Του Νίκου Μπογιόπουλου
Είναι γεγονός και είναι συγκλονιστικό: Σχεδόν 80 χρόνια από την μεγαλύτερη τραγωδία που βίωσε η ανθρωπότητα, ο ναζισμός επιστρέφει στο ευρωπαϊκό έδαφος με τη μορφή της επίσημης κρατικής πολιτικής! Ο ναζισμός, χύνει ξανά το αίμα ανθρώπων στην Ευρώπη, ως επίσημη κρατική πολιτική!
Το νέο στοιχείο, το «ποιοτικά αναβαθμισμένο» στοιχείο της ναζιστικής κτηνωδίας, που έρχεται από την Ουκρανία, είναι ακριβώς αυτό: Ότι τα εγκλήματά τους οι ναζί δεν τα διαπράττουν, πλέον, μόνο ως μαχαιροβγάλτες, σε σκοτεινούς δρόμους και σοκάκια. Ο ναζισμός, πλέον, δεν περιορίζεται να δρα ως τσιράκι του επίσημου καθεστώτος της βίας και της καταστολής. Οι ναζί, πλέον, δεν δολοφονούν μόνο ως παραστρατιωτικές και παρακρατικές μαριονέτες κρυμμένοι στα σκοτάδια του εκάστοτε καθεστώτος που προστρέχει στις υπηρεσίες τους. Οι θηριωδίες των ναζί δεν περιορίζονται μόνο στις νυκτερινές πρακτικές του υποκόσμου. Για πρώτη φορά στην Ευρώπη, μετά από 80 χρόνια φρίκης και ολοκαυτώματος, το ναζιστικό έγκλημα αποτελεί πλέον επίσημη κρατική πολιτική, είναι επίσημη κρατική πρακτική άσκησης εξουσίας!
Αυτό ακριβώς συντελείται στην Ουκρανία. Αυτό ακριβώς συμβαίνει: Οι ναζί έχουν βγει στους δρόμους και καίνε ανθρώπους. Ζωντανούς! Το διέπραξαν στην Οδησσό και το διέπραξαν ως συγκυβερνήτες της λεγόμενης «μεταβατικής κυβέρνησης».
Οι ναζί, ως κομμάτι της εκεί «τρόικας» που συνθέτει την λεγόμενη «μεταβατική κυβέρνηση», έχουν βγει στους δρόμους και εκτελούν ανθρώπους. Μέρα – μεσημέρι! Και το κάνουν χωρίς να φορούν «στολές παραλλαγής». Φορούν την επίσημη στολή του στρατού της Ουκρανίας! Το διέπραξαν στην Μαριανούπολη και στο Ντονιέτσκ.
Οι ναζί έχουν βγει στους δρόμους και δίπλα στα αποβράσματα των χουλιγκάνων που συνθέτουν τα «Τάγματα Εφόδου» διαθέτουν, ταυτόχρονα, καιελεύθερους σκοπευτές. Που προωθούν τις πολιτικές εξελίξεις στήνοντας προβοκάτσιες και σκορπίζοντας τον θάνατο. Το διέπραξαν στο Κίεβο.
Όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία, α) η αρχική αναγόρευση του ναζισμού σε πολιτικό μέγεθος, β) η κατοπινή ενθρόνισή του σε κυβερνητικές καρέκλες, γ) η τρέχουσα αναγνώρισή του από τους Αμερικάνους και τους Ευρωπαίους ως η επίσημη κρατική πολιτική της Ουκρανίας, γίνονται με την έγκριση της ΕΕ! Όλα αυτά γίνονται με την σφραγίδα των Βρυξελλών!
Όλα αυτά γίνονται με την συνηγορία του – βραβευμένου με Νόμπελ Ειρήνης – Ομπάμα. Η υφυπουργός Εξωτερικών του τελευταίου (η περιβόητη κυρία Νιούλαντ) αποδείχτηκε ότι παζάρευε στο γραφείο της με τους εκπροσώπους των ναζί της Ουκρανίας την υποστήριξή τους στα σχέδια των ΗΠΑ έναντι του ποσού των 5 – 10 εκατομμυρίων ευρώ... Οι αμερικάνικες πολυεθνικές εταιρείες των μισθοφόρων του θανάτου, αυτές που υπογράφουν συμβόλαια συνεργασίας με το Πεντάγωνο του κ.Ομπάμα (όπως η «Blackwater», περιλάλητη για τις θηριωδίες της στο Ιρακ), εκτελούν ανθρώπους αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία, στο πλευρό του κυβερνητικού στρατού…
Τα συμβαίνοντα στην Ουκρανία συνιστούν ασφαλή απόδειξη για το τι ανθρωποθυσία συνεπάγεται η σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των καπιταλιστικών κέντρων και τι κρύβεται πίσω από τα χαμόγελα των εκπροσώπων του «πολιτισμένου κόσμου»: Ενώ οι εικόνες από την Μαριανούπολη πάγωναν το αίμα δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη, με τον στρατό, υπό τις εντολές των ναζιστών, να δολοφονεί αμάχους με σφαίρες στο κεφάλι, οι μεν Μέρκελ και Ολάντ ακολουθούσαν πιστά το πρόγραμμα της κρουαζιέρας τους στη Βαλτική, ο δε Πούτιν έπαιζε χόκευ…
Παρεμπιπτόντως: Αλήθεια, έχετε ακούσει κάποια δήλωση της προεδρεύουσας το τρέχον εξάμηνο στην ΕΕ (της Ελλάδας, ντε!), για τα όσα συντελούνται στην Ουκρανία; Υπέπεσε στην αντίληψή σας κάποια δήλωση του προεδρεύοντα κ.Σαμαρά, πρώην συνεργάτη του κ.Μπαλτάκου, γνωστού από την διακίνηση της θεωρίας των «δυο άκρων»; Είδατε ή ακούσατε κάποια παρέμβαση εκ μέρους του προεδρεύοντα υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, του κ.Βενιζέλου προς την κυβέρνηση της Ουκρανίας; Η τελευταία δήλωση του κυρίου «ψηφίστε Ελιά για να έχουμε σταθερότητα» ήταν εκείνη που έκανε όταν συναντήθηκε και χαιρέτισε την εν λόγω κυβέρνηση των ναζί και φιλοναζί εταίρων. Τότε, όπως είχε δηλώσει, δεν διαπίστωσε κάτι ναζιστικό επάνω τους, διότι, όπως είχε συμπληρώσει, στη συνάντηση με την οποία τους αναγνώρισε πολιτικά - για λογαριασμό τόσο της Ελλάδας, όσο και της ΕΕ – αυτό το ζήτημα (αν είναι ναζί, δηλαδή) δεν τον είχε απασχολήσει…
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία συνιστούν ασφαλή απόδειξη για το τι κρύβεται πίσω από τα κηρύγματα περί την ευρωενωσιακή «ελευθερία» και «δημοκρατία». Τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία είναι μια πολιτική «χορηγία» της ΕΕ. Όλης της ΕΕ! Και της ΕΕ της Μέρκελ και της ΕΕ του Ολάντ. Και της ΕΕ του Βορρά και της ΕΕ του Νότου. Και της ΕΕ των «κεντροαριστερών» και της ΕΕ των «κεντροδεξιών». Και της ΕΕ εκείνων που την εξυμνούν και της ΕΕ των άλλων που θέλουν να την «αλλάξουν». Που δημιουργούν αυταπάτες ότι αυτή η ΕΕ, η θεραπαινίδα της πολιτικής που εκτρέφει τον φασισμό και τον ναζισμό, που τροφοδοτεί από την Λεπέν και τον Κασιδιάρη μέχρι την Μουσολίνι και τον Γιάρος του ουκρανικοιύ «Δεξιού Τομέα», μπορεί, τάχα, να μεταμορφωθεί σε «Ευρώπη των λαών»…
Η «αγία οικογένεια» της ΕΕ, ο βαστάζος και χορηγός του ναζισμού στην Ουκρανία, δεν έγινε σε μια νύχτα το συνώνυμο της ευρωπαϊκής «μαυρίλας». Η ΕΕ που οικτίρει τα «αποσχιστικά δημοψηφίσματα», όπως τα αποκαλεί, στην Ανατολική Ουκρανία, είναι η ίδια που με την πολιτική της αποτελεί τον ηθικό (και φυσικό) αυτουργό τους. Είναι η ΕΕ που τα ίδια δημοψηφίσματα στην περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας και του Κοσσυφοπεδίου τα αποκαλούσε «αγλάισμα δημοκρατίας»…
Δεκαετίες τώρα, η ΕΕ αποτελεί τον παγκόσμιο υποβολέα της θεωρίας των «δύο άκρων». Είναι αυτή, η ΕΕ των μονοπωλίων (εκείνων των μονοπωλίων που, όπως η «Ζήμενς» και η «Κρουπ», ανέβασαν τον Χίτλερ στην καγκελαρία) που μηχανεύεται αθλιότητες για να συσχετίζει ανιστόρητα και συκοφαντικά το φασισμό με τον κομμουνισμό και επιδίδεται σε έναν παγκόσμιο ιδεολογικό «μακαρθισμό».
Είναι η ΕΕ που πριν από τα οικονομικά μνημόνια φρόντισε να συντάξει τα αντικομμουνιστικά μνημόνια, αντλώντας από το «επιστημονικό| ναζιστικό-γκεμπελικό οπλοστάσιο του «πες, πες κάτι θα μείνει».
Είναι εκείνη, η ΕΕ, που στα μισά κράτη - μέλη της παρατηρείται ενίσχυση της ακροδεξιάς και στα άλλα μισά επαναλαμβάνεται η συμμετοχή στις κυβερνήσεις φασιστικών κομμάτων και πολιτικών προσώπων.
Είναι η ΕΕ, όλη η ΕΕ, που στις 21/12/2010 – και για δεύτερο συνεχόμενο έτος – αρνήθηκε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ να υιοθετήσει ψήφισμα, με το οποίο καταδικάζονταν η ηρωοποίηση όσων συμμετείχαν στις φασιστικές λεγεώνες των «Βάφεν SS», οι δημόσιες εκδηλώσεις δικαίωσης του ναζιστικού παρελθόντος και του ναζισμού, η ανέγερση μνημείων προς τιμήν των ναζί και των συνεργατών τους, η βεβήλωση ή καταστροφή μνημείων προς τιμήν των αγωνιστών κατά του φασισμού και του ναζισμού, η παράνομη εκταφή ή μεταφορά των σορών των θυμάτων της φασιστικής θηριωδίας. Η ΕΕ και όλα τα κράτη - μέλη της, αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν το ψήφισμα και επέλεξαν την... αποχή!
Η ΕΕ που παρέχει καθεστώς «εταιρικής σχέσης» στην φιλοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας, που στηρίζει μια κυβέρνηση που πυροβολεί ανθρώπους στο κεφάλι στη μέση του δρόμου, που ευλογεί τα «Τάγματα Εφόδου» που καίνε ανθρώπους ζωντανούς στην Οδησσό, είναι η ίδιας ΕΕ που χρόνια τώρα παρακολουθεί σε κράτη – μέλη της να αναστηλώνονται τα χιτλερικά σύμβολα! Να αναρτώνται μνημεία των «Ες Ες»! Να βαφτίζονται οι δοσίλογοι «εθνικοί ήρωες». Να ανακηρύσσεται η 9η Μάη (μέρα νίκης κατά του φασισμού) σε «μέρα πένθους» (!) στις Βαλτικές χώρες…
Ήταν ο αρμόδιος επίτροπος της ΕΕ για θέματα διεύρυνσης, ο «κύριος» Φερχόιγκεν, που το 2012, πριν ακόμα από τα γεγονότα στην Ουκρανία, που δήλωνε ότι καλώς διώκονται οι κομμουνιστές στις Βαλτικές χώρες, την ίδια ώρα που οι εκεί κυβερνήσεις των κρατών – μελών της ΕΕ αποκαθιστούσαν τους φασίστες!
Αυτή είναι η ΕΕ εντός της οποίας χειμάζεται (και) ο ελληνικός λαός. Η ΕΕ εκτός από τρόικες, εκτός από Μνημόνια, εκτός από οικονομικούς «δολοφόνους», τρέφει – επίσημα πλέον – στις αγκάλες της και ναζί δολοφόνους. Κι αυτή η ΕΕ δεν αλλάζει. Το γεγονός είναι εξαιρετικής σπουδαιότητας για να μην το λάβουν υπόψη τους οι ψηφοφόροι στις 25 του μήνα και για να μην το σταθμίσουν ως - μείζονος σημασίας – κριτήριο ψήφου.
*
Υστερόγραφο: Από τη μια οι υστερικές ιαχές περί «ευρυχωρίας» με τις οποίες μας φλόμωσαν τα ΜΜΕ με αφορμή την νικήτρια της… «Γιουροβίζιον». Από την άλλη οι φωτιές που καίνε στην Ουκρανία.
Από την μια η αοιδός Κοντσίτα με την ευρωπαϊκή βιομηχανία του θεάματος να ποντάρει πάνω της τη διάχυση μιας παρακμιακής ιδεολογίας που θέλει να βαφτίσει άσκηση ελευθερίας και δημοκρατίας τον ατομικό αυτοπροσδιορισμό μιας καρικατούρας σουφραζέτας με μόνο προσόν της ότι φοράει μούσι. Κι από την άλλη η ίδια βιομηχανία του θεάματος που πατρονάρει τον ναζισμό ως «απελευθερωτή» και «δημοκράτη».
Βάλτε τα δίπλα – δίπλα. Από όπου και να κοιτάξεις την «ευρω-Κοντσίτα» των Βρυξελλών, πίσω από τον αποβλακωτικό ευρωενωσιακό φερετζέ των κηρυγμάτων της νεοταξίτικης πολιτικής και αισθητικής περί «ελευθερίας» και "ανεκτικότητας", χάσκει το… μούσι που μας πουλάνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου