Αυτή τη μοναδική αλήθεια, που με το μοναδικά δικό τους τρόπο έκαναν πράξη οι Ναζί στο Άουσβιτς, επανέφερε στο προσκήνιο ο σύγχρονος Κοινοβουλευτικός Ολοκληρωτισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί μπορεί ο γερμανικός καπιταλισμός να αναθεωρεί το σύνταγμα του νομιμοποιώντας τη δυνατότητα στρατιωτικής επέμβασης στο εσωτερικό της χώρας και να προπαγανδίζει διαμέσου του Προέδρου της Δημοκρατίας την ανάγκη ισχυρής στρατιωτικής-παρεμβατικής παρουσίας της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομικής δύναμης, αλλά η Εσθονία, μια χώρα με λαμπρό και θεσμικά αναγνωρισμένο Ναζιστικό παρελθόν, περιγράφει την ουσία του σύγχρονου αστικού οράματος.
Σύμφωνα με την αρθρογραφία «έκπληκτοι οι επισκέπτες μιας πολυσύχναστης ηλεκτρονικής πύλης στο Ταλίν είδαν την περασμένη Παρασκευή στις οθόνες τους τη φωτογραφία της εισόδου του Άουσβιτς με την επιγραφή (σε μετάφραση) «Η εργασία σε ελευθερώνει» και από κάτω τη διαφήμιση της εταιρείας φωταερίου GasTerm Esti: «Φωταέριο για θέρμανση - εύχρηστο, πρόχειρο και αποτελεσματικό». Υπήρξαν οργισμένες αντιδράσεις, φυσικά. Κυβερνητική πηγή χαρακτήρισε «απρόσεκτη» (!) την εταιρεία, η οποία απέσυρε την επομένη αυτή τη φρικαλέα διαφήμιση. Όταν όμως ο διευθυντής της εταιρείας, Σβεν Λίνρος, ζήτησε συγγνώμη προκάλεσε νέες αντιδράσεις. Η... απολογία του ήταν άλλη μία γκάφα. «Ο Χίτλερ αυτοκτόνησε γιατί... έλαβε τον λογαριασμό του φωταερίου», είπε. Ας σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που φωτογραφίες του χιτλερικού στρατοπέδου χρησιμοποιούνται από ανιστόρητους ρατσιστές. Στο Ντουμπάι, ένα γυμναστήριο διαφημιζόταν επί εβδομάδες ηλεκτρονικά αλλά και στον Τύπο με μια φωτογραφία του Άουσβιτς και από κάτω τη φράση «Αποχαιρέτισε τα κιλά σου».
Εμείς, ας κρατήσουμε τη διακριτική παρέμβαση της εσθονικής κυβέρνησης που μίλησε για «απροσεξία», ας ταξιδεύσουμε στην Ελλάδα που η Χρυσή Αυγή συνεργάζεται άψογα με το κράτος των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ για να «ξεβρομίσει τον τόπο από τους μετανάστες, τους ΡΟΜΑ και αύριο από τους αγωνιζόμενους εργάτες και την Αριστερά», όπως κάποτε οι ομοϊδεάτες τους Γερμανοί ξεβρόμιζαν τη χώρα από τους Εβραίους. Για να καταλήξουν λίγο αργότερα, Γερμανοί κατακτητές και Έλληνες Ταγματ-ασφαλήτες να ξεβρομίζουν τον τόπο από τους αγωνιστές της Λαϊκής Αντίστασης.
Και όπως το Άουσβιτς σηματοδότησε την απόλυτη κτηνωδία και εργασιακή εκμετάλλευση, κερδίζοντας επάξια τη φήμη του απόλυτου κολαστηρίου και τόπου εξόντωσης, έτσι και σήμερα η ρατσιστική βία και η κρατική τρομοκρατία επιβάλλει οι Έλληνες και ξένοι εργάτες να δουλεύουν ανασφάλιστοι και χωρίς σύμβαση για 7-10 ευρώ, να υλοποιούν χωρίς αντίλογο τα Μνημόνια Ε.Ε.-ΔΝΤ-τραπεζών και τοκογλύφων. Όργανα των δυνάμεων καταστολής, φάρμερ και παραγωγοί, βιομήχανοι και εφοπλιστές, δουλέμποροι και ναζιστικές ορδές, με την υψηλή εποπτεία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ οχυρώνουν τον ολοκληρωτικό τους μονόδρομο, εξαφανίζουν τις λαϊκές ελευθερίες, διαμορφώνουν τα σύγχρονα εργασιακά κολαστήρια, τραμπουκίζουν-βασανίζουν-δολοφονούν ανενόχλητοι. Το ρόπαλο του Ματατζή, το μαχαίρι του Χρυσαυγίτη, το μικρόφωνο του δημοσιοκάφρου και η τήβεννος του δικαστή υπηρετεί τα ίδια συμφέροντα.
Φυσικά, οι ρατσιστικές κραυγές και οι επικλήσεις για «εθνική ενότητα» δε μπορούν να αποκρύψουν ότι κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν από αυτή την ιστορία. Η καλύτερη απόδειξη είναι δίπλα μας στην Τουρκία, που η ανάπτυξη των κερδών των επιχειρηματιών πληρώνεται όπως πάντα με το αίμα των εργαζομένων. Γιατί μπορεί οι δικαστές, ο Στρατός, η κρατική γραφειοκρατία και το Πολιτικό Ισλάμ να διαγκωνίζονται για το ποιος θα διαχειριστεί το κράτος και την εξουσία, αλλά από κοινού υπερασπίζονται την καπιταλιστική ανάπτυξη και τα κέρδη του κόσμου του πλούτου. Δίνοντας θηριώδη μορφή στον ταξικό πόλεμο που εξελίσσεται με διαφορετικό τρόπο στους εργασιακούς χώρους από ότι στα βουνά της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, αλλά έχει κοινό εχθρό: τον κόσμο της εργασίας.
Αυτή την πραγματικότητα περιγράφει και το άρθρο της εφημερίδας Ταράφ (23/8/2012), με τίτλο ¨ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ, ΗΡΘΕ Η ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ¨. Εργάτες που δουλεύουν κάτω από βαριές μυρωδιές που δυσκολεύουν την αναπνοή. Οι άρρωστοι φίλοι του Βεντάτ Γιλντιράκ που πέθανε από την πνευμονοκονίαση που του διέλυσε τα πνευμόνια δηλώνουν: Το ξέρουμε ήρθε η σειρά μας να πεθάνουμε.
Φεύγουν από τα χωριά τους και πάνε στη Πόλη όπου τις μεν νύχτες κοιμούνται από εδώ κι από εκεί και την μέρα εργάζονται σε εργαστήρια αμμοβολής τζίν. Δουλεύουν ανασφάλιστοι όχι για πολύ, από έξι μήνες έως δύο χρόνια, και μετά επιστρέφουν στις πατρίδες τους για να πεθάνουν. Ένα από αυτά τα μέρη είναι και το 350 σπιτιών χωριό Τασλίτσαγί του νομού Μπίγκιολ. Σχεδόν σε κάθε σπίτι υπάρχει και ένας άρρωστος από πνευμονοκονίαση που περιμένει να πεθάνει. Αυτοί οι χωρικοί που λόγω της ασθένειας που έπαθαν από τα εργαστήρια αμμοβολής τζιν στην Κωνσταντινούπολη είναι αναγκασμένοι να ζούνε συνδεδεμένοι με μηχάνημα, έχασαν πριν από 4 μέρες έναν φίλο τους από αυτήν την ασθένεια. Τώρα λοιπόν αυτοί προσπαθούν να επιβιώσουν δηλώνοντας πως ¨Το ξέρουμε ήρθε η σειρά μας να πεθάνουμε¨
Σκηνή συλλυπητηρίων στήθηκε πάλι στο χωριό Τασλίτσαγί. Φίλοι και συγγενείς του Βεντάτ Γιλντιράκ που έχασε την ζωή του πριν από 4 μέρες είναι συγκεντρωμένοι. Εύχονται συλλυπητήρια και περιγράφουν την πνευμονοκονίαση που πήρε τον Βεντάτ από ανάμεσα τους. Η αρρώστια αυτή είναι σαν μοίρα για αυτό το χωριό. Από τους 51 που πέθαναν μέχρι σήμερα από την πνευμονοκονίαση, οι 15 είναι από αυτό το χωριό. Σχεδόν σε κάθε σπίτι αυτού του χωριού με τις 350 κατοικίες, υπάρχει και ένας άρρωστος από πνευμονοκονίαση. Εξ αυτών οι 15 είναι σε βαριά κατάσταση και αγωνίζονται να ζήσουν συνδεδεμένοι με μηχάνημα.
Σύνταξη δίνεται όταν πλησιάζουμε στον θάνατο. Στο χωριό την πνευμονοκονίαση την λένε ¨αρρώστια αμμοβολής¨. Ξέρουν όλοι ότι πρόκειται για μια ασθένεια των πνευμόνων που την παθαίνουν δουλεύοντας σε λαθραία εργαστήρια - ενίοτε κάτω από σκάλες- στην Κωνσταντινούπολη, αλλά προτιμούν να την ονομάζουν έτσι. Ασθενείς με πνευμονοκονίαση μιλάνε στην Ταράφ στην σκηνή συλλυπητήριων για τα προβλήματα τους, τις προσδοκίες τους και ενίοτε για τα αδιέξοδα τους. Το κράτος δίνει σε 61 άτομα που έχουν αρρωστήσει μισθό, αλλά με μια περίεργη λεπτομέρεια. Για να ληφθεί μισθός πρέπει η αρρώστια να έχει προχωρήσει και στα τρία στάδια της. Δηλαδή η αρρώστια να βρίσκεται στο πλέον προχωρημένο στάδιο. Ο μουχτάρης Ατικ Οράλ περιγράφει την κατάσταση των αρρώστων που δεν παίρνουν αυτό το βοήθημα, λόγω του ότι η αρρώστια δεν έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο :
¨ Πολλοί άρρωστοι δυσκολεύονται να περπατήσουν στο σπίτι τους. Ακόμη και στην πιο μικρή απόσταση τους μεταφέρουμε με αυτοκίνητα. Σε αυτούς τους ασθενείς δεν δίνεται επαρκής βοήθεια. Το δικαίωμα αυτό το αποκτάνε μόνο όταν πλησιάσουν στο θάνατο. Για παράδειγμα αν ένας ασθενής παρουσιάσει πνευμονοκονίαση, δεν του δίνεται βοήθημα. Μόνο όταν αυξηθεί ο κίνδυνος του θανάτου και εξαπλωθεί σε όλο το σώμα η αρρώστια, μόνο τότε δίνεται η χρηματική βοήθεια. Μα θα έπρεπε αυτά τα χρήματα να δοθούν νωρίτερα ώστε να χρησιμοποιηθούν στην θεραπεία του ατόμου¨.
Για μια ακόμη φορά αποκαλύπτεται ότι για τον ανθρακωρύχο της Νότιας Αφρικής, της Σικελίας και της Ισπανίας, τον Τούρκο και Έλληνα αμμοβολιστή, τον Ινδό και Πακιστανό εργάτη γης στην Αμαλιάδα και στα Μεσόγεια, κοινή είναι η μοίρα, ανάγκη όλων οι κοινοί αγώνες πέρα από εθνικότητες, θρησκείες και φυλές που κομματιάζουν την εργατική τάξη, σπέρνουν το μίσος και τον αλληλοσπαραγμό, κρατώντας μας σκλάβους και έρμαια των κυριάρχων.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου