Σύντροφος και φίλος μας έστειλε το παρακάτω χαρακτηριστικό απόσπασμα από τη ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου "Θίασος", σε ποίηση Μιχάλη Κατσαρού.
Τον ευχαριστούμε
Όταν ακούω κάποτε στα βέβαια αυτιά μου,ήχους παράξενους, ψίθυρους μακρινούς
όταν ακούω σάλπιγγες και θούριους λόγους, ατελείωτους ύμνους και κρότους,
όταν ακούω να μιλούν για την ελευθερία τους νόμους τα ευαγγέλια για μια ζωή μετάξι...
Εγώ πάντα σωπαίνω...
Μα κάποτε ...κάποτε..
θ'ανοίξω το στόμα μου
οι κήποι θα γεμίσουν με καταρράκτες...
στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια...
οι νέοι έξαλλοι θα ακολουθούν με στίχους, χωρίς ύμνους ούτε υποταγή στην τρομερή
εξουσία
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΝΑΠΗΡΗ ΠΑΛΙ ΣΑΣ ΤΑΖΟΥΝ...
Τον ευχαριστούμε
Όταν ακούω κάποτε στα βέβαια αυτιά μου,ήχους παράξενους, ψίθυρους μακρινούς
όταν ακούω σάλπιγγες και θούριους λόγους, ατελείωτους ύμνους και κρότους,
όταν ακούω να μιλούν για την ελευθερία τους νόμους τα ευαγγέλια για μια ζωή μετάξι...
Εγώ πάντα σωπαίνω...
Μα κάποτε ...κάποτε..
θ'ανοίξω το στόμα μου
οι κήποι θα γεμίσουν με καταρράκτες...
στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια...
οι νέοι έξαλλοι θα ακολουθούν με στίχους, χωρίς ύμνους ούτε υποταγή στην τρομερή
εξουσία
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΝΑΠΗΡΗ ΠΑΛΙ ΣΑΣ ΤΑΖΟΥΝ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου