Η φυλακή είναι έγκλημα της εξουσίας

* Λάβαμε και αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο από την "πρωτοβουλία αναρχικών ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης και το θεσμό του εγκλεισμού". 

Η φυλακή είναι έγκλημα της εξουσίας

ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης και το θεσμό του εγκλεισμού

Μέσα στη γενικότερη αναδιάρθρωση του καπιταλισμού, η εξουσία σχεδιάζει να αναμορφώσει ολοκληρωτικά έναν κομβικό θεσμό του κράτους, τις φυλακές. Το νέο νομοσχέδιο προβλέπει:

Το διαχωρισμό των κρατουμένων ανάλογα με τη φύση του αδικήματος και το βάρος της ποινής, εκεί που οι κρατούμενοι με τους αγώνες τους έχουν αποδείξει ότι μπορούν να ξεπερνούν τους πλαστούς διαχωρισμούς (χώρα προέλευσης, πολιτικοί/ποινικοί).

Φυλακές τύπου Α για υπόδικους/κατάδικους για χρέη. Μια δαμόκλειος σπάθη απειλεί συνεχώς όσους αδυνατούν να πληρώσουν φόρους και χαράτσια ή επιλέγουν συνειδητά τη στάση πληρωμών. Η φτώχεια αντιμετωπίζεται ως έγκλημα, θυμίζοντας ότι σε μια κοινωνία διαχωρισμένη σε τάξεις κουμάντο κάνουν οι οικονομικά ισχυροί.

Φυλακές/κελιά ύψιστης ασφαλείας τύπου Γ με ειδικές και ιδιαιτέρως σκληρές συνθήκες κράτησης (χωρίς άδειες ή δικαίωμα μείωσης της ποινής, σε συνεχή απομόνωση). Αυτή η εξορία μέσα στη φυλακή προορίζεται για υπόδικους/κατάδικους μεγάλης «επικινδυνότητας» (σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, «τρομοκρατία», συμμετοχή σε αγώνες στη φυλακή). Προφανώς κύριος στόχος είναι ο εσωτερικός εχθρός του κράτους, όσων δηλαδή οι ιδέες και οι πρακτικές τους δεν πρέπει να διαχυθούν κοινωνικά εντός ή εκτός των φυλακών γιατί απειλούν την εξουσία. Η πρώτη τέτοια φυλακή θα λειτουργήσει στο Δομοκό.

Ελαφρύνσεις, έως και αποφυλάκιση, σε περιπτώσεις χαφιεδισμού εναντίον διωκόμενων για «τρομοκρατία». Ειδικό σώμα της αστυνομίας για τη φρούρηση των φυλακών και την καταστολή στάσεων, με απόρρητο και αδιαφανή τρόπο λειτουργίας και οπλισμό. Δεν θα ανακοινωθεί ούτε στην εφημερίδα της κυβερνήσεως.
Τήρηση ειδικού αρχείου γενετικού υλικού.

Φυλακές δεν υπήρχαν πάντα. Αποτελούν θεσμό του αστικού κράτους που θεμελιώθηκε, όπως και τα ψυχιατρεία, για να στέκει ως φάντασμα πάνω από κάθε ελεύθερο άνθρωπο. Υπάρχουν για να εμπεδώνεται η εξουσία μέσα από το φόβο και την τιμωρία. Ο νόμος ενάντια στο έγκλημα ήρθε για να νομιμοποιήσει τη φυλακή, και όχι το αντίθετο. Όσο υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, όσο υπάρχει εξουσία, θα υπάρχει έγκλημα, γιατί είναι αυτή η ίδια που το γεννά. Η ίδια η κοινωνική σύσταση της φυλακής καταδεικνύει το είδος του «εγκλήματος» που θέλει να καταστείλει η εξουσία. Η συντριπτική πλειοψηφία των κρατουμένων είναι μετανάστες χωρίς χαρτιά, μικροκλέφτες, φτωχοδιάβολοι, τοξικοεξαρτημένοι, φοροοφειλέτες, πολιτικοί κρατούμενοι. Άνθρωποι που το «έγκλημά» τους συνδέεται με την ταξική τους θέση.

Το δε επιχείρημα ύπαρξης των φυλακών για λόγους «σωφρονισμού» είναι τουλάχιστον φαιδρό. Σε συνθήκες απομόνωσης από φίλους και οικείους, στέρησης της ελευθερίας, σεξουαλικής καταπίεσης, αυστηρού καθορισμού της ζωής, ρυθμισμένης κοινωνικοποίησης, κανένας άνθρωπος δεν γίνεται καλύτερος.

Σε μια εποχή εξαθλίωσης της εργατικής τάξης, προλεταριοποίησης των μεσαίων στρωμάτων, συλλήψεων και βασανισμών αγωνιστών και απεργών, πανοπτικού ελέγχου και καταστολής δομών και χώρων αντίστασης, η εξουσία εντείνει την κατασταλτική της πολιτική σε βάρος της κοινωνίας. Ο αριθμός των κρατουμένων (σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης) από 12 χιλιάδες το 2008 έφτασε τους 20 χιλιάδες σήμερα.

Η αναμόρφωση των φυλακών πηγαίνει μαζί με τη μετατροπή της κοινωνίας σε ένα τεράστιο στρατόπεδο εργασιακού εκβιασμού και εξαθλίωσης. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για την λεγόμενη «ανάπτυξη». Την νέα αναπαραγωγή δηλαδή του κεφαλαίου πάνω στα συντρίμμια της κοινωνίας και στα τείχη των φυλακών. 

Αγώνας για μια κοινωνία χωρίς φυλακές και εγκλεισμό, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς κράτος και αφεντικά

πρωτοβουλία αναρχικών ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης και το θεσμό του εγκλεισμού