Tsekourpeace

 

Ακτιβιστή της Δεξιάς, χαρακτήρισε τον εαυτό του, ο Μάκης Βορίδης, όταν ρωτήθηκε χτες σε ραδιοφωνική του συνέντευξη, για την γνωστή φωτογραφία με το τσεκούρι. «Πράγματι, ήμουν ως νέος, ένας ακτιβιστής της Δεξιάς. Και εκείνες οι εποχές είχαν φασαρίες και σε μερικές από εκείνες τις φασαρίες έχω συμμετάσχει…» Αμέσως μετά συμπλήρωσε, τις εκδηλώσεις που ως ακτιβιστής είχε πάρει μέρος και οι οποίες ήταν: «Μακελέματα 1983», Ανοιξιάτικο διαδραστικό χάπενινγκ που λάμβανε χώρα, στους κάθετους δρόμους της Πατησίων, κάθε Άνοιξη. Την συγκεκριμένη χρονιά, η ομάδα του Μ.Βορίδη, αναδείχτηκε πρώτη, με συγκομιδή 10 πόδια αντιπάλων, (αριστερά). «Κατεδαφιστάρια 1983». Δεκαήμερες εκδηλώσεις που έγιναν το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς. Οι συμμετέχοντες μην έχοντας κάτι να κατακρεουργήσουν, επειδή το καλοκαίρι η πόλη αδειάζει, γκρέμιζαν τοίχους, από τις γύρω πολυκατοικίες. Πήραν μέρος 8 ομάδες αλλά η ομάδα του Μ.Βορίδη, ήρθε ένατη, γιατί ενώ, όλες οι άλλες γκρέμιζαν τοίχους, η συγκεκριμένη ομάδα επέμενε να κυνηγάει  ανθρώπους.  Έντονη ακτιβιστική έξαρση, σημειώθηκε το 1984, όταν σε πέντε γενικές συνελεύσεις που διοργανώθηκαν στη Νομική σχολή Αθήνας,  ο φοιτητής τότε Μ.Βορίδης, αναδείχτηκε «κορυφαίος του νεκρού», καταφέρνοντας να μακελέψει, 56 συμφοιτητές του, 8 έδρανα, 5 πίνακες και 13 πόρτες και 5 τετραγωνικά μέτρα μωσαϊκού. Όλοι θυμούνται τον ακτιβιστή Μ.Βορίδη, με το τσεκούρι να ποζάρει, πατώντας με το αριστερό του πόδι στο κεφάλι, συμφοιτητή του. (η σχετική φωτογραφία είχε δημοσιευθεί στον «οικογενειακό θησαυρό» της εποχής). Παγκόσμιας προβολής είχε τύχει το πρώτο φεστιβάλ, «Άντρας με γκασμά», που είχε γίνει στην Αθήνα το 1985. Ο νεαρός τότε Μ.Βορίδης, αναδείχτηκε πρώτος φιναλίστ, παρελαύνοντας, γυμνός φορώντας μόνο το τσεκούρι του. (η σχετική φωτογραφία, είχε δημοσιευθεί, στο «ρομάντζο» της εποχής) Τέλος, δεκάδες ακτιβιστικά χάπενινγκς συνέβησαν το 1985, στο κέντρο της Αθήνας. Ποιος δεν θυμάται, το τριήμερο, «χωρίς κεφάλι», ή το 5νθήμερο «σπάστον μόνος σου». Ιδιαίτερη αίσθηση είχε προκαλέσει η «γιορτή του τραπεζίτη», που είχε γίνει στην πλατεία Κάνιγγος. Νικητής είχε αναδειχτεί, αυτός που είχε ξεριζώσει, 32 χρυσούς τραπεζίτες… από ισάριθμα στόματα, Αθηναίων και δεν ήταν άλλος από τον Μ.Βορίδη. Αξέχαστες επίσης είχαν μείνει οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας «κατά του άλλου» και κυρίως η εικόνα με τους κρεμασμένους ακτιβιστές της Δεξιάς, από  τα τρόλεϊ (αριθμοί 3 και 13), να πετάνε τσεκούρια στους ανυποψίαστους περαστικούς την Άνοιξη, ενώ το Φθινόπωρο, να πετάνε περαστικούς πάνω στα τσεκούρια.  Τα περίφημα  «Τσεκουριανά». Ανάλογη επιτυχία είχαν το «Κόψε Θάψε», το «Χωρίς το Λαιμό μου» και το, «Ένα κόκαλο στην λίμνη». Ερωτηθείς, στη χτεσινή συνέντευξη, ο Μ. Βορίδης γιατί δεν έχει κάνει αυτοκριτική, μέχρι σήμερα, απάντησε, χαρακτηριστικά: «Η δημόσια αυτοκριτική είναι ίδιον της Αριστεράς. Εμείς τις αυτοκριτικές μας, οι δεξιοί, τις κάνουμε ή με τον εξομολόγο ή με τον εαυτό μας». ΥΓ. Αν καταφέρετε να διακρίνετε το μυθοπλαστικό από το πραγματικό κομμάτι, θα κερδίσετε, «τίμιο ξύλο», από την λαβή του γνωστού τσεκουριού. Θύμιος Κ.            http://www.ellinofreneia.net/