Γάζα, Ντονέτσκ, Μπόινγκ, Λαμπεντούζα: Η Υποκρισία Ξεχειλίζει

Τα τελευταία 24ωρα ζούμε μια εξωφρενική και ενορχηστρωμένη εκστρατεία γκεμπελισμού, υποκρισίας και ελεεινού θράσους από τα media της δυτικής αυτοκρατορίας και των παρατρεχάμενών της.  Η πτώση του Μπόινγκ των μαλαισιανών αερογραμμών στην ανατολική Ουκρανία και σε εδάφη που ελέγχουν οι εξεγερμένοι αυτονομιστές, χρησιμοποιείται από τα φερέφωνα του δυτικού ιμπεριαλισμού για να κλιμακώσουν την  αντιρωσική τους υστερία και ταυτόχρονα να δικαιολογήσουν την σφαγή που ετοιμάζει ο ολιγάρχης πρόεδρος, του ακροδεξιού καθεστώτος του Κιέβου, Ποροσένκο, στο προπύργιο της εξέγερσης το Ντονέτσκ.  Χωρίς κανένα στοιχείο τα γελοία αυτά υποκείμενα έχουν ήδη βγάλει το πόρισμά τους. «Οι αυτονομιστές κατέρριψαν με πύραυλο “μπουκ“ το Μπόινγκ». Κάθε άλλη πιθανότητα έχει αποκλειστεί. Να το έριξαν ας πούμε πύραυλοι του ουκρανικού στρατού αποκλείεται. Δεν έχουν  συμφέρον λένε. Λες και έχουν κανένα συμφέρον να ρίχνουν πολιτικά αεροπλάνα οι αντάρτες του Ντονμπάς.

Να χτυπήθηκε από μαχητικό της αεροπορίας του Κιέβου, επίσης αποκλείεται. Αυτά προσέχουν να χτυπάνε μόνο πολυκατοικίες των περιοχών του Ντονέτσκ, του Λούγκανσκ και μέχρι πρότινος του Σλαβιάνσκ. Αυτό προφανώς δεν είναι έγκλημα πολέμου, γιατί «πίσω από τους αμάχους κρύβονται οι ρωσόφωνοι τρομοκράτες».  Όπως και στη Γάζα, παράπλευρες απώλειες στον ύψιστο ευγενή αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Και γιατί τότε να μην θεωρηθεί και η πτώση του Μπόινγκ ρε αλήτες παράπλευρη απώλεια; Γιατί; Μήπως τα θύματα που ταξίδευσαν στο συγκεκριμένο Μπόινγκ αξίζουν περισσότερο από τα γυναικόπαιδα της Γάζας και του Ντονέτσκ;  Προφανώς αυτό είναι, γιατί αλλιώς δεν εξηγούνται τα δύο μέτρα και σταθμά. Αν κανείς πρέπει να πάρει στα σοβαρά τα κροκοδείλια δάκρυα για τα θύματα του μοιραίου Μπόινγκ τότε θα πρέπει τουλάχιστον να δείξει την ίδια ευαισθησία (και σεβασμό κύριε πρωθυπουργέ της Ολλανδίας) για τους νεκρούς στην ν/α Ουκρανία και τώρα για την απίστευτης αγριότητας σφαγή που λαμβάνει χώρα στη Γάζα και που συνεχίζεται υπό τις επευφημίες και τις δικαιολογίες των ίδιων μέσων μαζικής αποβλάκωσης. Αλλά μάταια. Από τη μία ο παππούς με τα τρία εγγόνια, η αδελφική φίλη της 15χρονης να κλαίει γοερά, η μάνα να ζητάει από τον Πούτιν τις σωρούς του γιού της και της φίλης του που πήγαιναν διακοπές στο Μπαλί, οι νεαροί ποδοσφαιριστές μια ομάδας στην Αυστραλία να προσεύχονται για τον χαμένο τους συμπαίκτη, και από την άλλη ούτε μισή εικόνα από τους συνεχείς βομβαρδισμούς στο Σλαβιάνσκ και το Ντονέτσκ, τίποτα για τους 200 χιλιάδες πρόσφυγες από αυτές τις περιοχές που εγκαταλείπουν τις εστίες τους για να γλυτώσουν από τις βόμβες του Ποροσένκο και τους δολοφόνους ναζιστές του Δεξιού Τομέα, ούτε μια προσωπική ιστορία από τις ξεκληρισμένες οικογένειες της Γάζας.  Και τη διάκριση δεν την κάνουμε εμείς, γιατί όντως όλες οι ανθρώπινες ζωές αξίζουν το σεβασμό.  Όχι όμως μόνο των ολλανδών και των άγγλων που χάθηκαν στο Μπόινγκ.  Αλλά είπαμε για τους πραιτοριανούς της δυτικής αυτοκρατορίας, οι υπήκοοί τους αξίζουν κάθε σεβασμό, οι άλλοι ας χαθούν μέσα σε συκοφαντίες, λάσπη, και χλεύη. Σαν να άξιζε να πεθάνουν, γιατί είναι παλαιστίνιοι, άραβες ή ακόμα και γιατί μιλάνε ρώσικα και δεν θέλουν να ζήσουν κάτω από την μπότα των ουκρανών γερμανοτσολιάδων ναζιστών.

Ο πόνος των ανθρώπων που θρηνούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα και οι προσωπικές τους στιγμές θλίψης, γίνονται αντικείμενο της πιο χυδαίας εκμετάλλευσης από τους πληρωμένους κονδηλοφόρους του δυτικού ιμπεριαλισμού, προκειμένου να καλλιεργήσουν το μίσος ενάντια στα θύματα του ακροδεξιού καθεστώτος του Κιέβου που με την υποστήριξη σύσσωμου του δυτικού ιμπεριαλισμού απαντά με βόμβες και θάνατο στο αίτημα των κατοίκων αυτών των περιοχών για αυτονομία από το Κίεβο ύστερα από το φασιστικό πραξικόπημα του Φλεβάρη και τις φυλετικές απειλές κατά των ρωσόφωνων κατοίκων της Ουκρανίας.  Και ταυτόχρονα να εμπεδώσει το ψυχροπολεμικό κλίμα που καλλιεργεί η δύση το τελευταίο διάστημα με τη Ρωσία, παίζοντας κυριολεκτικά με τη φωτιά στα σύνορα με τη Ρωσία.  Όποιος δεν καταλαβαίνει ότι ο κυρίαρχος δυτικός ιμπεριαλισμός στήνει σκηνικό παγκόσμιας σύρραξης είτε στην Ουκρανία, είτε στην Παλαιστίνη, προκειμένου να επικαιροποιήσει την γεωπολιτική του κυριαρχία αν δεν είναι ηλίθιος είναι υποστηρικτής του.

Ε’ δεν είμαστε και όλοι το ίδιο

Τα δυτικά ΜΜΕ εδώ και 4 μέρες προσπαθούν να πείσουν τον πλανήτη ότι το αεροσκάφος έπεσε από πύραυλο που εκτοξεύθηκε από τους ρωσόφωνους αυτονομιστές οι οποίοι έχουν εξοπλιστεί από τον Πούτιν. Είναι προφανές ότι ακόμα και αν αυτό έγινε κατά λάθος, τα συμπεράσματα βγαίνουν  αβίαστα. Οι αντάρτες είναι βάρβαροι, αμαθείς και επικίνδυνοι. Κατάλαβες ευρωπαίε φιλήσυχε νομιμόφρωνα πολίτα. Στα χέρια τους ένας εξελιγμένος οπλισμός είναι 10 φορές πιο επικίνδυνος από ότι στα χέρια ας πούμε ενός εκπαιδευμένου αεροπόρου της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας που όταν χτυπάει πολυκατοικίες ξέρει τουλάχιστον ότι στους 100 νεκρούς θα πετύχει και ένας στέλεχος της Χαμάς. Εδώ ο δυτικοτραφής σιωνιστής δεν ήθελε να σκοτώσει παιδιά, αλλά ο καημένος δεν είχε άλλη επιλογή. Για τον Χαμασίτη τρομοκράτη πήγαινε, τι να κάνει ο δύσμοιρος; Αυτό ακριβώς μας είπε στη συνέντευξή του ο Νετανιάχου.«Θλιβόμαστε για τα θύματα των βομβαρδισμών, αλλά δεν μπορούμε αλλιώς να καθαρίσουμε με τους τρομοκράτες, αφού κρύβονται μέσα στους άμαχους». Και σε αυτό το πόρισμα συμφώνησαν όλα τα σκουλήκια απολογητές της Ουάσιγκτον και του Βερολίνου. Τι έχουν να πουν οι δυτικότροποι υποκριτές για αυτή την ορθολογική σκέψη; Κάποιο δίκιο δεν έχει και ο Νεντανιάχου; Πως θα αντιδρούσαν οι δικηγορίσκοι της έννομης ιμπεριαλιστικής βίας, αν άκουγαν το ίδιο από τους «ρωσόφωνους αυτονομιστές»; Μήπως κι αυτοί πήγαιναν για κάποιο μεταγωγικό ή κάποιο βομβαρδιστικό του Κιέβου; «Αλλά ακόμα κι έτσι πάλι είναι αδικαιολόγητοι» θα συμπληρώσουν με ύφος οι καλοβαλμένοι γραβατωμένοι και πάντα σοβαροί αναλυτές του BBC και του CNN. Για τον μέσο δυτικό -ευρωπαίο- υπήκοο που παριστάνει διαρκώς τον άσχετο με ότι συμβαίνει και πάντα το αθώο θύμα, του είναι αδιανόητο να δεχθεί έστω και κατά λάθος ένα πύραυλο στο αεροπλάνο του, ή στην πολυκατοικία του. Αυτό είναι προνόμιο μόνο των κατοίκων της Γάζας, της Τεχεράνης, της Βαγδάτης, της Τρίπολης και τώρα του Ντονέτσκ. «Μα πως είναι δυνατόν; Αφού η χώρα μου δεν είναι μπλεγμένη σε κανέναν πόλεμο, τι φταίω εγώ;», ίσως σκεφτεί και θα συμπληρώσει, «εμείς στις δύση σεβόμαστε το ύψιστο δικαίωμα στην ανθρωπινή ζωή». Την ίδια στιγμή στον τρίτο κόσμο «που είναι βάρβαροι και σφάζονται αναμεταξύ τους» είναι φυσικό να πέφτουν αεροπλάνα, να πεθαίνουν στα ορυχεία ή τα καμένα εργοστάσια, να σκάνε βόμβες όπου σταθείς και όπου βρεθείς. Καλώς ή κακώς κάπως έτσι σκάφτεται μια μεγάλη πλειοψηφία στις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις και η γκεμπελίστικη προπαγάνδα αναπαράγει ακριβώς αυτή την κυρίαρχη στη δύση ιδεολογία για τη σχέση της με τους παρίες του πλανήτη.  Για τον δυτικό υπήκοο η βία που ασκεί η δύση είτε λέγεται ΝΑΤΟ, είτε Ισραήλ έχει θύματα αλλά είναι έλλογη και αναγκαστική βία. Είναι μια βία κατά της τρομοκρατίας, της αστάθειας, της καταστροφής του κόσμου, του κακού. Αυτή η βία λοιπόν δικαιολογεί παράπλευρες απώλειες γιατί ο σκοπός είναι η «δημοκρατία, ο πολιτισμός, η ελευθερία, η σωτηρία του κόσμου». Ενώ όταν σκοτώνουν οι αντάρτες και οι «τρομοκράτες», είτε είναι στην ν/α Ουκρανία, είτε στην Γάζα, είτε οπουδήποτε αλλού, είναι για το κακό, για την καταστροφή. Εξάλλου όλοι αυτοί δεν έχουν στόχο μια καλύτερη ανθρώπινη κοινωνία, αλλά την εξόντωση του δυτικού πολιτισμού, και άρα αξίζει να πεθάνουν. Αλήθεια πόσοι ολλανδοί εξεγέρθηκαν για το έγκλημα στη Γάζα;  Πόσοι ολλανδοί είχαν συνειδητοποιήσει ότι στην ν/α Ουκρανία γίνεται πόλεμος; Δεν λέμε να σκεφτούν για την πορεία του Μπόινγκ γιατί όντως κάτι τέτοιο μόνο ειδικός θα μπορούσε να το σκεφτεί.

Ποιος έστειλε το Μπόινγκ στην εμπόλεμη ζώνη;

Όμως τι έκαναν γι’ αυτό οι ειδικοί. Ποιοι είναι υπεύθυνοι που ένα πολιτικό αεροσκάφος με 300 ανήξερους ανθρώπους πέταγε πάνω από μια εμπόλεμη ζώνη; Ο κάθε τουρίστας που πάει στο Μπαλί για διακοπές δεν οφείλει να ξέρει. Οι υπεύθυνοι των Μαλαισιανών αερογραμμών έχουν ευθύνη για ότι συνέβη, ναι ή όχι; Γιατί κανείς δεν μιλάει για αυτό; Το Κίεβο που ελέγχει το FIR της Ουκρανίας γιατί δεν έχει βγάλει απαγόρευση πτήσεων πάνω από το Ντόνετσκ την ώρα που όλοι ξέρουν για πτώσεις πολεμικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων. Ποιος προβοκάτορας από όλους αυτούς που σήμερα βρίζουν τους αυτονομιστές και τη Ρωσία έστειλε πάνω από το Ντονέτσκ ένα πολιτικό αεροπλάνο; Όποιος μπαίνει σε πεδίο βολής ή όποιος στέλνει σε ένα τέτοιο πεδίο τον οποιοδήποτε έχει και την απόλυτη ευθύνη για ότι συμβεί. Μέχρι στιγμής κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πως έπεσε το Μπόινγκ. Δεν μπορεί να αποκλειστεί τίποτα, ακόμα και μια μηχανική βλάβη. Ακόμα όμως και να έπεσε από πυρά αυτονομιστών, την ευθύνη την έχει αυτός που επέλεξε να πετάξει το αεροσκάφος πάνω από μια τέτοια περιοχή. Και για αυτήν την ξεκάθαρη ευθύνη δεν ακούγεται μισή κουβέντα από τους δυτικοτραφείς λακέδες του αμερικάνικου και του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Όλη την  ώρα λένε για το Πούτιν που δεν σέβεται τους νεκρούς. Για τους αυτονομιστές που δεν στέλνουν τις σωρούς στις πατρίδες τους. Αλλά το πραγματικό ερώτημα είναι άλλο. Ποιοι ξεκίνησαν το μακελειό στην ν/α Ουκρανία; Ποίοι έχουν αποκλείσει τις πόλεις και βομβαρδίζουν ανελέητα εδώ και βδομάδες τις εξεγερμένες πόλεις; Ποιοι απειλούν από τα Φλεβάρη ότι θα επιβάλουν φυλετικούς νόμους στην Ουκρανία και θα καθυποτάξουν το ρωσόφωνο πληθυσμό της; Με ποιανού τις προτροπές ξεκίνησαν όλα αυτά τα καθάρματα να δημιουργήσουν θερμό επεισόδιο με τη Ρωσία στην καρδιά της Ευρώπης; Ποιοι αλήτες προβοκάτορες επέτρεψαν σε ένα κατάμεστο με παιδιά αεροπλάνο να πετάει πάνω από μια περιοχή που βομβαρδίζεται από το πυροβολικό και την αεροπορία του Κιέβου;  Αυτά είναι τα πραγματικά ερωτήματα. Αν μια δασκάλα θέλει να πάει εκδρομή το δημοτικό της στην πανεπιστημίου την ώρα που είναι πνιγμένη από τα χημικά των μπάτσων, θα έβγαινε μετά να λέει ότι κάποια παιδιά έφαγαν πέτρες στο κεφάλι; Ποιος θα έφταιγε, αυτός που τις έριξε πνιγμένος στα δακρυγόνα,  ή αυτός που αποφάσισε μια τέτοια εκδρομή;  Αλλά όχι, η εξουσία μας δεν δέχεται τέτοιους συλλογισμούς. Θα μας πούνε ότι η Πανεπιστημίου θα έπρεπε να είναι ανοιχτή στην κυκλοφορία και όποιος την κλείνει για να διαδηλώσει είναι υπεύθυνος για ότι συμβεί. Για τα ΜΑΤ που θα γεμίσουν την περιοχή με χημικά και θα σπάσουν τα κεφάλια των διαδηλωτών και για κάθε άσχετο που θα πάθει το οτιδήποτε στην επίμαχη περιοχή, θα φταίνε πάντα οι διαδηλωτές.

Καμία ειρήνη με τους ιμπεριαλιστές τρομοκράτες

Και με τη λογική τους δεν έχουν άδικο. Μπορεί στο διεθνές δίκαιο να ορίζονται ποια είναι εγκλήματα πολέμου, αλλά και αυτό στην εποχή της αντιτρομοκρατικής υστερίας έχει παρακαμφθεί. Στην πανεπιστημίου και στο Σύνταγμα δεν γίνεται κάποιος πόλεμος, απλώς κάποιοι ταραξίες αλήτες διασαλεύουν την τάξη και ως εκ τούτου μπορούμε να τους ρίχνουμε και χημικά απαγορευμένα ακόμα και σε πολέμους. Στη Γάζα ή στο Ντονέτσκ δεν ισχύουν οι κανόνες μια πολεμικής αναμέτρησης (πχ να μην βομβαρδίζονται κατοικημένες περιοχές) ή να αναγνωρίζονται οι αιχμάλωτοι πολέμου (βλ. Γκουαντάναμο).  Γιατί εδώ είναι αγώνας κατά της τρομοκρατίας και επιτρέπονται τα πάντα. Πρόκειται για ειδικό πόλεμο εκτός κανόνων. Ο Νετανιάχου δεν πρόκειται να πάει ποτέ στη Χάγη ως εγκληματίας πολέμου, ακόμα και αν με διαταγές του σκοτώνονται εκατοντάδες άμαχοι και γυναικόπαιδα. Την ευθύνη για αυτό έχει η Χαμάς «που κρύβεται πίσω από τους άμαχους». Οι δολοφόνοι πουλάνε και προστασία στα θύματά τους.  Αυτός είναι ο ορθολογισμός της παρακμιακής καπιταλιστικής δύσης. Καπιταλισμός έκτακτης ανάγκης, χωρίς κανέναν περιορισμό απέναντι στους αντιπάλους του. Οι διεθνείς κανόνες, ο ΟΗΕ και όλοι αυτοί οι οργανισμοί δήθεν ασφάλειας που θα εμπόδιζαν τα έκτροπα των δυο παγκοσμίων πολέμων είναι μόνο ένα φύλο συκής για τα κατ’ εξακολούθηση εγκλήματα της δυτικής αυτοκρατορίας και των πραιτόρων της.

Την ώρα που τσιρίζουν για τους νεκρούς του Μπόινγκ, το τσιράκι του ιμπεριαλισμού ο Ποροσένκο συνεχίζει να βομβαρδίζει το Ντονέτσκ κηρύσσοντας εκεχειρία μόνο σε μια μικρή ακτίνα γύρω από τα συντρίμμια του Μπόινγκ, ενώ ο άλλος φιλάνθρωπος Νετανιάχου συνεχίζει να σκορπά το θάνατο στη Γάζα, αφήνοντας άναυδους σε αγριότητα ακόμα και τους λακέδες δημοσιογράφους του CNN. Είναι τα ίδια καθάρματα που έστειλαν το Μπόινγκ με 300 αμέριμνους ανθρώπους πάνω από το Ντονέτσκ παρακαλώντας να πέσει για να βρουν ένα λόγο να συσπειρώσουν το ποίμνιο στον αγώνα κατά των «βαρβάρων και των τρομοκρατών». Ας μην χαίρονται όμως. Να είναι σίγουροι ότι θα έχουν το τέλος όλων των αυτοκρατοριών.

Ο Τσίπρας προχθές είπε σχολιάζοντας τα της Γάζας, ότι η «βία δεν λύνει τα προβλήματα». Για ποια προβλήματα μιλάτε κύριε Τσίπρα, που δεν θα τα λύσει η βία; Σε ποιους το λέτε αυτό; Στους καημενούληδες σιωνιστές;  Αφήστε τα μεσοβέζικα και πάρτε ξεκάθαρη θέση και τις αμπελοφιλοσοφίες για τη βία πουλήστε τες σε κανένα αδέσποτο που ζει ακόμα με τις αναμνήσεις του Γιωργάκη που όταν μπούκαραν οι αμερικάνοι στο Ιράκ μας έλεγε για κάποια ένταση στην περιοχή.

Στην Αγγλία σε μια όντως τεράστια διαδήλωση το κεντρικό σύνθημα ήταν «Stop the war». Ακόμα μια εκδοχή ενός ακίνδυνου πασιφισμού αφού το έγκλημα έχει ολοκληρωθεί και ο εχθρός έχει ήδη γονατίσει.  Το ερώτημα κύριοι της αριστεράς των κινημάτων του ΟΗΕ και της ΕΕ δεν είναι η «βία» γενικώς, ούτε να σταματήσει ο πόλεμος. Το ερώτημα είναι αν υποστηρίζουμε ένα δίκαιο πόλεμο για μια δίκαιη ειρήνη. Και βεβαίως αν μπορεί να υπάρχει δίκαιη ειρήνη με τον Νετανιάχου, τον Ποροσένκο, τον Ομπάμα, τον Καμερον, την Μέρκελ και την «Pax capitalista» στην  θέση τους. Ο πόλεμος στο Ντονέτσκ και τη Γάζα είναι δίκαιος από τη μια μεριά και άδικος από την άλλη. Η νίκη των αυτονομιστών του Ντονμπάς ή της Χαμάς δεν είναι νίκη του κομμουνισμού, αλλά σίγουρα είναι μια ήττα για την παγκόσμια αστική αντεπανάσταση. Για αυτό και υποστηρίζουμε χωρίς όρους τον θρίαμβο του αγώνα τους.

Κ. Μαραγκός

ΥΣ1. Όποιος δυσκολεύεται να πάρει μια ξεκάθαρη θέση σε αυτές τις αναμετρήσεις, θέλει δεν θέλει είναι ένας απολογητής της καπιταλιστικής ειρήνης.  Προφανώς και θα έχει κάποιο λόγο για αυτό. Η πτώση δε του Μπόινγκ είναι μια ευκαιρία για να αποδείξει πόσο απάνθρωπες είναι όλες οι πλευρές του πολέμου. Σύντομα κάποιο γερό χτύπημα της Χαμάς θα τον βοηθήσει να πράξει το ίδιο και σε αυτό το μέτωπο. Άλλωστε οι εχθρικές προς το Ισραήλ δηλώσεις του Ερντογκάν βοηθάνε ήδη σε αυτό. Πως είναι δυνατόν να υποστηρίζουμε μια πλευρά που υποστηρίζει ο τούρκικος μιλιταρισμός;

ΥΣ2. Την ώρα που τελείωνε αυτό το σημείωμα, έγινε γνωστό ότι 60 ακόμα άνθρωποι πνίγηκαν χθες σε δύο ναυάγια σαπιοκάραβων που μετέφεραν απόκληρους μετανάστες από την Αφρική στην Λαμπεντούζα. Μόνο τους τελευταίους 18 μήνες έχουν χαθεί στην περιοχή 2000 άνθρωποι. Η νέα αυτή τραγωδία δεν είχε καμία τύχη στα κεντρικά δελτία ειδήσεων. Αλλά ακόμα και να γινόταν θέμα, δεν προκαλεί πλέον καμία αίσθηση, στον μέσο ευρωπαίο υπήκοο που ζει στην ασφάλεια του ευρωπαϊκού φρουρίου, δεν θέλει να μπαίνει κανείς άλλος μέσα, αλλά ο ίδιος απαιτεί να ταξιδεύει σε όλο τον πλανήτη, με την ασφάλεια που έχει στο Βερολίνο. Και αν ποτέ πέσει κανένα αεροπλάνο που τον μεταφέρει οι συγγενείς του να ρωτάνε «why?». Ας απαντήσουν όμως το «why» εκεί που συμβαίνει μόνιμα, εκεί που είναι η καθημερινότητα των ανθρώπων. Αλλά είπαμε εκεί είναι παράπλευρες απώλειες και για καλό σκοπό

ΥΣ3: Οι νεκροί από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στη Λωρίδα της Γάζας, από τις 8 Ιουλίου έως σήμερα ξεπερνούν τους 500 και οι τραυματίες τους 4.000. Θαυμάστε τους πολιτισμένους πως δολοφονούν άμαχους παλαιστίνιους στη συνοικία της Σετζάγια  (Shujaya), την ώρα που προσπαθούν να εντοπίσουν επιζώντες από τον ολονύχτιο και συνεχιζόμενο βομβαρδισμο της συνοικίας τους από τον ισραηλινό στρατό.  Ο νεαρός παλαιστίνιος, με το πράσινο μπλουζάκι, που έψαχνε να βρει το σπίτι της οικογένειάς του, δέχεται τα πυρά ισραηλινού στρατιώτη καθώς διασχίζει τον ακάλυπτο χώρα  ανάμεσα σε δύο κτίρια. Δυο επιπλέον σφαίρες τον πετυχαίνουν καθώς κείτεται τραυματισμένος στο έδαφος.

Κόκκινη Ορχήστρα