4+1 επίκαιρα αποκαλυπτικά εκλογικά κουΐζ

Εφημερίδα Λαρισαϊκός Τύπος, 22/06/1944, Ανακοίνωση ΕΑΣΑΔ για απαγχονισμό Αλεξόπουλου

1 – Ο βουλευτής που μέσα στη Βουλή κάλεσε στρατό ξένης χώρας να εγκατασταθεί εντός της Ελλάδας για να διαφυλάξει τα συμφέροντα αυτού του ξένου κράτους.

Δεν είναι κάτι που έχει ξανασυμβεί -απ’ όσο θυμόμαστε- στα 40 χρόνια της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας. Και δεν είναι ασήμαντο: Αποτελεί ίσως την ύψιστη προδοσία που μπορεί να διαπράξει Έλληνας. Ας μην ξεχνάμε, λ.χ., ότι και οι Ιταλοί, πριν επιτεθούν στην Ελλάδα το 1940, δεν έστειλαν τον πρεσβευτή τους στον Μεταξά για να του πει:

«Θέλουμε να μας παραδώσετε τη χώρας σας για να σας καθυποτάξουμε και για να κάνουμε κατοχή».

Οχι. Δεν συνομιλούν έτσι τα κράτη στα πρόθυρα του πολέμου. Οι Ιταλοί είπαν:

«Θέλουμε να μας δώσετε άδεια πρόσβασης στις οδικές αρτηρίες της Ελλάδας, γιατί θέλουμε να φυλάξουμε κάποια σημεία που μας ενδιαφέρουν».

Στην πραγματικότητα, βέβαια, κατοχή ήθελαν να κάνουν. Έτσι κι εδώ ο συγκεκριμένος βουλευτής, όταν προτείνει να καλέσουμε ξενό στρατό για να “προστατεύσει” κάποιες τοποθεσίες στις οποίες υπάρχουν συμφέροντα αυτού του ξένους κράτους, ουσιαστικά προδοσία διαπράττει. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι το κόμμα του βουλευτή αυτού συνηθίζει να κατηγορεί όλα τα υπόλοιπα κόμματα για … προδοσία!!!

Ποιος είναι (ο προδότης);;;

2 – Τα δύο μεγαλοστελέχη κυβερνητικού κόμματος που ηράσθησαν εντός της Νεολαίας ΕΠΕΝ.

Εκείνος είναι πρωτοκλασάτο στέλεχος. Εκείνη υποψήφια ευρωβουλευτίνα. Αυτή την στιγμή εργάζονται για το μεγάλο αυτό κόμμα, αλλά πριν 25-30 χρόνια συναντήθηκαν και αγαπήθηκαν και ηράσθησαν και fell into their χούντικ love εντός της Νεολαίας ΕΠΕΝ, εντός δηλαδή του κόμματος των βασιλοχουντικών, εκείνες τις ωραίες εποχές που ο αδελφός του υπερσαχΑριου Φύρερ της ναζιστικής συμμορίας, ο δικηγόρος Μιχαλόλιας φυγάδευε κασέτες με ηχογραφημένα μηνύματα του αρχιπραξικοπηματία Παπαδόπουλου για να τις παίζουν μέσα στο ξενοδοχείο Caravel και να ονειρεύονται πως με την ίδρυση της ΕΠΕΝ, οι “έγκλειστοι αξιωματικοί” θα αποφυλακιστούν μια ώρα αρχίτερα από τα “κάτεργα της Δημοκρατίας”.

Αργότερα υπανδρεύσθησαν, χώρισαν και τώρα βρίσκονται στους κόλπους του ίδιου κόμματος να μάχονται για τη δημοκρατία και ενάντια στον … φασισμό!!!

Ποιοι είναι;;;

3 – Ο εκλεγμένος αυτοδιοικητικός, φίλος και συμμαθητής των παιδιών του Γλύξμπουργκ, που πήρε το μέρος τους στη διαμάχη τους με δημοκρατικούς δασκάλους που ήθελαν να εφαρμόσουν το Νόμο.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, τα τρία μεγαλύτερα παιδιά του Κοκού (Αλεξία, Παύλος και Νικόλαος) έπρεπε να πάρουν το απολυτήριο λυκείου. Ο Κοκός, τότε, υποτίθεται “δούλευε” στις επιχειρήσεις του Λάτση στο Λονδίνο [Σ.Σ.: Ο Λάτσης είχε πει το αμίμητο: «Τον έχω στο μισθολόγιο για να μπορώ να τον καθυβρίζω όποτε μου κάνει κέφι»]. Και ήθελε τα παιδιά του να πάρουν το χαρτί από ελληνικό ίδρυμα, με την σφραγίδα του ελληνικού Υπουργείου Παιδείας, αν και θα μπορούσαν να βγάλουν οποιοδήποτε άλλο ιδιωτικό σχολείο ξένης χώρας. Προφανώς, είχε τα σχέδιά του. Πάντοτε είχε μια ελπίδα για επιστροφή στο θρόνο, ο ίδιος του ή κάποιο από τα πριγκιπόπουλά του, και σκεφτόταν ότι θα ήταν θετικό αν είχαν “ελληνική παιδεία”. Έτσι λοιπόν, απευθύνθηκε στην ελληνική παροικία πλούσιων και εφοπλιστών της Αγγλίας, και με τη βοήθεια και του πρεσβευτή και του τοπικού εκεί ελληνορθόδοξου ιεράρχη, κατόρθωσαν να φτιάξουν ένα απολύτως ιδιωτικό σχολείο, με δικούς τους καθηγητές και πρόγραμμα σπουδών. Είχαν, όμως, ένα μικρό πρόβλημα: Ήθελαν να αναγνωριστεί το σχολείο αυτό σαν σχολείο του επίσημου ελληνικού κράτους. Ουδεμία δυσκολία, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το αναγνώρισε αμέσως.

Όμως, για να γίνουν όλα by the book, έπρεπε το υπουργείο να στείλει κάποιους λίγους δασκάλους από την Ελλάδα, πέρα από τους άλλους διορισμένους από την παρέα του Κοκού και από τους εφοπλιστές. Και έτυχε αυτοί οι δάσκαλοι να είναι δημοκρατικών πεποιθήσεων. Στο μεταξύ, είχε αλλάξει και η κυβέρνηση στην Ελλάδα, και ήταν το ΠΑΣΟΚ στα πράγματα. Όταν οι δημοκρατικοί καθηγητές πήγαν εκεί, συνάντησαν μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Το σχολείο, δεν ήταν σχολείο: Έμοιαζε με καφετέρια. Τα παιδιά του Κοκού, των εφοπλιστών και του προσωπικού της Πρεσβείας που φοιτούσαν εκεί, έρχονταν όποτε ήθελαν, έφευγαν όποτε ήθελαν, απαιτούσαν να περνάνε τα μαθήματα χωρίς να κάνουν εργασίες και να προβιβάζονται στις τάξεις χωρίς να περνάνε τεστ και εξετάσεις, και γενικά, ήταν μια κατάσταση στην οποία φαινόταν ότι οι μαθητές και οι οικογένειες τους θεωρούσαν το ίδρυμα προσωπικό τους τσιφλίκι.

Σ’ αυτά όλα τα προβλήματα, έπρεπε να προστεθούν και οι ανάγωγες και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές των παιδιών του Γλύξμπουργκ: Έβαζαν υπογραφές στα απουσιολόγια και στα τεστ και στα γραπτά “Διάδοχος Παύλος”, “Πριγκίπισσα Αλεξία” και “Πρίγκιπας Νικόλαος”, και επέμεναν να τους αποκαλούν με τα “βασιλικά” τους ονόματα και τίτλους. Οι δάσκαλοι έσβηναν τις απαράδεκτες υπογραφές, τα πριγκιπόπουλα επέμεναν.

Ώσπου έφτασε η ρήξη. Τότε οι γονείς των πλουσιόπαιδων χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα για να “σωφρονίσουν” τους δημοκρατικούς δασκάλους, που το μόνο που ήθελαν ήταν να εφαρμόζονται οι κανονισμοί. Στην αρχή με καλοπιάσματα και “φιλικές κουβεντούλες”, αργότερα με απειλές και φωνές και σκηνές, και στο τέλος με προσπάθειες χρηματισμού.

Τελικά, δεν πέρασε το δικό τους (των πλουσίων). Αν και 2 καθηγητές αναγκάστηκαν να παραιτηθούν, τελικά η κατάσταση ομαλοποιήθηκε, αφού προηγουμένως τα γεγονότα πήραν μια κάποια έκταση στον Τύπο.

Ο άνθρωπος μας, σαν γιος ισχυρού ανθρώπου, φοιτούσε κι αυτός στο συγκεκριμένο σχολείο. Διαβάζοντας το βιβλίο “Όταν ήμουν δάσκαλος των παιδιών του Γλύξμπουργκ”, που έγραψε αργότερα ένας από τους καθηγητές, μαθαίνουμε ότι ο σημερινός εκλεγμένος αυτοδιοικητικός, τότε ήταν στην παρέα των πριγκηπόπουλων, και ότι είχε κι αυτός το δικό του μερίδιο στις δύσκολες καταστάσεις που πέρασαν τότε οι δημοκρατικοί καθηγητές.

Ποιος είναι;;;

Δεν μπορούμε να δώσουμε άλλα hints, γιατί το κουΐζ θα γίνει πολύ εύκολο, αλλά ίσως αυτό εδώ το (εξκιούζμη) λινκ να βοηθήσει να καταλάβει ο αναγνώστης για ποιον μιλάμε.

4 – Ο δημοσιογράφος που μόνος του και εθελοντικά ανάλαβε να βοηθήσει το δικαστήριο της ΕΟ 17 Νοέμβρη να κατανοήσει τα οικονομικά της οργάνωσης.

Αυτό το κουΐζ, ίσως με την πρώτη ματιά να μην μοιάζει και τόσο επίκαιρο, όμως στην πραγματικότητα είναι διπλά επίκαιρο. Και λόγω της πρόσφατης ανακίνησης του θέματος της 17Ν στα ΜΜΕ (βιβλίο Κουφοντίνα, απόδραση Ξηρού, επιστολές Τζωρτζάτου-Κουφοντίνα, βιβλίο Σάββα Ξηρού κ.λπ), αλλά, κυρίως, λόγω του ονόματος του συγκεκριμένου δημοσιογράφου.

Ας δώσουμε ο πλαίσιο της ιστορίας αυτής, λέγοντας μερικά πράγματα.

Το φθινόπωρο του 2003, η δίκη της 17Ν πλησίαζε στο τέλος της, μετά από 8 μήνες δικαστικής διαδικασίας. Η αλήθεια είναι ότι με τα οικονομικά της οργάνωσης δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα το δικαστήριο. Τα οικονομικά της είχαν την θέση τους στις ερωτήσεις και στις αγορεύσεις δικαστών και συνηγόρων πολιτικής αγωγής, βέβαια, αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό όπως οι άλλες πράξεις της 17Ν, δολοφονίες και βόμβες κ.λπ. Άλλωστε, στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμιά παράδοση, λ.χ. εξειδικευμένων αστυνομικών-δικαστικών-οικονομολόγων ή εξειδικευμένων περί οικονομικών, όπως π.χ. υπάρχουν στο εξωτερικό, ας πούμε στο FBI και στην IRS, εκείνοι οι εξπέρ στα οικονομικά, που μπορούν να βρουν και την τελευταία οικονομική συναλλαγή των προς διευρεύνηση κατηγορουμένων.

Ευτυχώς, όμως, που στην Ελλάδα έχουμε εθελοντές δημοσιογράφους του ελεύθερου ρεπορτάζ, που μόνοι τους, εθελοντικά κι απ’ την καλή τους την καρδιά, αναλαμβάνουν να βοηθήσουν τους ανθρώπους του Νόμου σε τέτοιες περιπτώσεις. Ετσι κι ο δικός μας άνθρωπος, χωρίς (;;;) να του το ζητήσει κανείς, έκανε το εξής:

Ζήτησε και πήρε από την Αντιτρομοκρατική τα τρία πολυσέλιδα και μεγάλου μεγέθους τετράδια της οργάνωσης, στα οποία κάποιος (μάλλον ο Κουφοντίνας, σύμφωνα με το συμπέρασμα του ανθρώπου μας) κατέγραφε με μεγάλη επιμέλεια όλα τα έξοδα και τα ποσά που άλλαζαν χέρια εντός της οργάνωσης. Ήταν 3 μεγάλα τετράδια σπιράλ, συνολικά εκατοντάδες σελίδες, στα οποία υπήρχαν κυριολεκτικά χιλιάδες εγγραφές. Ένα πολύ δύσκολο υλικό, για να το εξετάσει κανείς. Κανονικά, θα έπρεπε επάνω σε αυτές τις χιλιάδες εγγραφές, να δουλέψουν συνεργεία ολόκληρα εξειδικευμένων με τα λογιστικά επαγγελματιών, για να βγει άκρη.

Κι όμως, ο άνθρωπός μας βγήκε ασπροπρόσωπος. Κάθησε κάτω, εξέτασε μία-μία τις εγγραφές (που συνήθως είχαν ποσό-μέλος-αιτιολογία), και έβγαλε και πολλά συμπεράσματα, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και από το δικαστήριο, αλλά και από την Αστυνομία:

Πραγματικά, έκανε δουλειά μυρμηγκιού. Λ.χ. έκανε cross-check με τις ενέργειες της οργάνωσης και αντιστοίχησε τα έξοδα των προηγούμενων ημερών της κάθε ενέργειας, σε σημείο λ.χ. να βρει και να καταγράψει ότι στην τάδε ενέργεια με έκρηξη βόμβας, δόθηκαν «1.000 δραχμές για μπαταρίες, 3.000 για σκάλα, 500 δρχ για ταξί, 200 δρχ για τηλεκάρτες» κ.ο.κ. Με ακρίβεια κατοστάρικου, μιλάμε. Και αμέσως μετά έπιανε την επόμενη ενέργεια, πάλι στο ίδιο μοτίβο. Τόσα για γάντια, τόσα για μπουφάν, τόσα για βενζίνα, τόσα για κλειδιά, τόσα για κράνος. Δεν παρέλειψε να καταγράψει σε ειδικό σύνολο τα έξοδα της οργάνωσης για “γιορτές-συνεστιάσεις-γεύματα”, ξέρετε τώρα, στα τσιπουράδικα που λέγανε τότε ότι πήγαιναν τα μέλη της 17Ν. Σε ειδική κατάταξη, κατέγραψε όλα τα έξοδα που φαίνεται να είχαν κάποια σχέση με νοικιασμένους χώρους, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αλλού πάλι, εστίασε στα ποσά “συναλλάγματος” που φαίνεται έπρεπε να προμηθευτούν τα μέλη της 17Ν, και μαζί έβαζε και το ποσό της προμήθειας για την αλλαγή του νομίσματος!!! Τρομερή δουλειά!!!

Όλα αυτά, δηλαδή τις αυθεντικές σελίδες των τετραδίων, μαζί με τις δικές του σημειώσεις για τα έξοδα της κάθε ενέργειας συν μερικά κείμενα με συμπεράσματα, τα εξέδωσε σε ειδική έκδοση 128 σελίδων η εφημερίδα για την οποία δούλευε τότε ο δημοσιογράφος μας. Μπορείτε να δείτε το εξώφυλλο:

Τα 3 τετράδια της 17Ν Το ταμείο της οργάνωσης Ντοκουμέντο Ολα τα στοιχεία για τους καταζητούμενους και τους «ελεύθερους» που καταζητούνται [2003]

Αλλά δεν έμεινε εκεί. Έκανε κατηγοριοποιήσεις και ομαδοποιήσεις των εξόδων των τετραδίων ανά άτομο-μέλος της 17Ν. Τόσες χιλιάδες δραχμές έπαιρνε σε μηνιαία βάση ο “Μιχάλης” της οργάνωσης (κι έβαζε σε παρένθεση το πραγματικό όνομα), τόσες χιλιάδες δραχμές έπαιρνε ο “Λουκάς” της οργάνωσης, τόσες ο “Αλέκος”, τόσες ο “Λάμπρος”. Κατόπιν έκανε προσθέσεις, έβγαλε σύνολα, έκανε διαιρέσεις, έβγαλε μέσους όρους για κάθε έναν από τα “γνωστά μέλη”, αλλά στο τέλος της έκδοσης, κράτησε το καλύτερο!!!

Βρήκε, λοιπόν, ότι στα τετράδια μέσα υπήρχαν οκτώ ονόματα (ψευδώνυμα) τα οποία δεν αντιστοιχούσαν σε κανένα από τα γνωστά ψευδώνυμα των κατηγορουμένων μελών. Και ότι τα 4 εκ των 8 ονομάτων, βρήκε ότι ελάμβαναν τακτικά και σε σταθερή βάση μεγάλα ποσά από τον ταμία, άρα -σου λέει και καταλήγει- «υπάρχουν 8 άγνωστοι και ασύλληπτοι, εκ των οποίων οι 4 (τρεις άντρες και μια γυναίκα) με πολύ ενεργό ρόλο».

Και στο τέλος των συμπερασμάτων του, ως μη όφειλε, έκανε και κάποιους σύντομους υπολογισμούς του τύπου:

«Αν αυτά τα 3 τετράδια πιάνουν 7 χρόνια και μέσα τους διακινούνται τόσα εκατομμύρια δραχμές, τότε στα 18 χρόνια, πόσα εκατομμύρια διακινήθηκαν;;; -και στα 27 χρόνια ύπαρξης της οργάνωσης, πόσα εκατομμύρια χρειάστηκαν;;;».

Και συνεπακόλουθα:

«Ναι, αλλά βρέθηκαν μόνο αυτά τα χχχ ποσά, ενώ η λεία από τις yyy ληστείες ανέρχεται στο ποσό των zzz δραχμών -συνεπώς, που βρίσκονται τα υπόλοιπα χρήματα;;;»

Αναμφισβήτητα, ήταν μια μεγάλη στιγμή στην καριέρα του εκλεκτού ρεπόρτερ, που -πιστεύουμε- με μεγάλη υπερηφάνεια να την υπογραμμίζει στο βιογραφικό του.

Ποιος είναι ο … εθελοντής δημοσιογράφος;;;

5 – Ποιο είναι το χειρότερο και πιο εμετικό είδος δωσίλογου ταγματασφαλήτη συνεργάτη των Γερμανών;;;

Αυτό δεν είναι ακριβώς κουΐζ, αλλά έχει την σημασία του (και την πλάκα του) -και είναι κι επίκαιρο.

Πριν λίγες βδομάδες, όταν ο χρυσαβγίτης Αλεξόπουλος απολογήθηκε από το βήμα της Βουλής, οι παλιοί του συναγωνιστές στη ΧΑ δεν του χαρίστηκαν. Κι έγραψαν ένα μικρό σχόλιο στην σκουπιδοφυλλάδα τους (τεύχος 876, 14/05/2014) για να τον καρφώσουν επειδή στη συνέντευξή του στο Έθνος, μίλησε για “ναζί”.

Και του υπενθύμιζαν:

«Ξέχασες, Βαλάντη, που πριν λίγους μήνες μας έδειχνες μέσα στα γραφεία ένα παλιό ρολόι-ιστορικό κειμήλιο που άφησε ο παππούς σου, το οποίο είχε επάνω κάποια “περίεργα σύμβολα”;;;»

Μιλάνε, ασφαλώς, για εκείνα τα “περίεργα σύμβολα”, που όποτε τους συμφέρει είναι “γαμμάδια” που βρίσκονται επάνω στις … Καρυάτιδες (γι’ αυτό κι έχει τη σβάστικα στο μπράτσο του ο Κασιδιαρέος, όπως είπε στον Χατζηνικολάου προχτές), και όποτε τους συμφέρει είναι … δεν είναι γαμμάδια, όπως π.χ. αυτήν την βδομάδα, που οι ναζί έκαναν μήνυση σε μια τοπική εφημερίδα της Ηλείας, απλά και μόνο επειδή άλλαξε το σύμβολό τους, και αντί για τον μαίανδρο, έβαλε στη θέση του το … γαμμάδιον.
Βλ. εδώ, «Μήνυση της Χρυσής Αυγής προς την εφημερίδα «Πρωινή”» :
h**p://xapyrgos.wordpress.com/2014/05/26/%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BE%CF%85%CF%80%CE%BD%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BE%CE%AE%CF%82/

«Τον παππού μου τον κρέμασαν οι ναζί γιατί βοηθούσε τους αντάρτες», δήλωσε, λοιπόν, ο Χρυσοβαλάντης με τ’ όνομα [Σ.Σ.: Θα θυμάστε, προφανώς, ότι το όνομα αυτό είχε γίνει μόδα στις δεκαετίες του 1970 και 1980, από το περίφημο μήλο της Ιεράς Μονής της Αγίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου στην Λυκόβρυση Αττικής, το οποίο (μήλο) ήταν υπεύθυνο και βοηθούσε στις εγκυμοσύνες άτεκνων γυναικών].

«Ο παππούς μου, Ελευθέριος Αλεξόπουλος, συνελήφθη σε ηλικία 33 χρόνων έπειτα από ενέδρα, το 1944 στη Γιάννουλη γιατί μετέφερε εφόδια και τρόφιμα στους αντάρτες. Οι Γερμανοί προς παραδειγματισμό τον κρέμασαν στην πλατεία του χωριού, αφήνοντας το πτώμα του να αιωρείται για έξι ημέρες».
http://www.eleftheria.gr/index.asp?cat=7&aid=40394#.U4SZ987fSsd

Λέει ψέματα, ασφαλώς. Ο παππούς του ήταν μέλος του ΕΑΣΑΔ (πρόκειται για τα Τάγματα Ασφαλείας της Θεσσαλίας), που ήταν περιβόητοι για τα δύο και μοναδικά πράγματα που έκαναν: Να σκοτώνουν όποιον ήθελαν, όποτε ήθελαν, όπως ήθελαν και μετά να κάνουν πλιάτσικο. Και τον κρέμασαν οι ίδιοι οι Γερμανοί γιατί υπερέβη τα εσκαμμένα, παναπεί τόση βαρβαρότητα και τόσο επαίσχυντη συμπεριφορά φάνηκε υπερβολική, ακόμη και γι’ αυτά τα βάρβαρα ναζιστικά καθάρματα.

Θα μπορούσαμε να πούμε, λοιπόν, ότι “το χειρότερο και πιο εμετικό είδος δωσίλογου ταγματασφαλήτη συνεργάτη των Γερμανών” είναι εκείνο το είδος δωσίλογων που ακόμα κι οι Γερμανοί -με βαριά καρδιά- παίρνουν απόφαση να τους κρεμάσουν. Αν και, όπως θα δείτε, υπάρχει και χειρότερο είδος.

Τι είχε συμβεί;;; Ο παππούς Αλεξόπουλος έκανε με το ΕΑΣΑΔίτικο απόσπασμά του επιδρομή στο χωριό Γιάννουλη. Εκεί βρήκαν τον πρόεδρο του Γεωργικού Συνεταιρισμού Δημήτρη Τζανίδη, ο οποίος μόλις είχε πάρει χρήματα απ’ την τράπεζα για να αγοράσει θεριστικό σπάγγο για τα μέλη του συνεταιρισμού. Για να τον ληστέψουν, τον σκότωσαν πρώτα, του πήραν τα χρήματα και κατόπιν πέταξαν το πτώμα του στα σιτάρια. Οταν βρέθηκε το πτώμα, αργότερα, ήταν μισοφαγωμένο απ’ τα σκυλιά. Σημαντικό στοιχείο της υπόθεσης, ο δολοφονημένος πρόεδρος ήταν κι ό ίδιος γερμανόφιλος και κολλητός του τοπικού Γερμανού φρούραρχου. Ο παππούς, με λίγα λόγια, δεν δίστασε να σκοτώσει δικό του άνθρωπο, ομοϊδεάτη του, απλά και μόνο για να τον ληστέψει. Γιατί, πως να το κάνουμε τώρα, τουλάχιστον τα άλλα καθάρματα του ΕΑΣΑΔ σκότωναν “αντιπάλους” για να πλιατσικολογήσουν. Αυτός δεν δίστασε να σκοτώσει δικό του άνθρωπο.

Όμως, η συνέχεια είναι ακόμη χειρότερη. Υπάρχει κι άλλος πάτος, θα αναρωτηθεί κανείς;;; Υπάρχει, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι μετά τις δολοφονίες δικών του συμμάχων, βίαζε και τις κόρες του, «προέβη εις μοιχείαν γυναικών και βιασμόν αδελφών Ελληνίδων», όπως γράφει ο αξιωματικός των ΕΑΣΑΔ. Προσοχή σ’ εκείνο των «αδελφών Ελληνίδων» (δηλαδή όχι τίποτα «κομμουνιστριών», αλλά «δικών μας, αδελφών εθνικιστών»), που λέει στην ανακοίνωση του για την τιμωρία των ΕΑΣΑΔιτών, ο “Στρατιωτικός Διοικητής ΕΑΣΑΔ” Κώστας Καραγιώργος, όπως δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα “Λαρισαϊκός Τύπος” στις 22/06/1944.

Εφημερίδα Λαρισαϊκός Τύπος, 22/06/1944, Ανακοίνωση ΕΑΣΑΔ για απαγχονισμό Αλεξόπουλου (κλικ για μεγέθυνση)

Σύμφωνα με το βιβλίο “ΕΑΣΑΔ” του Σταύρου Παπαγιάννη, εκδόσεις Σόκολη, Αθήνα, 2007, ενάμιση μήνα μετά, στις 29/07/1944, για τις πράξεις αυτές, οι Γερμανοί κρέμασαν και τον γιο του Αλεξόπουλου, Αθανάσιο.

********************

Αυτά ήταν τα 4 επίκαιρα αποκαλυπτικά (όπως θα διαπιστώσετε όταν θα βρείτε/δείτε τις απαντήσεις). 

[UPDATE]

Όλες οι απαντήσεις βρέθηκαν:

1 – Ποιος είναι ο βουλευτής που μέσα στη Βουλή κάλεσε στρατό ξένης χώρας να εγκατασταθεί εντός της Ελλάδας για να διαφυλάξει τα συμφέροντα αυτού του ξένου κράτους;;;

2 – Ποια είναι τα δύο μεγαλοστελέχη κυβερνητικού κόμματος που ηράσθησαν εντός της Νεολαίας ΕΠΕΝ;;;

3 – Ποιος είναι ο εκλεγμένος αυτοδιοικητικός, φίλος και συμμαθητής των παιδιών του Γλύξμπουργκ, που πήρε το μέρος τους στη διαμάχη τους με δημοκρατικούς δασκάλους που ήθελαν να εφαρμόσουν το Νόμο;;;

4 – Ποιος είναι ο δημοσιογράφος που μόνος του και εθελοντικά ανάλαβε να βοηθήσει το δικαστήριο της ΕΟ 17 Νοέμβρη να κατανοήσει τα οικονομικά της οργάνωσης.

5 – Ποιο είναι το χειρότερο και πιο εμετικό είδος δωσίλογου ταγματασφαλήτη συνεργάτη των Γερμανών;;;

_____________________

Απαντήσεις:

1 – Ο προδότης ονομάζεται Κασιδιαρέος. Και είπε μέσα στη Βουλή, στη συνεδρίαση της 26/09/2012:

«Φανταστείτε μόνο μία απλή μονάδα των ρωσικών ειδικών δυνάμεων σε συνεργασία με τον ελληνικό Στρατό να στάθμευε στην Αλεξανδρούπολη για την ασφάλεια του αγωγού».
Βουλή των Ελλήνων, ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 26/9/2012

2 – Ο Μαυρουδής Βορίδης και η Ζωή Ράπτη. Είχαν παντρευτεί με κουμπάρο εκείνον του Εθνικού Μετώπου. Μαζί με τους υιούς χουντικούς Χολέβα και Μομφεράτο κάνουν χουντική τριπλέτα στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ.

3 – Ο υιός Απόστολος Τζιτζικώστας. Εδώ και η μαρτυρία ενός από εκείνους τους 3 καθηγητες που αντιστάθηκαν στην παρέα Τζιτζικώστα-Γλύξμπουργκ:
http://www.homo-naturalis.gr/home/content/view/826/67/

4 – Να το πάρει το Ποτάμι;;; Ε, ναι, είναι ο Σταύρος Θεοδωράκης από το … Ποτάμι!!! Και το βιβλίο αυτό “Τα 3 τετράδια της 17Ν, Το ταμείο της οργάνωσης, Ντοκουμέντο, Ολα τα στοιχεία για τους καταζητούμενους και τους «ελεύθερους» που καταζητούνται” τυπώθηκε από τον ΔΟΛ στα τέλη του 2003.

5 – Η απάντηση δόθηκε εντός της ανάρτησης. Το πιο αηδιαστικό είδος δωσίλογου ταγματασφαλήτη συνεργάτη των Γερμανών είναι εκείνος που τον κρεμάνε οι ίδιοι οι Γερμανοί για εγκλήματα που ούτε οι ναζί δεν μπορούσαν ν’ ανεχτούν. Κι απ’ αυτούς, το χειρότερο είδος είναι όσοι σκοτώνουν για να ληστέψουν δικούς τους συν-ταγματασφαλήτες ομοϊδεάτες τους. Κι απ’ αυτούς, οι ακόμα πιο σιχαμεροί είναι εκείνοι που, αφού σκοτώσουν για να ληστέψουν τους ομοϊδεάτες τους, μετά βιάζουν και τις γυναίκες και τις αδελφές τους. Πιο κάτω δεν υπάρχει στην ευγενή συνομοταξία των δωσιλόγων -αν όχι και σε ολόκληρο το ανθρώπινο είδος.

xyzcontagion.wordpress.com