Ο πρώτος γύρος των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών στις 18 Μαΐου φανέρωσε την επιδείνωση της κρίσης πολιτικής εξουσίας και αποσύνθεσης του αστικού πολιτικού συστήματος στην χρεοκοπημένη Ελλάδα των Μνημονίων.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2012, είδαμε τον μεταπολιτευτικό δικομματισμό να καταρρέει. Στη συνέχεια, είδαμε την τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, να χάνει τον Ιούνιο του 2013, το ένα δεκανίκι της, το κόμμα του Κουβέλη. Μετά, το συρρικνωμένο βενιζελοπασοκικό δεκανίκι της θρυμματίστηκε και σήμερα κρύβεται κάτω από μια καχεκτική “Ελιά”. Τώρα, στις περιφερειακές -δημοτικές εκλογές της 18ης Μαΐου 2014, είδαμε να εξαφανίζονται τα πρώην κεντροαριστερά κόμματα που συνέπραξαν στις μνημονιακές κυβερνήσεις ενώ το ίδιο το κόμμα της ΝΔ, αναξιόπιστο και σπαρασσόμενο από εσωτερικές έριδες και διασπάσεις, ακολουθεί τον ίδιο δρόμο.
Όπου οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου επιβίωσαν προσωρινά το πέτυχαν δηλώνοντας “ανεξάρτητοι” και “υπερκομματικοί”, μιμούμενοι τον… Γρίβα που “δοξάστηκε κρυπτόμενος”, και χρησιμοποιώντας ψηφοθηρικά και ασύστολα τα τοπικά πελατειακά τους δίκτυα.
Οι προσωπικές επιλογές του πρωθυπουργού Σαμαρά μαυρίστηκαν αγρίως και η ΝΔ απέτυχε, για πρώτη φορά στα 40 χρόνια της Μεταπολίτευσης, να μπει στον δεύτερο γύρο στον μεγαλύτερο Δήμο της χώρας, τον δήμο της Αθήνας, όπου συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού καθώς και στην μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, την Αττική.
Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ σε Αττική και Αθήνα, αναμφίβολα, εκδηλώνει την δυναμική προς τα αριστερά που είχε φανεί ήδη το 2012, χωρίς, όμως συνολικά να παρατηρείται μια εκτίναξη ανάλογη με εκείνη. Τα δύο χρόνια που μεσολάβησαν, χωρίς να πάψει να συγκεντρώνει πλατιές λαϊκές προσδοκίες, ο ΣΥΡΙΖΑ είδε την άνοδό του να σκαλώνει, καθώς σπέρνει σκεπτικισμό, με τις ταλαντεύσεις του, τις μετατοπίσεις του δεξιότερα, την συμβιβαστική του στάση απέναντι σε ΕΕ, ΔΝΤ και κεφάλαιο -με το σύστημα, με άλλα λόγια- αλλά και με την λειτουργία του συχνά σαν “κολυμπήθρα” πασόκων, πρώην μνημονιακών και άλλων καιροσκόπων που μυρίστηκαν εξουσία.
Με τον αθεράπευτο σεχταρισμό του και τον αρτηριοσκληρωτικό του σταλινισμό το ΚΚΕ δεν μπορεί να κερδίσει όπως θα ήθελε τις υπαρκτές αριστερές δυσαρέσκειες απέναντι στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ παρά τις κατάρες που του εκτοξεύει. Γι’ αυτό, με ελάχιστες εξαιρέσεις, υπήρξε καθήλωση ή και πτώση των ψήφων του και μάλιστα στα μεγάλα προλεταριακά κέντρα.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει μια αναγνωρίσιμη μεν παρουσία στο κίνημα πανελλαδικά αλλά με την θολή της πολιτική, τον “αριστερό ευρωσκεπτικισμό” και τα αποτυχημένα φλερτ με το Σχέδιο Β του Αλαβάνου αποτυχαίνει η ίδια να γίνει εναλλακτική επαναστατική διεθνιστική λύση στην κρίση της Αριστεράς.
Είναι αυτή η κρίση της Αριστεράς, της ηγεσίας του εργατικού κινήματος, που πρέπει να ξεπεραστεί για να υπάρξει διέξοδος από την οικονομική κρίση και από την κρίση πολιτικής εξουσίας. Το αδιέξοδο που επιτείνεται σε συνθήκες κοινωνικής καταστροφής είναι το πιο εύφορο έδαφος για τα σαρκοβόρα σαπρόφυτα του ναζισμού της “Χρυσής Αυγής” που είδανε να πολλαπλασιάζονται οι ψήφοι τους σε Αθήνα και Αττική. Πρέπει να σημάνει συναγερμός! Είναι ολοφάνερο ότι οι καθυστερημένες και περιορισμένες διώξεις τους από την κυβέρνηση των Μπαλτάκων έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Δεν είναι το αστικό κράτος -που προστατεύει τους φασίστες και που το προστατεύουν- αυτό που θα σταματήσει την Ναζιστική συμμορία αλλά ένα ρωμαλέο εργατικό-λαϊκό αντιφασιστικό κίνημα που θα ξεριζώσει το σύστημα που γεννά τον φασισμό.
Είναι αυτή η κρίση της Αριστεράς, της ηγεσίας του εργατικού κινήματος, που πρέπει να ξεπεραστεί για να υπάρξει διέξοδος από την οικονομική κρίση και από την κρίση πολιτικής εξουσίας. Το αδιέξοδο που επιτείνεται σε συνθήκες κοινωνικής καταστροφής είναι το πιο εύφορο έδαφος για τα σαρκοβόρα σαπρόφυτα του ναζισμού της “Χρυσής Αυγής” που είδανε να πολλαπλασιάζονται οι ψήφοι τους σε Αθήνα και Αττική. Πρέπει να σημάνει συναγερμός! Είναι ολοφάνερο ότι οι καθυστερημένες και περιορισμένες διώξεις τους από την κυβέρνηση των Μπαλτάκων έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Δεν είναι το αστικό κράτος -που προστατεύει τους φασίστες και που το προστατεύουν- αυτό που θα σταματήσει την Ναζιστική συμμορία αλλά ένα ρωμαλέο εργατικό-λαϊκό αντιφασιστικό κίνημα που θα ξεριζώσει το σύστημα που γεννά τον φασισμό.
Είναι η ίδια σήψη του καπιταλιστικού συστήματος και η αποσύνθεση όχι απλά του πολιτικού συστήματος αλλά της ίδιας της πολιτικής σφαίρας συνολικά, που έφερε σ’ αυτές τις δημοτικές εκλογές όχι μόνο τις “επιτυχίες” των Κασιδιάρηδων και των Παναγιώταρων αλλά και εκείνες των Μώραλη-Μαρινάκη στον Πειραιά (με τις ευλογίες της πειραϊκής Εκκλησίας και την αρωγή των ιδιωτικών στρατών των ιδιοκτητών ΠΑΕ) και του περιβόητου Μπέου στον Βόλο.
Το ΕΕΚ καλεί σε ασυμβίβαστη πάλη ενάντια σε όλες αυτές τις μορφές της βαρβαρότητας. Στον δεύτερο γύρο των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, όπως έχουμε ήδη ανακοινώσει, καλούμε να ψηφιστούν τα αριστερά ψηφοδέλτια (ΣYPIZA, KKE) όπου αντιπαρατίθενται με δεξιά ή “κεντροαριστερά” σχήματα τύπου Καμίνη και Σγουρού. Καμιά υποστήριξη σε οποιοδήποτε αστικό ψηφοδέλτιο πχ. σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη.
Χαιρετίζουμε τους συντρόφους μας που παλέψανε με αυταπάρνηση στον πρώτο γύρο σε συμμαχικά σχήματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, όπως με ιδιαίτερη επιτυχία στην Δάφνη-Υμηττό, όπου βγάλαμε δύο συμβούλους αλλά και στο Ίλιον, την Πετρούπολη, την Νέα Σμύρνη, τον Βύρωνα, τον Πύργο.
Καλούμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, όλους τους υποστηρικτές του ΕΕΚ αλλά και κάθε πρωτοπόρο εργάτη και κοινωνικό αγωνιστή, κάθε εκμεταλλευόμενο και καταπιεσμένο να στηρίξει το ανεξάρτητο επαναστατικό ψηφοδέλτιο του ΕΕΚ-Τροτσκιστές στις Ευρωεκλογές της 25 Μαΐου, για την εργατική εξουσία, για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης, για τον πανανθρώπινο ελευθεριακό κομμουνισμό.
Το Πολιτικό Γραφείο του ΕΕΚ
πηγή: http://www.eek.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου