Σαράντα χρόνια πέρασαν από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και το κατοχικό καθεστώς συνεχίζει να ελέγχει το 40% του νησιού με τη συνενοχή των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ-Βρετανίας-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Με τη δική τους στήριξη η Χούντα της 21ης Απριλίου ολοκλήρωσε το έγκλημα της υπονόμευσης της ανεξαρτησίας του νησιού με το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974. Ανέτρεψε τον Μακάριο και εγκατέστησε τη δικτατορική κυβέρνηση του Σαμψών, της ΕΟΚΑ Β' και των ακροδεξιών συμμοριών, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στους Τούρκους εθνικιστές να προχωρήσουν στην εισβολή ως δήθεν “εγγυήτρια δύναμη”. Η Χούντα και η κυβέρνηση των Τούρκων εθνικιστών στήριζαν τον ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό που ήθελε την Κύπρο προγεφύρωμα για τους σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για το γεωπολιτικό έλεγχο της Αν. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής.
Εδώ και 40 χρόνια οι ελληνικές και κυπριακές κυβερνήσεις παζαρεύουν με τους ιμπεριαλιστές και ουσιαστικά ανταλλάσσουν τη διαιώνιση του κατοχικού καθεστώτος με τη διασφάλιση μιας συμμαχίας για τη στήριξη της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας του κεφαλαίου. Αυτή η στάση οδήγησε και στο λεγόμενο “σχέδιο Ανάν” που θα έκανε την Κύπρο ένα προτεκτοράτο των ιμπεριαλιστών με αντάλλαγμα της ένταξη στην ΕΕ που ευνοούσε τα συμφέροντα της κυπριακής άρχουσας τάξης.
Στη σημερινή κρίση φάνηκε πως η ΕΕ, όπως και το ΝΑΤΟ, όχι μόνο δεν μπορεί και δε θέλει να εγγυηθεί την ανεξαρτησία της Κύπρου, αλλά λειτουργεί σαν εγγυητής του κατοχικού καθεστώτος. Αυτό δείχνει εξάλλου και ο χαρακτηρισμός της Κύπρου από την Τουρκία ως “εκλειπούσας” στα επίσημα έγγραφα προς την ΕΕ και μάλιστα επί ελληνικής προεδρίας. Η άθλια συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και η δεξιά κυπριακή κυβέρνηση Αναστασιάδη μεθοδεύουν την αποδοχή ενός νέου, χειρότερου “σχεδίου Ανάν” των ιμπεριαλιστών με τον εκβιασμό της χρεοκοπίας. Ελπίζουν σε μερίδιο για το κεφάλαιο σε Ελλάδα και Κύπρο από τους σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ για τον έλεγχο της περιοχής και την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου της Αν. Μεσογείου. Γι' αυτό συμμαχούν και με το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ.
Ιστορικές ευθύνες έχει η προηγούμενη αριστερή κυβέρνηση του ΑΚΕΛ με τον Χριστόφια που με τις αυταπάτες για αριστερή πολιτική και φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση εντός ΕΕ και κυριαρχίας του κεφαλαίου, αποδέχτηκε το κυπριακό Μνημόνιο και την Τρόικα ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ. Και αυτό παρά το γεγονός ότι είχε προηγηθεί η τραγική ελληνική εμπειρία που προειδοποιούσε για την κοινωνική χρεοκοπία και το καθεστώς εποπτείας από τους δανειστές.
Η τραγική ιστορική εμπειρία δείχνει πως η τραγωδία της Κύπρου και τα χτυπήματα στο λαό της, ελληνοκυπρίους και τουρκοκυπρίους, πέρα από την εμπλοκή των ιμπεριαλιστών, έχουν τη σφραγίδα του τουρκικού και του ελληνικού εθνικισμού, σαν και αυτόν που χρωματίζει τις κυβερνήσεις Σαμαρά και Αναστασιάδη, αλλά και των νοσταλγών της Χούντας Χρ. Αυγή και ΕΛΑΜ. Γι' αυτό και ο μεγαλύτερος εχθρός των εθνικιστών ήταν η Αριστερά και οι κοινωνικοί αγωνιστές που πάλευαν για ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνικά δικαιώματα, ενάντια στην αποικιοποίηση.
Δείχνει επίσης πως ΗΠΑ-Βρετανία-ΝΑΤΟ-ΕΕ είναι συνένοχοι της τουρκικής εισβολής και επιδιώκουν τη διαιώνιση του κατοχικού καθεστώτος και της παραμονής των βρετανικών βάσεων που καταπατούν το 2% του εδάφους της Κύπρου. Και για να το καταφέρουν αυτό μεθοδεύουν το νέο “σχέδιο Ανάν” με στόχο ένα προτεκτοράτο όπου ο λαός δε θα έχει λόγο. Δεν μπορεί να υπάρξει συμπαράσταση στον κυπριακό λαό χωρίς καταγγελία του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλιστικού πλαισίου.
Η απελευθέρωση από τα δεσμά των Μνημονίων και το τέλος της τουρκικής κατοχής, θα έρθουν μέσα από τον αγώνα για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη και δημοκρατική, χωρίς ξένους στρατούς, βάσεις και “εγγυήτριες δυνάμεις”, με τον κυπριακό λαό ενωμένο και αφέντη στον τόπο του. Αυτός ο αγώνας προϋποθέτει τη ρήξη και την έξοδο από την ΕΕ, θα δικαιωθεί με την αντικαπιταλιστική ανατροπή και τη σοσιαλιστική προοπτική.
Σε αυτό τον αγώνα η αντικαπιταλιστική και κομμουνιστική Αριστερά της Κύπρου μπορεί να πρωταγωνιστήσει και να ξεπεράσει το πισωγύρισμα στο λαϊκό και εργατικό κίνημα από την αποτυχία της κυβέρνησης Χριστόφια-ΑΚΕΛ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα στηρίξει αυτόν το δρόμο με όλες της τις δυνάμεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου