν προνομιακό “διάλογο” μεταξύ της πλειοψηφίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του Σχεδίου B που κατέληξε σε φιάσκο.
Το επικίνδυνο πάντως είναι ότι στην αρθρογραφία που ακολουθεί την κατάρρευση της πρωτοβουλίας αυτής, από την πλευρά στελεχών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ διατυπώνονται παρ’ όλα αυτά ερωτηματικά για το αν «Τα βήματα πολιτικής προσέγγισης που έγιναν, παρά την τελική διαφωνία με κυρίαρχο ζήτημα το “έξω από την ΕΕ”, θα θεωρηθούν ένα χρήσιμο κεκτημένο ή αναγκαστικές και αχρείαστες “παραχωρήσεις”;» (Aristeroblog.gr “H συμπόρευση και το σχέδιο Β : είπαμε Ναι για να τσιμεντώσουμε το ΟΧΙ;”).
Πώς είναι δυνατό να αναζητούν την “διάσωση” μετά από όλα αυτά και το... επόμενο βήμα σε μια κατεύθυνση που αποδείχθηκε “έμπρακτα” ότι δεν μπορούσε να ξεφύγει από τον βάλτο του ρεφορμιστικού εκλογικού καιροσκοπισμού;
Όπως είχε επισημάνει εξ αρχής το ΕΕΚ αυτή η “συμπόρευση” είτε ως μια κοινή πορεία (προς τα πού άραγε;) είτε ως μια εκλογική εκμετάλλευση της συγκυρίας (η μνημονιακή κυβέρνηση είναι δεδομένο ότι θα πριμοδοτήσει με τα ΜΜΕ κάθε σχήμα που μπορεί να “κόψει” ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ) ήταν αδύνατο να μακροημερεύσει ενοποιώντας δυνάμεις με εντελώς “ασύμβατα μεταξύ τους πολιτικά σχέδια και μάλιστα απέναντι στην Ε.Ε...”. Σχέδια που αλληλο-ακυρώνονται, διαλύοντας και την όποια επίπλαστη ενότητα πολιτικής και δράσης...
Στην επίκληση μάλιστα ότι η “συμπόρευση” αυτή είχε στόχο την διεύρυνση του μετώπου προς τα “δεξιά” με το Plan B και προς τα αριστερά με το ΕΕΚ, είχαμε επισημάνει στη βάση των εκτιμήσεων του 13ου Συνεδρίου μας ότι είναι εξ αρχής αδύνατο να “συμπορευτούν” η διεθνιστική ευρωπαϊκή προοπτική του ΕΕΚ με τον αριστερό πατριωτισμό του Plan B, ή άλλων οργανώσεων και ομάδων που ομνύουν είτε στο όνομα του οικονομικού εθνικισμού και της δραχμής είτε στον σταλινικό λαϊκομετωπισμό.
Σ’ αυτή την συζήτηση και σε όλες τις ευκαιρίες που δόθηκαν, το ΕΕΚ επέμεινε και εξακολουθεί να επιμένει ότι «Τα καίρια πολιτικά ζητήματα σήμερα στην Ελλάδα αφορούν τη στάση απέναντι στην προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς και το αλληλένδετο ζήτημα της στάσης απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση που και τα δύο συνυφαίνονται με το κεντρικό διακύβευμα της εργατικής εξουσίας».
Σ’ αυτή τη βάση θεωρούμε ότι μπορεί να οικοδομηθεί μια μετωπική σύγκλιση δυνάμεων και αυτήν θα επιχειρήσουμε στην 2η Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη στα τέλη του μήνα στην Αθήνα, αναπτύσσοντας με άλλες επαναστατικές κομμουνιστικές δυνάμεις και κοινωνικά κινήματα την πολιτική πλατφόρμα για την διεθνιστική παρέμβασή μας στις Ευρωεκλογές τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Σε κάθε περίπτωση «Το ΕΕΚ και η επαναστατική αριστερά πρέπει τολμηρά να προβάλλουν την δική τους ταξική λύση στο πρόβλημα της κυβέρνησης και της εξουσίας», όπως το θέσαμε στο πρόσφατο 13ο Συνέδριο του ΕΕΚ.
Γιάν. Αγγ.
eek.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου