του Chris Marsden (μεταφορά, μετάφραση: filistina)
20/08/ 2012
Οι εργάτες των ορυχείων πλατίνας της Νοτίου Αφρικής συνεχίζουν την απεργία τους και μετά τη σφαγή των συντρόφων τους από την αστυνομία όταν, στις 16 Αυγούστου, μέσα σε ένα χαλάζι από σφαίρες, 34 εργάτες σκοτώθηκαν και άλλοι 78 τραυματίστηκαν. Ο θυμός τους στρέφεται εναντίον, όχι μόνο του ιδιοκτήτη του ορυχείου της Lonmin και της αστυνομίας, αλλά και εναντίον της κυβέρνησης του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (ANC) και της Εθνικής Ένωσης Ανθρακωρύχων (NUM).
Οι 3.000 χειριστές γεωτρύπανων του ορυχείου Marikana, βορειοδυτικά του Γιοχάνεσμπουργκ, απεργούν απαιτώντας να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός των 4000 rand (480 δολαρίων) σε 12,500 rand (1,500 δολάρια), δηλαδή αύξηση μεγαλύτερη του 300%.
Η αστυνομία και η κυβέρνηση ενεργούν ως υποστηρικτές των συμφερόντων των εταιρειών. Είναι αποφασισμένοι να τιμωρήσουν παραδειγματικά μια απεργία που δίνει έκφραση στην ευρεία πολιτική και κοινωνική δυσαρέσκεια και προκαλεί την αστική τάξη της Νοτίου Αφρικής που εκμεταλλεύεται στυγνά την εργατική τάξη.
Στην μεταλλευτική βιομηχανία συνοψίζεται το πώς η κυβέρνηση του ANC έχει ηγηθεί στην διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων από το τέλος του απαρτχάιντ, πλουτίζοντας ένα εξαγοραζόμενο στρώμα μαύρων καπιταλιστών που συνθέτουν το ηγετικό προσωπικό του.
Η πλατίνα, της οποίας η εξαγωγή έχει καταστροφικές συνέπειες για τους εργάτες που ζουν και εργάζονται σε άθλιες συνθήκες, πωλείται για πάνω από 1.400 δολάρια η ουγγιά. Η τιμή της αυξάνεται καθώς οι αντίπαλοι παραγωγοί επωφελούνται από την απώλεια των 6 ημερών παραγωγής της Lonmin, που σημαίνει περίπου 15.000 ουγγιές πλατίνας, αξίας πάνω από 2.100.000 δολάρια. Οι μετοχές της Lonmin έχουν πέσει κατά τουλάχιστον 20 τοις εκατό, διαγράφοντας 610 εκατομμύρια δολάρια από την τρίτη μεγαλύτερη εταιρία πλατίνας στον κόσμο.
Η Lonmin έχει ρεκόρ συχνών θανάτων και «πολύ κακών» συνθηκών για τους εργαζομένους της, σύμφωνα με έρευνα του Ιδρύματος Bench Marks. Η εταιρεία αρνήθηκε να σχολιάσει το δημοσίευμα.
Από την άλλη μεριά, η Εθνική Ένωση Ανθρακωρύχων (NUM), συνεχίζει στον ρόλο της ως συνεργάτης των επιχειρήσεων βοηθώντας, ενεργά σε αυτή την περίπτωση, στη βίαιη καταστολή και στη δίωξη των απεργών εργατών.
Η απεργία καθοδηγείται από το αντίπαλο Συνδικάτο Εργατών Ορυχείων και Κατασκευών (AMCU), που έχει κερδίσει την υποστήριξη λόγω της διαφθοράς της NUM. Πριν από την τελευταία σφαγή της Πέμπτης, δέκα άνθρωποι είχαν ήδη πεθάνει στις διαμάχες, μεταξύ των οποίων δύο αστυνομικοί, δύο φύλακες και σύμφωνα με πληροφορίες τρεις υπάλληλοι της NUM που στοχοποιήθηκαν ως όργανα της Lonmin.
Ενώ η σφαγή έγινε με στόχο τον εκφοβισμό των απεργών, όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι απέτυχε. Οι εργάτες παραμένουν αποφασισμένοι. Ο χειριστής βαρούλκου Makhosi Mbongane είπε στο Associated Press, “Μπορούν να μας χτυπήσουν, να μας σκοτώσουν και να μας κλωτσήσουν και να μας καταπατήσουν με τα πόδια τους, ας κάνουν ό,τι θέλουν. Εμείς δεν πρόκειται να επιστρέψουμε στη δουλειά. Αν προσλάβουν άλλους ανθρώπους δεν θα τους αφήσουμε να εργαστούν. Θα μείνουμε εδώ και θα τους σκοτώσουμε. “
Η σφαγή της περασμένης εβδομάδας έχει επανειλημμένα συγκριθεί με τη σφαγή του1960, στο Sharpeville, η οποία είχε κινητοποιήσει το μαζικό κίνημα ενάντια στο απαρτχάιντ. Η σφαγή της Marikana θα μπορούσε να έχει παρόμοιες καταλυτικές επιπτώσεις για τον αγώνα που πρέπει τώρα να διεξαχθεί κατά του ANC και των συνεργατών του, της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας (COSATU) και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Νότιας Αφρικής (SACP).
Η Εθνική Ένωση Ανθρακωρύχων (NUM) έχει υποστηρίξει με συνέπεια τις επιθέσεις της αστυνομίας εναντίων των εργατών, όπως υποστήριξε και τη σφαγή. Ο Γενικός Γραμματέας της NUM, Frans Baleni, έριξε το δηλητήριό του για την AMCU και τους εργάτες, δηλώνοντας: «Έχετε ανάμεσά σας οπορτουνιστές που εκμεταλλεύονται την άγνοια των εργαζομένων. Είδαμε τα αποτελέσματα χθες».
Ο Baleni το είπε αυτό ενώ οι συγγενείς των εργατών ήταν συγκεντρωμένοι στα νοσοκομεία για να μάθουν αν οι σύζυγοι, οι πατέρες και οι γιοι τους ήταν μεταξύ των τραυματιών ή μεταξύ των 256 συλληφθέντων από την αστυνομία, όπου και κινδύνευαν να τιμωρηθούν με δημόσια βία και, σε ορισμένες περιπτώσεις, με δολοφονία. Κατάλογος των θυμάτων δεν δόθηκε στη δημοσιότητα.
Σε μια διαμαρτυρία τους, την Παρασκευή, σύζυγοι εργατών των ορυχείων κρατούσαν πλακάτς που έγραφαν: ” Αστυνομία Σταμάτα να Πυροβολείς τους Συζύγους και τους Γιους μας. “
Η αρχηγός της εθνικής αστυνομίας, Mangwashi Victoria Phiyega, διορίστηκε από τον Πρόεδρο Jacob Zuma του ANC, τον Ιούνιο , και πριν απ’ αυτό ήταν υπεύθυνη για την προετοιμασία κρατικών επιχειρήσεων για ιδιωτικοποίηση. Σε συνέντευξη Τύπου, κατηγόρησε τους απεργούς για υποκίνηση βίας, ενώ ισχυρίστηκε ότι έχουν βρεθεί έξι πιστόλια, μεταξύ των οποίων δύο όπλα, τα οποία ανήκαν στους αστυνομικούς που σκοτώθηκαν νωρίτερα.
Η Phiyega, φαίνεται πως έχει αγνοήσει το βίντεο που δείχνει ότι η αστυνομία πυροβόλησε τους εργάτες χωρίς αυτοί να έχουν προκαλέσει, καθώς και την έκθεση του Νοτιοαφρικάνικου Ινστιτούτου για τις φυλετικές σχέσεις η οποία αναφέρει: «Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι οι αστυνομικοί πυροβόλησαν τυχαία μέσα στο πλήθος με τουφέκια και πιστόλια. Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι συνέχισαν να πυροβολούν ακόμα και μετά που είδαν ότι κάποιοι άνθρωποι έπεφταν κάτω και κάποιοι άλλοι έτρεχαν για να ξεφύγουν”.
Το Σάββατο πραγματοποιήθηκε μαζικό συλλαλητήριο χιλιάδων εργατών των ορυχείων, των συζύγων τους και των οικογενειών τους, όπου και έβγαλε λόγο ο Julius Malema, πρώην ηγέτης του Συνδέσμου Νεολαίας του ANC. Ο Malema εκδιώχθηκε τον Απρίλιο γιατί καθοδηγούσε μια αντίθετη πτέρυγα του κόμματος.
Ο Malema είναι ένας καιροσκόπος με αριστερό λόγο, ο οποίος ειδικεύεται σε εθνικιστική και αντι-καπιταλιστική ρητορική. Ωστόσο, οι καταγγελίες του εναντίον του προέδρου Zuma και της Lonmin (που έχει βάση στο Ηνωμένο Βασίλειο), άγγιξε τις ευαίσθητες χορδές του πλήθους. Ο Zuma πρέπει να «παραιτηθεί», είπε, προσθέτοντας ότι «η κυβέρνηση του Προέδρου Zuma έχει δολοφονήσει τον λαό μας».
Ο Malema επεσήμανε ότι ορισμένοι ηγέτες της κυβέρνησης είχαν μετοχές στο ορυχείο πλατίνας Lonmin και γι’ αυτό δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την υπεράσπιση των μεταλλωρύχων. «Τα αδέρφια μας, δεν τα θρήνησε ο πρόεδρος», δήλωσε ο Malema, «αντ’ αυτού, πηγαίνει για να συναντήσει τους καπιταλιστές σε κλιματιζόμενα γραφεία».
Ο Zuma, επιστρέφοντας από μια σύνοδο κορυφής στη Μοζαμβίκη, ανακοίνωσε επίσημη έρευνα για τους φόνους. Αυτό αναμφίβολα είναι στάχτη στα μάτια. Το πιθανότερο είναι ότι αυτός και η κυβέρνηση εμπλέκονται στενά στη δολοφονία της αστυνομίας, η οποία ήταν μια υπολογισμένη προσπάθεια για να πνιγεί η απεργία στο αίμα. Οι αξιωματικοί της αστυνομίας είχαν αναφερθεί στην ημέρα ως «D-Day» και είχαν δηλώσει εκ των προτέρων ότι θα χρησιμοποιήσουν την «μέγιστη δύναμη».
Ο Zuma επισκέφθηκε το ορυχείο την Παρασκευή, αλλά ούτε που μίλησε με τους απεργούς. Την Κυριακή, δήλωσε ότι η ερχόμενη εβδομάδα θα είναι μια εβδομάδα εθνικού πένθους, σε μια προσπάθεια να εκτονώσει την κατάσταση, την ίδια στιγμή που έχουν ενταθεί οι προσπάθειες για να επιστρέψουν οι απεργοί μεταλλωρύχοι πίσω στη δουλειά. Πριν την ανακοίνωση του Zuma είχε προηγηθεί «τελεσίγραφο» από την Lonmin, ότι όλοι οι εργάτες που δεν επέστρεψαν στην δουλειά θα απολυθούν.
Ο ρόλος του Malema είναι να διοχετεύσει την πολιτική δυσαρέσκεια στην πτέρυγα της αστικής τάξης της Νότιας Αφρικής. Η έκκλησή του για την εθνικοποίηση της βιομηχανίας εξόρυξης έχει βρει μεγάλη ανταπόκριση, αλλά είναι κι αυτός ένας εκπρόσωπος των μεγάλων επιχειρήσεων όπως είναι και ο Zuma.
Η εργατική τάξη δεν μπορεί να εμπιστευθεί καμιά παράταξη του ANC, ή τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τους σταλινικούς. Δεκαοκτώ χρόνια πικρής εμπειρίας από το τέλος του απαρτχάιντ έχουν δείξει ότι είναι πραγματικά υποταγμένοι στην εθνική αστική τάξη και τις πολυεθνικές εταιρίες που συνεχίζουν να λεηλατούν τη Νότια Αφρική.
Η εργατική τάξη, κινητοποιώντας τους φτωχούς αγρότες, πρέπει να αγωνιστεί για την ανατροπή του καπιταλισμού και της ιμπεριαλιστικής καταπίεσης στη Νότια Αφρική και σε ολόκληρη την ήπειρο.
ΠΗΓΗ: http://www.wsws.org/index.shtml
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου