- Καλημέρα. Έχετε τρόφιμα;
- Ναι. Είσαι Έλληνας;
- Δεν υπάρχει Ιουδαίος και Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα… (Προς Γαλάτας Επιστολή Απ.Παύλου, 3,28) .
- Ποιος είσαι ρε;
- Ονομάζομαι Ιησούς. Είμαι εβραίος.
- Χάσου από δω ρε. Είναι μόνο για Έλληνες λέμε.
….
- Καλημέρα. Πεινάω. Έχετε κάτι;
- Ναι, μοιράζουμε τρόφιμα. Είσαι Έλληνας;
- Όχι. Ονομάζομαι Λόρδος Βύρων, είμαι Άγγλος αλλά λατρεύω τη χώρα σας. Πέθανα γι’αυτήν πριν χρόνια.
- Ουστ από δω μωρή αδερφάρα Εγγλέζε.
…
- Γεια σας. Είμαστε ρακένδυτοι, πεινάμε πολύ, είμαστε αποκαμωμένοι.
- Τι θέλετε όλοι εσείς εδώ ρε; Είστε Έλληνες;
- Όχι κύριε. Είμαστε ξένοι. Γάλλοι, Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί, Σουηδοί. Είμαστε το τάγμα των Φιλελλήνων. Πολεμήσαμε για την Ελλάδα το 21, στη μάχη του Πέτα, στο Κομπότι. Σκοτωθήκαμε για την Ελλάδα. Υπάρχει μνημείο για μας στην πλατεία του Ναυπλίου. Να κι εδώ δίπλα στο Σύνταγμα υπάρχει οδός αφιερωμένη σε μας. Φιλελλήνων λέγεται.
- Να πάτε στο διάολο ρε. Εδώ είναι μόνο για Έλληνες. Στα τσακίδια ρε.
…
- Μας συγχωρείτε . Είμαστε λαβωμένοι, γεμάτοι αίματα και χώματα ελληνικά πάνω μας. Πεινάμε και διψάμε.
- Τι είστε εσείς ρε αράπηδες και ξένοι!
- Είμαστε Άγγλοι, Νεοζηλανδοί, Αυστραλοί, Ινδοί και Πακιστανοί. Πολεμήσαμε εδώ τους ναζί, βοηθήσαμε την Ελλάδα στον αγώνα κατά των Γερμανών. Μας έκρυβαν οι Έλληνες, μας έδιναν φαγητό και νερό. Εσείς τι είστε με ξυρισμένα κεφάλια και μαύρες μπλούζες;
- Εμείς δίνουμε φαγητά μόνο για Έλληνες. Φύγετε από δω γαμημένοι αράπηδες. Έξω οι ξένοι λέμε.
...
- Μιρμενγκιές (καλημέρα).
- Τι θες ρε βλάκα;
- Μπούκ, ούγι (ψωμί, νερό).
- Φύγε από δω ρε καργιόλη ξένε.
- Είμαι ο Μάρκος Μπότσαρης κύριε. Μιλώ αρβανίτικα, τη γλώσσα των ηρώων της Επανάστασης. Τη γλώσσα της Μπουμπουλίνας, του Κριεζιώτη, του Ανδρέα Μιαούλη.
- Εξαφανίσου από δω ρε ηλίθιε. Οι Έλληνες μόνο ελληνικά μιλάνε. Κωλοαλβανέ γαμώ το σπίτι σου.
...
- Χαίρετε. Έχετε λίγο φαγητό για έναν γέροντα;
- Είσαι Έλληνας;
- Σωκράτης ονομάζομαι κύριε. Δεν είμαι Αθηναίος, ούτε Έλληνας πολίτης, αλλά πολίτης του κόσμου (Πλούταρχος, Ηθικά, τόμ.15).
- Άει στο διάολο ρε κωλόγερε συριζαίε. Χάσου από δω. Εδώ είναι μόνο για Έλληνες.
...
- Συγγνώμη.
- Πάλι εδώ ρε αδερφάρα Εβραίε; Δεν σου είπα να φύγεις από δω;
- Φύγετε από μένα εσείς οι καταραμένοι, στη φωτιά την αιώνια, που έχει ετοιμαστεί για το διάβολο και τους αγγέλους του. Γιατί πείνασα, και δε μου δώσατε να φάω, δίψασα, και δε μου δώσατε να πιω, ξένος ήμουν, και δε με περιμαζέψατε, γυμνός ήμουν, και δε με ντύσατε, άρρωστος και στη φυλακή, και δε με επισκεφτήκατε [Κατά Ματθαίον, 25.31 (41-43)].
- Άντε ρε βλάκα φύγε από δω. Άντε μπράβο.
...
- Καλημέρα. Πεινάμε. Έχετε κάτι να μας δώσετε;
- Είστε Έλληνες ρε;
- Ναι κύριε. Όλοι είμαστε Έλληνες. Εγώ ονομάζομαι Εφιάλτης. Ο κύριος δίπλα μου είναι ο Νενέκος. Πιο δίπλα ο Τσολάκογλου, ο Ράλλης, ο Λογοθετόπουλος. Παραδίπλα ο Πήλιος Γούσης.
- Κι εσείς εκεί τι είστε ρε;
- Κι εμείς Έλληνες. Συνεργάτες των Γερμανών στην Κατοχή, ταγματασφαλίτες και χίτες. Εκτελέσαμε πολλούς Έλληνες αγωνιστές, κάψαμε χωριά και υπηρετήσαμε τις δυνάμεις Κατοχής.
- Άντε επιτέλους ρε πούστη. Επιτέλους Έλληνες! Ηλία έλα δω ρε. Επιτέλους ήρθαν Έλληνες γαμώ το. Άντε και πήξαμε με τον κάθε βλάκα ξένο που ερχόταν εδώ και ζήταγε να φάει. Κοπιάστε συμπατριώτες να φάμε. Κοπιάστε. Αίμα τιμή ρε.
Μην το προτιμάτε λοιπόν αυτό το μαγαζί, δεν ενδιαφέρεται ούτε για τον άνθρωπο, ούτε για τις αξίες του ανθρωπισμού.
εργασιακό δελτίο
- Ναι. Είσαι Έλληνας;
- Δεν υπάρχει Ιουδαίος και Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα… (Προς Γαλάτας Επιστολή Απ.Παύλου, 3,28) .
- Ποιος είσαι ρε;
- Ονομάζομαι Ιησούς. Είμαι εβραίος.
- Χάσου από δω ρε. Είναι μόνο για Έλληνες λέμε.
….
- Καλημέρα. Πεινάω. Έχετε κάτι;
- Ναι, μοιράζουμε τρόφιμα. Είσαι Έλληνας;
- Όχι. Ονομάζομαι Λόρδος Βύρων, είμαι Άγγλος αλλά λατρεύω τη χώρα σας. Πέθανα γι’αυτήν πριν χρόνια.
- Ουστ από δω μωρή αδερφάρα Εγγλέζε.
…
- Γεια σας. Είμαστε ρακένδυτοι, πεινάμε πολύ, είμαστε αποκαμωμένοι.
- Τι θέλετε όλοι εσείς εδώ ρε; Είστε Έλληνες;
- Όχι κύριε. Είμαστε ξένοι. Γάλλοι, Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί, Σουηδοί. Είμαστε το τάγμα των Φιλελλήνων. Πολεμήσαμε για την Ελλάδα το 21, στη μάχη του Πέτα, στο Κομπότι. Σκοτωθήκαμε για την Ελλάδα. Υπάρχει μνημείο για μας στην πλατεία του Ναυπλίου. Να κι εδώ δίπλα στο Σύνταγμα υπάρχει οδός αφιερωμένη σε μας. Φιλελλήνων λέγεται.
- Να πάτε στο διάολο ρε. Εδώ είναι μόνο για Έλληνες. Στα τσακίδια ρε.
…
- Μας συγχωρείτε . Είμαστε λαβωμένοι, γεμάτοι αίματα και χώματα ελληνικά πάνω μας. Πεινάμε και διψάμε.
- Τι είστε εσείς ρε αράπηδες και ξένοι!
- Είμαστε Άγγλοι, Νεοζηλανδοί, Αυστραλοί, Ινδοί και Πακιστανοί. Πολεμήσαμε εδώ τους ναζί, βοηθήσαμε την Ελλάδα στον αγώνα κατά των Γερμανών. Μας έκρυβαν οι Έλληνες, μας έδιναν φαγητό και νερό. Εσείς τι είστε με ξυρισμένα κεφάλια και μαύρες μπλούζες;
- Εμείς δίνουμε φαγητά μόνο για Έλληνες. Φύγετε από δω γαμημένοι αράπηδες. Έξω οι ξένοι λέμε.
...
- Μιρμενγκιές (καλημέρα).
- Τι θες ρε βλάκα;
- Μπούκ, ούγι (ψωμί, νερό).
- Φύγε από δω ρε καργιόλη ξένε.
- Είμαι ο Μάρκος Μπότσαρης κύριε. Μιλώ αρβανίτικα, τη γλώσσα των ηρώων της Επανάστασης. Τη γλώσσα της Μπουμπουλίνας, του Κριεζιώτη, του Ανδρέα Μιαούλη.
- Εξαφανίσου από δω ρε ηλίθιε. Οι Έλληνες μόνο ελληνικά μιλάνε. Κωλοαλβανέ γαμώ το σπίτι σου.
...
- Χαίρετε. Έχετε λίγο φαγητό για έναν γέροντα;
- Είσαι Έλληνας;
- Σωκράτης ονομάζομαι κύριε. Δεν είμαι Αθηναίος, ούτε Έλληνας πολίτης, αλλά πολίτης του κόσμου (Πλούταρχος, Ηθικά, τόμ.15).
- Άει στο διάολο ρε κωλόγερε συριζαίε. Χάσου από δω. Εδώ είναι μόνο για Έλληνες.
...
- Συγγνώμη.
- Πάλι εδώ ρε αδερφάρα Εβραίε; Δεν σου είπα να φύγεις από δω;
- Φύγετε από μένα εσείς οι καταραμένοι, στη φωτιά την αιώνια, που έχει ετοιμαστεί για το διάβολο και τους αγγέλους του. Γιατί πείνασα, και δε μου δώσατε να φάω, δίψασα, και δε μου δώσατε να πιω, ξένος ήμουν, και δε με περιμαζέψατε, γυμνός ήμουν, και δε με ντύσατε, άρρωστος και στη φυλακή, και δε με επισκεφτήκατε [Κατά Ματθαίον, 25.31 (41-43)].
- Άντε ρε βλάκα φύγε από δω. Άντε μπράβο.
...
- Καλημέρα. Πεινάμε. Έχετε κάτι να μας δώσετε;
- Είστε Έλληνες ρε;
- Ναι κύριε. Όλοι είμαστε Έλληνες. Εγώ ονομάζομαι Εφιάλτης. Ο κύριος δίπλα μου είναι ο Νενέκος. Πιο δίπλα ο Τσολάκογλου, ο Ράλλης, ο Λογοθετόπουλος. Παραδίπλα ο Πήλιος Γούσης.
- Κι εσείς εκεί τι είστε ρε;
- Κι εμείς Έλληνες. Συνεργάτες των Γερμανών στην Κατοχή, ταγματασφαλίτες και χίτες. Εκτελέσαμε πολλούς Έλληνες αγωνιστές, κάψαμε χωριά και υπηρετήσαμε τις δυνάμεις Κατοχής.
- Άντε επιτέλους ρε πούστη. Επιτέλους Έλληνες! Ηλία έλα δω ρε. Επιτέλους ήρθαν Έλληνες γαμώ το. Άντε και πήξαμε με τον κάθε βλάκα ξένο που ερχόταν εδώ και ζήταγε να φάει. Κοπιάστε συμπατριώτες να φάμε. Κοπιάστε. Αίμα τιμή ρε.
Μην το προτιμάτε λοιπόν αυτό το μαγαζί, δεν ενδιαφέρεται ούτε για τον άνθρωπο, ούτε για τις αξίες του ανθρωπισμού.
εργασιακό δελτίο
O Πήλιος Γούσης δεν ήταν προδότης αλλά ήρωας της επανάστασης του 1821 και μάλιστα από τους στυλοβάτες του Ελεύθερου Μεσολογγίου! Καλό είναι να μην τρώμε αμάσητη τις εκδοχές της Ιστορίας των ρουφιάνων! Παρακαλώ, αποκαταστήσετε την αλήθεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήλιος Γουσης
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Πήλιος Γούσης, ή Γούσιας, ή Πηλιογούσης, ήταν Σουλιώτης πολεμιστής, που έμεινε στην ιστορία ως προδότης του Σουλίου λίγο πριν την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ο Αλή Πασάς κατά την 3η εκστρατεία του κατά των Σουλιωτών (1803) όταν διαπίστωσε ότι με τα όπλα δεν πετύχαινε τίποτα προσπάθησε τότε με δωροδοκίες και διαφθορές να εκπορθήσει το Σούλι. Στη προσπάθειά του αυτή ήρθε συνεργός στον γιο του Αλή, τον Βελή Πασά, ο Πήλιος Γούσης, που υπηρετούσε ως έμπιστος του Τουρκαλβανού στρατηγού Ζελιχτάρ Μπόττα, ο οποίος και υπέδειξε στους Τουρκαλβανούς που επιχειρούσαν τον αποκλεισμό των Σουλιωτών ένα ιδιαίτερο αφύλακτο μονοπάτι που οδηγούσε στο Κούγκι.
Όταν ένα τμήμα των Τουρκαλβανών ανέβηκε αυτό το μονοπάτι οι μαχόμενοι Σουλιώτες βρέθηκαν ανάμεσα στα πυρά τους όπου αναγκάστηκαν πλέον να υποχωρήσουν, να εγκαταλείψουν τον αγώνα τους και τελικά, λόγω και έλλειψης τροφών και πολεμοφοδίων να συνθηκολογήσουν και να εκπατριστούν στη συνέχεια στη ρωσοκρατούμενη τότε Πάργα και από εκεί στη Κέρκυρα. Ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης στο ποίημά του «Ο Καλόγερος» που αναφέρεται στον μοναχό Σαμουήλ που ανατίναξε την μπαρουταποθήκη στο Κούγκι, εμφανίζει τον Πήλιο Γούση να καλεί τον καλόγερο να παραδοθεί στο Βελή πασά. Την προδοσία αυτή του Πήλιου Γούση που συνέβαλε και ο συμπέθερός του Κουτσονίκας, έχει καταγράψει ο Χ. Περραιβός, που χρεώνει και ένα μέρος της προδοσίας στον Κίτσο Μπότσαρη. Κατά μία άποψη, μετά τη συνθηκολόγηση των Σουλιωτών ο Πήλιος Γούσης μετέβη στη Κέρκυρα όπου, κατά τον Φιλήμονα, το 1820 συνέβαλε στη συνεννόηση των Σουλιωτών με τον Τούρκο στόλαρχο για από κοινού επίθεση κατά του Αλή Πασά. Έτσι σε νεώτερα έγγραφα φέρεται ο Πήλιος Γούσης να έχει εξαγνιστεί[εκκρεμεί παραπομπή]. Κατ΄ άλλους ερευνητές ο Πήλιος Γούσης σκοτώθηκε στην ανατίναξη του Κουγκίου και ο αναφερόμενος στα γεγονότα του 1820 είναι άλλος[εκκρεμεί παραπομπή].
Η άλλη άποψη: Η εικονική δήθεν προδοσία του Πήλιου Γούση[1]
Έχει γραφεί σε πολλά βιβλία ότι στην κατάληψη του Σουλίου από τον Αλή Πασά πιθανόν να συνετέλεσε η αμφιλεγόμενη «προδοσία» του Πήλιου Γούση, ο οποίος, κατά την παράδοση, οδήγησε από ένα άγνωστο μονοπάτι τους Αλβανούς στα νώτα των Σουλιωτών[2]. Όμως για τον Πήλιο Γούση, τα πράγματα δεν είναι όπως μεταφέρθηκαν από την παράδοση. Ο Πήλιος Γούσης ήταν Σουλιώτης πολεμιστής, μέλος της Φιλικής Εταιρείας από το έτος 1819. Πολέμησε τα έτη 1800-1804 κατά των Τουρκαλβανών του Αλή Πασά και έπεσε ηρωικά ως αξιωματικός κατά την Έξοδο του Μεσολογγίου το έτος 1826.[3] Το όνομα του Πήλιου Γούση είναι χαραγμένο σε έναν από τους τάφους στο Ηρώο Μεσολογγίου. Πως όμως του βγήκε το όνομα του Πήλιου Γούση; Μετά το θάνατο του Γεώργιου Τζαβέλλα ζητούσαν οι Σουλιώτες νέα εκλογή αρχηγού. Ο Πήλιος Γούσης ήταν υποψήφιος αλλά οι Σουλιώτες εξέλεξαν τον Φώτο Τζαβέλλα γιό του θανόντος. Ακούσθηκε τότε να λέει εκνευρισμένος ο Πήλιος Γούσης: «Γαμώ τη μάνα του, όλο οι Τζαβελλαίοι θα κυβερνάνε το Σούλι; Τώρα θα τους δείξω εγώ!». Στη συνέχεια πήρε τη φάρα του και εγκαταστάθηκε στην Κρανιά Πρέβεζας, στη θέση Αγιος Νικόλαος.[4] Όμως η κακή φήμη βγήκε από τον συγγραφέα Χριστόφορο Περραιβό, τέως αξιωματικό του Βενετικού στρατού, ο οποίος έγραψε ότι «ο Γεώργιος Μπότσαρης και οι συμπέθεροί του Πήλιος Γούσης και Κουτσονίκας επρόδωσαν στον Αλή Πασά την πατρίδα τους το Σούλι». Θεωρείται βέβαιο όμως ότι αυτά τα έγραψε ο Χριστόφορος Περραιβός για προσωπικούς λόγους, διότι οι ανωτέρω τρεις είχαν κάποτε αντιδράσει στην αποστολή του ως πληρεξούσιου στον Αυτοκράτορα Αλέξανδρο της Ρωσίας. Ιστορικά θεωρείται πλέον πλήρως αποκατεστημένος ο Σουλιώτης Πήλιος Γούσης.[5].
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%93%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82
Τρομερή γελοιογραφία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαστούκι σε σατανιστές,δήθεν Χριστιανούς,δήθεν εθνικιστές δήθεν Αριους και πράσινα άλογα.
Μια ναζιστική συμμορία είναι, που σαν τέτοια είναι και δολοφονική, αποτελούμενοι απο θρασύδειλους μαχαιροβγάλτες που εμπίπτουν στις διατάξεις του κοινού ποινικού δικαίου.
Συγχαρητήρια.