Σε πρόσφατες
ανακοινώσεις μας έχουμε τονίσει την εθνικιστική στροφή που επιχειρεί η
άρχουσα τάξη της χώρας μας, θέλοντας να αποπροσανατολίσει τον εργαζόμενο
λαό μας από την εργασιακή και κοινωνική κόλαση που απαιτούν οι
τοκογλύφοι, Έλληνες και ξένοι, αλλά και το νέο αστικό μοντέλο ανάπτυξης.
Τα βασικά επίδικα αυτής της νέας αστική επιθετικής γραμμής εναντίον
του κόσμου της εργασίας εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων είναι το
Βορειοηπειρωτικό και Μακεδονικό Ζήτημα, αλλά και η Ανακήρυξη ΑΟΖ, με την
συνακόλουθη εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Σχεδιασμοί του αστικού κατεστημένου που επιχειρούνται να παρουσιαστούν ως η Μεγάλη Ιδέα του 21ουαιώνα
και στοχεύουν στην κυριαρχία του ελληνικού κεφαλαίου στην Ανατολική
Μεσόγειο, έχοντας ως στρατηγικούς συμμάχους το Κυπριακό και Ισραηλινό
κράτος,αλλά και επικίνδυνο αντίπαλο την τουρκική αστική τάξη. Ο
ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας έχει ως ενδεχόμενο
τη μετεξέλιξη του σε θερμό πολεμικό επεισόδιο. Για αυτό και απαιτείται η
αντιδραστική αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων και η πραγματοποίηση
μεγάλων εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Τα αστικά κόμματα
που έχουν εντάξει οργανικά στην ατζέντα τους όλα αυτά είναι αφενός το
ΛΑΟΣ, αφετέρου η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά, ενός επικίνδυνου εθνικιστή και
φιλοπόλεμου πολιτικού που για να πάρει τα ηνία της διακυβέρνηση είναι
ικανός να κάνει τα πάντα (και νέοι κομματικοί σχηματισμοί του δεξιού και
ακροδεξιού χώρου όπως το Κόμμα των Αποστράτων, το ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ, το
ΕΛΛΑΔΑ του Ψωμιάδη κλπ. τα τοποθετούν στο κέντρο του πολιτικού τους
προγράμματος). Εξάλλου, οι κινήσεις του ηγέτη της ΝΔ αποκαλύπτουν τους
σχεδιασμούς του. Την ώρα που οι Βενιζέλος-Παπαδήμας διαπραγματεύονταν τη
νέα Δανειακή Σύμβαση, τον μακρόχρονο Γολγοθά των εργαζομένων που
μετατρέπονται σε είλωτες από τους ψήφους των βουλευτών των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ
και της Μπακογιάννη, ο Σαμαράς πραγματοποιούσε ταξίδι στην Κύπρο
διεκδικώντας ρόλο «εθνικού ηγέτη»!
Τα βασικά σημεία των τοποθετήσεων του στις συνομιλίες με το ελληνοκυπριακό κατεστημένο ήταν τα εξής:
«Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να αναλάβει αντίστοιχες συγκεκριμένες
πρωτοβουλίες, όπως εκείνες που ανέλαβε με την αναγνώριση της ΑΟΖ ο
αείμνηστος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος» σημείωσε ο κ.Σαμαράς.
«Άλλωστε», επεσήμανε, «ο κοινός αυτός παρονομαστής της ύπαρξης
υποθαλάσσιου πλούτου για τις δύο χώρες, δείχνει και το βάθος μιας κοινής
στρατηγικής που μπορεί να αναπτυχθεί ανάμεσα στην Κύπρο και στην Ελλάδα
και στα ζητήματα αυτά της οικονομίας». «Μπορεί να είμαστε δύο διαφορετικές κρατικές οντότητες, όμως, Ελλάδα και Κύπρος ανήκουμε στο ίδιο έθνος και αυτό κάνει τη συγκίνηση πολύ μεγαλύτερη και την ανάγκη στήριξης του αγώνα του κυπριακού λαού ακόμη μεγαλύτερη»,
τόνισε.Καταλήγοντας, ο πρόεδρος της ΝΔ υπογράμμισε ότι ο αγώνας της
Κύπρου «πρέπει να δικαιωθεί για μια λύση βιώσιμη, λειτουργική, με ενιαία
κυριαρχία, ενιαία διεθνή προσωπικότητα και, βεβαίως, τον τερματισμό της
ξένης κατοχής».
Ας δούμε πως μεταφράζονται όλα αυτά στο λεγόμενο Βορειοηπειρωτικό ζήτημα.
«ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ»
Στο δημοσίευμα του γνωστού εθνικιστικού και μιλιταριστικού defencenet.gr με
τίτλο «Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου ζήτησαν άμεσα την αυτονομία
τους!», περιγράφεται ότι “Για πρώτη φορά, μετά από τόσα χρόνια, οι
πολιτικοί και κομματικοί ηγέτες της ελληνικής μειονότητας «MEGA», που
ζουν στην Αλβανία, ζήτησαν ανοιχτά την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου»,
γράφει το αλβανικό δημοσίευμα του πρακτορείου‘ΙΝΑ’. Η απαίτηση αυτή,
αναφέρθηκε την Κυριακή στις 19 Φεβρουαρίου του 2012, με την ευκαιρία της
ανακοίνωσης της Αυτονομίας της 17ης Φεβρουαρίου του 1914. Η εκδήλωση –
συνεχίζει το δημοσίευμα- έλαβε χώρα στο χωριό του Κρανιά της νομαρχίας
του Δελβινίου την Κυριακή στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Μετά την
ανακοίνωση της αυτονομίας από τους εκπροσώπους του μειονοτικού κόμματος
του «MEGA», έκαναν μνημόσυνο για τον Θύμιο Λώλη, έναν επαναστάτη που
αγωνίστηκε το 1914 για την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου. Στην τελετή
για την επέτειο αυτή μίλησε ο δημοσιογράφος Θεόδωρος Ασβεστόπουλος, που
αναφέρθηκε στο ιστορικό γεγονός που οδήγησε στην κήρυξη της Αυτονομίας
της Βορείου Ηπείρου στις 17 Φεβρουαρίου του 1914, στο Αργυρόκαστρο.
Στην
εκδήλωση μίλησε και ο πρόεδρος του κόμματος «MEGA», Χρηστάκης Κίτσος, ο
οποίος τόνισε: «Κάθε έθνος στον κόσμο έχει τους ήρωες του και γι’ αυτό
έχουμε έρθει σήμερα στον εορτασμό των εθνικών μας ηρώων, που αγωνίστηκαν
για τα δικαιώματά τους, την προγονική μας γη, εδώ στην Βόρεια Ήπειρο
(νότια Αλβανία). Είναι καθήκον μας, να τιμήσουμε τους ήρωες του χθες για
να παραδειγματιστούμε για τον αγώνα μας,σήμερα. Για να διατηρήσουμε την
παιδεία μας, την περιουσία μας, την εθνική μας ταυτότητα. Για να
διατηρήσουμε όλο όσα οι παππούδες μας, μας άφησαν, αυτοί που αγωνίστηκαν
και θυσιάστηκαν. Όλοι μαζί πρέπει να καταλάβουμε ότι πρόκειται για την
εθνική ύπαρξή μας».
Η
δήλωση του Χρηστάκη Κίτσου αποτελεί την πρώτη δήλωση ενός πολιτικού
της (ελληνικής) μειονότητας που ανοιχτά δηλώνει ότι συνεχίζουν τον αγώνα
τους στα βήματα των ηρώων της Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου.
"Πρόσφατα, μάλιστα, προστέθηκαν δραστηριότητες για να προκαλέσουν
αποσταθεροποίηση στην ελληνική μειονότητα της νότιας Αλβανίας», γράφει
χαρακτηριστικά το αλβανικό δημοσίευμα”.
Ο
καλόπιστος αναγνώστης θα μπορούσε να εκτιμήσει ότι πρόκειται για
ακραίες ενέργειες περιθωριακών εθνικιστών. Μακάρι να ήταν έτσι. Τέτοιου
είδους πρωτοβουλίες έχουν πάντα την κάλυψη και καθοδήγηση της ΕΥΠ, ενώ
στηρίζονται από μεγάλα αστικά κόμματα, εν προκειμένω, της ΝΔ, και
εντάσσονται σε ευρύτερους σχεδιασμούς! Είναι κινήσεις που τυγχάνουν
σοβαρής προεργασίας και έχουν συγκεκριμένες στοχεύσεις.
Πολλά
τα στοιχεία που ενισχύουν της ανησυχητικές αυτές πολιτικές εκτιμήσεις
για τα βρώμικα παιχνίδια που η ΝΔ του Σαμαρά και οι ακραίοι εθνικιστές
πολιτικοί της μειονότητας, παίζουν στην πλάτη της. Σε ανακοίνωση του
(21/2/2012) το Πατριωτικό
Μέτωπο (ΠΑΜ)ενημερώνει ότι: «Με καθοριστικά συμπεράσματα για την πορεία
του Βορειοηπειρωτικού, ολοκληρώθηκε η ημερίδα για το Πρωτόκολλο της
Κέρκυρας!
1. Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας είναι μια συνθήκη σε ισχύ, δεν έχει ανατραπεί από καμία άλλη διεθνή συνθήκη και προβλέπει με σαφείς όρους, την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου, τα σύνορά της και τον τρόπο διοίκησής της από τους αυτόχθονες Βορειοηπειρώτες.
2.
Οι συμφωνίες τις οποίες υπέγραψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις με την
Αλβανία, από το 1914 και εντεύθεν,δεν επηρεάζουν σε κανένα σημείο τη
Διεθνή Συνθήκη της Κέρκυρας, δεδομένου ότι,στην υπογραφή της, δεν
συμμετείχε ελληνική αντιπροσωπεία.
3.
Εγγυητές της διεθνούς συνθήκης είναι μέχρι σήμερα οι «Μεγάλες
Δυνάμεις», μεταξύ των οποίων η Ρωσία και οι ΗΠΑ. Η μεν Ρωσία, δείχνει
ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την προώθηση της συνθήκης σε όλα τα διεθνή
φόρα, οι δε ΗΠΑ, έχουν με ψήφισμα της Γερουσίας τους ανοιχτά στηρίξει το
Πρωτόκολλο και την Αυτονομία της Βόρειας Ηπείρου.
Το Πατριωτικό Μέτωπο από την πλευρά του, ανέλαβε την υποχρέωση, να προωθήσει σε όλους τους διεθνείς φορείς τα επιστημονικά συμπεράσματα από την ημερίδα, για την υπόθεση του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας. Παράλληλα, έχει ήδη προγραμματίσει συναντήσεις με επιτελείς της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για τη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών αλλά και των περιουσιών τους, τους οποίους θα ενημερώσει για τα συμπεράσματα της ημερίδας τις επόμενες μέρες, ενώ στη συνέχεια, αμέσως μετά τις εκλογές στη Ρωσική Ομοσπονδία, θα παρουσιάσει το ζήτημα της Αυτονομίας της Βόρειας Ηπείρου,στη σύνοδο της Ευρασιατικής Ένωσης, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει στο Καζακστάν.
Το Πατριωτικό Μέτωπο από την πλευρά του, ανέλαβε την υποχρέωση, να προωθήσει σε όλους τους διεθνείς φορείς τα επιστημονικά συμπεράσματα από την ημερίδα, για την υπόθεση του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας. Παράλληλα, έχει ήδη προγραμματίσει συναντήσεις με επιτελείς της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για τη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών αλλά και των περιουσιών τους, τους οποίους θα ενημερώσει για τα συμπεράσματα της ημερίδας τις επόμενες μέρες, ενώ στη συνέχεια, αμέσως μετά τις εκλογές στη Ρωσική Ομοσπονδία, θα παρουσιάσει το ζήτημα της Αυτονομίας της Βόρειας Ηπείρου,στη σύνοδο της Ευρασιατικής Ένωσης, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει στο Καζακστάν.
Επιβάλλεται όμως να δούμε προσεκτικά το Δελτίο Τύπου ΕΕΜΜ για την ημερίδα του Πλαισίου Αιτημάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας: “Το
Κόμμα των Ελλήνων "Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον"
πραγματοποίησε την Κυριακή που πέρασε την ημερίδα "Το Πλαίσιο των
αιτημάτων για κατοχύρωση και εφαρμογή των δικαιωμάτων της Εθνικής
Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία".
“Θεωρώντας
τα αιτήματα της ΕΕΜ ως υπόθεση όλων των Ελλήνων, η ηγεσία του Κόμματος
κάλεσε όλους τους πρώην και νυν Έλληνες βουλευτές του Αλβανικού
Κοινοβουλίου, πρώην και νυν αιρετούς της τοπικής αυτοδιοίκησης, τα μέλη
του Γενικού Συμβουλίου της Ομόνοιας, τον πρόεδρο της Ομόνοιας, τις
διπλωματικές αρχές και αρκετούς διανοούμενους, επιχειρηματίες,
εκπαιδευτικούς και ανθρώπους των γραμμάτων. Για μία ακόμη φορά
αποδείχτηκε η αδιαλλαξία και η αδιαφορία μερικών πολιτικών παραγόντων
της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας να συμμετέχουν σε αυτή την τόσο
σημαντική δραστηριότητα στην οποία ζυμώνεται ο χάρτης των δικαιωμάτων
μας και ο τρόπος διεκδίκησής τους”.
Εδώ
διαπιστώνεται μια ενόχληση για τις αντιθέσεις που καταγράφονται στο
εσωτερικό της μειονότητας και ακολούθως αποκαλύπτεται η προσπάθεια να
πιάσουν το νήμα από το 1993, όταν η κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκη, με ΥΠΕΞ τον
Αντώνη Σαμαρά χρηματοδότησε και εξόπλισε την εξέγερση των ελληνικών
μειονοτικών πληθυσμών εναντίον του Αλβανικού κράτους: “Αυτή η
πρωτοβουλία αναζωογονήθηκε μετά από 19 χρόνια και εμπεριέχει
αναπροσαρμοσμένο το ψήφισμα της Ομόνοιας του έτους 1993 και σημαδεύει
στην ιστορία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού την πρώτη καλομελετημένη
πρόταση προς το αλβανικό κράτος για την εφαρμογή και προστασία των
μειονοτικών δικαιωμάτων.
Το συντονισμό της δραστηριότητας είχε το Εθνικό Συμβούλιο του Κόμματος,
όπου ο πρόεδρός του κ.Ζήσος Λούτσης, ερμήνευσε τους στόχους του
"Πλαισίου", διευκρίνισε το νομικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο στηρίχτηκε από
το Προεδρείο η σύνταξη του χάρτη των δικαιωμάτων και τόνισε ότι στις
25 Μαρτίου 2012, το Εθνικό Συμβούλιο θα ψηφίσει το τελικό κείμενο το
οποίο θα αποσταλεί στην Αλβανική Κυβέρνηση, σε όλα τα μεγάλα πολιτικά
κόμματα της χώρας και στους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς. Περιεχτικά,στο τέλος της ομιλίας του ο κύριος Κίτσιος υπογράμμισε τα κυριότερα σημεία των αιτημάτων προς το κράτος:
1. Την κατάρτιση ενός ειδικού νόμου για τις μειονότητες.
2.
Τον προσδιορισμό του ποσοστού της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας μέσω
μιας σωστής και επιβλεπόμενης από διεθνείς οργανισμούς απογραφής.
3.
Την ποσοστιαία συμμετοχή της ΕΕΜ στην πολιτική, εκτελεστική, δικαστική
εξουσία και στο κέντρο αποφάσεων. (Πρόταση για προκαθορισμένες έδρες στη
βουλή, συγκυβέρνηση σε όλες τις βαθμίδες του κράτους σύμφωνα με το
ποσοστό)
4. Ελληνική παιδεία σε όλες τις βαθμίδες και ενοποίηση του περιεχομένου της με εκείνο της Ελλάδας.
5.΄Ενωση
της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας σε μία διοικητική μονάδα και
απελευθέρωση της ανάπτυξης και την καθιέρωση της Ελληνικής γλώσσας ως
περιφερειακής.
6. Αναγνώριση και επιστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς της μειονότητας και εκμετάλλευση από την ίδια τη μειονότητα .
7.Επιστροφή και κατοχύρωση των περιουσιών των ατόμων που ανήκουν στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα.
8.Δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό της οντότητας χωρίς περιορισμούς από το κράτος.
9.Ενίσχυση της ασφάλειας των Ελλήνων διαμέσου της συμμετοχής τους στην αστυνομία.
10.
Πλήρη εφαρμογή των παραγράφων της Σύμβασης Πλαισίου και επικύρωση του
Χάρτη Περιφερειακών και Μειονοτικών Γλωσσών του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Στην ημερίδα εξέφρασαν για το κείμενο τις απόψεις τους οι κύριοι
Κωνσταντίνα Βεζιάνη, Βαγγέλης Παπαχρήστος, Θωμάς Μήτσιος, Πέτρος
Μπερέτης, Γιώργος Ζαφειράτης, Θανάσης Καλόγερος, Λευτέρης Αναγνώστης,
Μόντης Κολίλιας, Κυριάκος Θωμάς, Δημήτρης Μεϊντής, Χρήστος Αργύρης, κ.
ά.
Ο
κύριος Ζήσης Γρηγορίου, αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας και εκπρόσωπος της
Νέας Δημοκρατίας,στον χαιρετισμό του εκτίμησε ότι η προσπάθεια του
Κόμματος των Ελλήνων είναι υγιή, σοβαρή και τεκμηριωμένη προσπάθεια και
πρέπει να υποστηριχτεί από όλους μας.
Εντωμεταξύ ορίστηκε επιτροπή που θα συνεργαστεί με νομικούς και θα δώσει την τελική μορφή του κειμένου μέχρι την 25η Μαρτίου”.
Αρκετά συμπεράσματα πηγάζουν από τις παραπάνω διεργασίες.
Καταρχήν, ενώ
το ελληνικό κράτος, οι μηχανισμοί και οι άνθρωποι που επηρεάζει, στο
εσωτερικό του αποδέχεται μόνο την έννοια της θρησκευτικής μειονότητας
(π.χ. για τους κατοίκους της Θράκης), στις γειτονικές βαλκανικές
αναφέρεται σε εθνικές μειονότητες. Η
εισήγηση του προέδρου του κόμματος των Ελλήνων Χρήστου Κίτσιου στην
ημερίδα για το Πλαίσιο Αιτημάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας
αναφέρεται «σ' αυτή τη σημαντική για τον Ελληνισμό δραστηριότητα», στο
«Κόμμα των Ελλήνων», «η ιδεολογία του Κόμματος μας, που είναι ο
Ελληνισμός και καμία αριστεροδεξιά ή φατριακή δέσμευση για την
ικανοποίηση ιδιοτελών συμφερόντων. Το Πρόγραμμα και οι στόχοι του
κόμματος είναι καθαρά εθνικοί», «να κατέχει ο Έλληνας την πρέπουσα θέση στην αλβανική κοινωνία,»!
Επίσης, η Εθνική Ελληνική Μειονότητα ζητά Ποσόστωση:
«είναι σημαντικό κομμάτι της αλβανικής επικράτειας και έχει προσφέρει
ανέκαθεν τον ωφέλιμο οβολό της στη αλβανική κοινωνία και ως τέτοια
δικαιούται το μερίδιό της στη συγκυβέρνηση, στην κατανομή του πλούτου,
στην κατοχύρωση της ασφάλειας, στην ανάπτυξη του πολιτισμού, στην
αναβάθμιση της ελληνικής παιδείας, στη διασφάλιση της ιδιοκτησίας».
Δηλαδή, ενώ στην Κύπρο μιλούν για Ελληνισμό που κυριαρχεί και έχει
ιδιοκτησιακή λογική εξαιτίας τω πληθυσμιακών σχέσεων με όρους
Πλειοψηφίας-Μειοψηφίας, στην Αλβανία, το ελληνικό κατεστημένο και οι πιο
εθνικιστικές φωνές κάνουν λόγο για ποσόστωση (με βάση το μοντέλο
επίλυσης του Κυπριακού διαμέσου των Συνθηκών Ζυρίχης-Λονδίνου 1959-1960,
που προέβλεπαν και κατοχύρωναν τα όρια αυτονομίας των Τουρκοκυπρίων
στους ξεχωριστούς δήμους!), ανοίγοντας το δρόμο να για θέσουν ωμά ζήτημα Αυτονομίας της Νοτίου Αλβανίας.
Τρίτον, ενώ η κοινωνία μας βράζει και ουσιαστικά δίνει το επόμενο αγωνιστικό ραντεβού στις Παρελάσεις της 25ηςΜαρτίου.
Η κυβέρνηση Παπαδήμου έχοντας την εμπειρία των μεγάλων λαϊκών
κινητοποιήσεων της Θεσσαλονίκης που ανέτρεψαν την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ,
φοβούμενη την επανάληψη αντίστοιχων εκδηλώσεων που θα εκφράσουν την
λαϊκή οργή απέναντι στο αστικό πολιτικό προσωπικό, απαγόρεψε την
συμμετοχή του λαού στην Παρέλαση της Αθήνας. Η ΝΔ και η ΕΥΠ ωθούν τις εθνικιστικές μειονοτικές οργανώσεις να θέσουν ζήτημα Αυτονομίας την 25η Μαρτίου, καθοδηγώντας μια πολύ επικίνδυνη προβοκάτσια.
Όμως η παραπάνω επιθετική κίνηση εμπεριέχεται σε ένα σύνολο προκλήσεων, εχθρικών προς την ειρήνη. Όπως μα ενημερώνει και πάλι το defencenet.gr«Απογραφή της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία πρόκειται να πραγματοποιήσει η
ΟΜΟΝΟΙΑ μετά την έμμεση αποφυγή της αλβανικής κυβέρνησης να καταγράψει
την εθνική προέλευση των πολιτών της χώρας στην πρόσφατη απογραφή του
πληθυσμού. Η απόφαση ελήφθη ομόφωνα από το προεδρείο της οργάνωσης στους
Άγιους Σαράντα και στόχος είναι η πραγματοποίηση της νέας απογραφής
μεταξύ του Ιουνίου και του Οκτωβρίου του 2012. Η απόφαση
αναμένεται να προκαλέσει την αντίδραση της εθνικιστικής ανθελληνικής
οργάνωσης Ερυθρόμαυρη Συμμαχία η οποία επηρεάζει και ο Σοσιαλιστικό
κόμμα της Αλβανίας».
Εύκολα
διαπιστώνουμε τον εθνικιστικό αγώνα δρόμου στον οποίο έχει εμπλακεί η
ΟΜΟΝΟΙΑ ανταγωνιζόμενη τις υπόλοιπες οργανώσεις της μειονότητας,
προβάλλοντας μια επικίνδυνη πολιτική κάτω από το φόβο να απολέσει την
στήριξη του ελληνικού κράτους, την πολιτική και οικονομική ενίσχυση
άλλων αδιευκρίνιστων πηγών! Αναρωτιόμαστε, τι θα έλεγαν και τι θα
έπρατταν οι κρατικοί μηχανισμοί με τους επιστήθιους εθνικιστές φίλους
τους της ΝΔ, του ΛΑΟΣ, των δολοφονικών φασιστικών ορδών και όλων των
ελεεινών ρατσιστικών γρουπών αν αντίστοιχες πρωτοβουλίες ελάμβανε το
Τουρκικό Προξενείο και οι οργανώσεις της μειονότητας της Θράκης. «Η
Θράκη μας απειλείται,κομματιάζουν την χώρα» κλπ. Από την άλλη μεριά
όμως αποκαλύπτεται ότι οι αντιδράσεις των Αλβανών εθνικιστών έχουν
προβλεφθεί και ενταχθεί σε ένα σχέδιο κλιμάκωσης της έντασης με το
γειτονικό κράτος, φανερώνοντας το πώς τα δικαιώματα των μειονοτικών
θυσιάζονται στους κρατικούς ανταγωνισμούς.
Τελευταίο αφήσαμε το πιο κρίσιμο γεγονός. Οι εθνικιστές της μειονότητας θέλουν να πιάσουν το νήμα από εκεί που το άφησε ο ΟΜΟΝΟΙΑ το 1993. Τι να σημαίνει άραγε αυτό;
Επιστρέφοντας
πίσω στον χρόνο ανταμώνουμε τους ίδιους πρωταγωνιστές: Κυβέρνηση
Κ.Μητσοτάκη, με ΥΠΕΞ τον Αντώνη Σαμαρά! Φέρνουμε στο προσκήνιο την
άγνωστη στους πολλούς δράση των ελληνικών κυβερνήσεων την εποχή
κατάρρευσης του ανύπαρκτου σοσιαλισμού, τις ιμπεριαλιστικές και
επεκτατικές βλέψεις του ελληνικού κράτους απέναντι στην Νότια Αλβανία,
χώρο απίστευτης φυσικής ομορφιάς που ορέγεται η τουριστική βιομηχανία
(δεν είναι τυχαίο ότι στη Χιμάρα εντοπίζονται ακραίοι εθνικιστικοί
πυρήνες Βορειοηπειρωτών και σημειώνονται δολοφονικά επεισόδια από
Αλβανούς εθνικιστές), επίσης με σημαντικές πηγές ενέργειας που
εποφθαλμιά η αντίστοιχη ελληνική βιομηχανία, ενώ εκτός των άλλων οι
ελληνικές επενδύσεις καταλαμβάνουν τη δεύτερη θέση μετά τις ιταλικές.
Μερίδα εξάλλου του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου εκδηλώνει έντονο
ενδιαφέρον για τις αλβανικές εξελίξεις και πολυποίκιλη δράση. Το 1998, ο
τότε πρόεδρος του ΕΙΥΑΠΟΕ, Δημήτριος Γληνός, ανέφερε στο δημοσιογράφο
Σ.Τζίμα ότι«σε σύσκεψη στελεχών της ομογένειας, στην προξενική κατοικία
στο Αργυρόκαστρο,επισημάνθηκε ότι από τα γραφεία του ΕΙΥΑΟΕ πέρασαν 12
δισεκατομμύρια δραχμές που προορίζονταν για τις ανάγκες της ελληνικής
μειονότητας στην Αλβανία. Έξι από αυτά προέρχονταν από το ελληνικό
δημόσιο και τα άλλα έξι από διάφορες δωρεές και αρωγές»!
Αποκαλύπτουμε
τις άθλιες επιθετικές μεθόδους που και το ελληνικό κράτος
χρησιμοποίησε, θέτοντας κάποια στιγμή στόχο το διαμελισμό της γειτονικής
χώρας. Είναι σαφής ο ασφυκτικός έλεγχος της ελληνικής
μειονότητας από τις προξενικές αρχές και συνολικά από το ελληνικό ΥΠΕΞ
(ακολουθώντας αντίστοιχες μεθόδους με αυτές του Τουρκικού ΥΠΕΞ στη
Θράκη), που την εργαλειοποιεί για να ικανοποιήσει τα εκάστοτε συμφέροντα
του ελληνικού κράτους, με τραγική κατάληξη φυσικά το διωγμό των
μειονοτικών πληθυσμών και την παρακμή τους.
Το βιβλίο του δημοσιογράφου Σταύρου Τζίμα, «Στον αστερισμό του εθνικισμού-ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑ ΧΟΤΖΑ ΕΠΟΧΗ»(εκδόσεις Επίκεντρο),καταγράφει αφενός την πολιτική και κοινωνική κατάσταση στην Αλβανία της μετά Χότζα εποχής και αφετέρου τη σύγκρουση ελληνικού και αλβανικού εθνικισμού.
Φόντο της σύγκρουσης αποτελούν οι χιλιάδες Αλβανοί προλετάριοι μετανάστες, οι οποίοι από τα τέλη του 1990 αναζητούν την τύχη τους στη Δύση και από την άλλη πλευρά οι Έλληνες μειονοτικοί της Νότιας Αλβανίας οι οποίοι πέφτουν θύματα της εθνικιστικής εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως βρισκόμαστε σε μια περίοδο που ο εθνικός προσδιορισμός, Έλληνας- Αλβανός, έχει ταξικό χαρακτήρα. Για την κοινωνική πλειοψηφία στην Ελλάδα «Αλβανός» σημαίνει εξαθλιωμένος, φτωχός, φτηνός εργάτης για τις «κωλοδουλειές» και εν δυνάμει εθνικός κίνδυνος!! Από την άλλη, για τους χιλιάδες Αλβανούς μετανάστες, Έλληνας σημαίνει αφεντικό, ο άνθρωπος που θα με σώσει από την εξαθλίωση και πρότυπο οικονομικής και κοινωνικής ανέλιξης.
Σε αυτό το πλαίσιο, μετά την άρση του εμπόλεμου του 1987 από τον Έλληνα ΥΠΕΞ,Κάρολο Παπούλια, την πτώση του «Χοτζικού» καθεστώτος στην Αλβανία, τη ρευστή πολιτική κατάσταση της γειτονικής χώρας και τη φυγή Αλβανών εργατών προς Ελλάδα, Ιταλία και ΗΠΑ, ο ελληνικός καπιταλισμός ακονίζει τα νύχια του, με σκοπό την επέκταση της επιρροής του, φτάνοντας στο σημείο της διεκδίκησης εδαφών της Νοτίου Αλβανίας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με μπροστάρη τον τότε ΥΠΕΞ και σημερινό πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά, ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για την αναβίωση του αλυτρωτισμού, καθιστώντας τον εθνικισμό επίσημη κρατική πολιτική.
Ο δημοσιογράφος Σταύρος Τζίμας, κάνοντας εκείνη την περίοδο ρεπορτάζ στην Αλβανία, καταγράφει τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, τις εθνικιστικές διαμάχες, τα επικίνδυνα και φονικά καμιά φορά παιχνίδια των μυστικών υπηρεσιών,που φαίνεται πως αποτελούν την αιχμή του δόρατος για τα δύο κράτη και φτάνει μέχρι την εξέγερση της Νότιας Αλβανίας το1997, με αφορμή το σκάνδαλο των πυραμίδων.
Το βιβλίο του δημοσιογράφου Σταύρου Τζίμα, «Στον αστερισμό του εθνικισμού-ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑ ΧΟΤΖΑ ΕΠΟΧΗ»(εκδόσεις Επίκεντρο),καταγράφει αφενός την πολιτική και κοινωνική κατάσταση στην Αλβανία της μετά Χότζα εποχής και αφετέρου τη σύγκρουση ελληνικού και αλβανικού εθνικισμού.
Φόντο της σύγκρουσης αποτελούν οι χιλιάδες Αλβανοί προλετάριοι μετανάστες, οι οποίοι από τα τέλη του 1990 αναζητούν την τύχη τους στη Δύση και από την άλλη πλευρά οι Έλληνες μειονοτικοί της Νότιας Αλβανίας οι οποίοι πέφτουν θύματα της εθνικιστικής εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως βρισκόμαστε σε μια περίοδο που ο εθνικός προσδιορισμός, Έλληνας- Αλβανός, έχει ταξικό χαρακτήρα. Για την κοινωνική πλειοψηφία στην Ελλάδα «Αλβανός» σημαίνει εξαθλιωμένος, φτωχός, φτηνός εργάτης για τις «κωλοδουλειές» και εν δυνάμει εθνικός κίνδυνος!! Από την άλλη, για τους χιλιάδες Αλβανούς μετανάστες, Έλληνας σημαίνει αφεντικό, ο άνθρωπος που θα με σώσει από την εξαθλίωση και πρότυπο οικονομικής και κοινωνικής ανέλιξης.
Σε αυτό το πλαίσιο, μετά την άρση του εμπόλεμου του 1987 από τον Έλληνα ΥΠΕΞ,Κάρολο Παπούλια, την πτώση του «Χοτζικού» καθεστώτος στην Αλβανία, τη ρευστή πολιτική κατάσταση της γειτονικής χώρας και τη φυγή Αλβανών εργατών προς Ελλάδα, Ιταλία και ΗΠΑ, ο ελληνικός καπιταλισμός ακονίζει τα νύχια του, με σκοπό την επέκταση της επιρροής του, φτάνοντας στο σημείο της διεκδίκησης εδαφών της Νοτίου Αλβανίας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με μπροστάρη τον τότε ΥΠΕΞ και σημερινό πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά, ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για την αναβίωση του αλυτρωτισμού, καθιστώντας τον εθνικισμό επίσημη κρατική πολιτική.
Ο δημοσιογράφος Σταύρος Τζίμας, κάνοντας εκείνη την περίοδο ρεπορτάζ στην Αλβανία, καταγράφει τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, τις εθνικιστικές διαμάχες, τα επικίνδυνα και φονικά καμιά φορά παιχνίδια των μυστικών υπηρεσιών,που φαίνεται πως αποτελούν την αιχμή του δόρατος για τα δύο κράτη και φτάνει μέχρι την εξέγερση της Νότιας Αλβανίας το1997, με αφορμή το σκάνδαλο των πυραμίδων.
Ο ελληνικός εθνικισμός και αλυτρωτισμός επίσημη κρατική πολιτική
Η
εξαγγελία του τελευταίου προέδρου του «Χοτζικού» καθεστώτος Ραμίζ Αλία,
για τη διενέργεια εκλογών, ωθεί την ελληνική μειονότητα του αλβανικού
νότου να συγκροτήσει το μειονοτικό κόμμα«Ομόνοια». Στις πρώτες εκλογές
του 1991 κερδίζει πέντε έδρες στο αλβανικό κοινοβούλιο και η ηγεσία του
σε γενικές γραμμές κινείται στην κατεύθυνση της απόκτησης δικαιωμάτων
της μειονότητας στα πλαίσια του Αλβανικού κράτους.
O ελληνικός καπιταλισμός και η κυβέρνηση της ΝΔ έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο δρόμους: ο πρώτος δρόμος είναι της καλής γειτονίας και της σταδιακής οικονομικής επέκτασης. Ο δεύτερος και πιο επιθετικός, είναι η αμφισβήτηση των συνόρων, το αίτημα για αυτονομία της Νότιας Αλβανίας (Β.Ηπείρου) με την προοπτική μελλοντικής προσάρτησης στην Ελλάδα.
O ελληνικός καπιταλισμός και η κυβέρνηση της ΝΔ έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο δρόμους: ο πρώτος δρόμος είναι της καλής γειτονίας και της σταδιακής οικονομικής επέκτασης. Ο δεύτερος και πιο επιθετικός, είναι η αμφισβήτηση των συνόρων, το αίτημα για αυτονομία της Νότιας Αλβανίας (Β.Ηπείρου) με την προοπτική μελλοντικής προσάρτησης στην Ελλάδα.
Η
κυβέρνηση της ΝΔ επιλέγει τον δεύτερο δρόμο, με μυστικοσύμβουλο της
κυβέρνησης το Νίκο Γκατζογιάννη ή Νικόλα Γκέιτς. Καλλιεργεί τεχνηέντως
τη στρατηγική της έντασης μεταξύ των δύο χωρών,μέσω της εθνικιστικής
πολιτικής με φόντο τη μειονότητα και το καθεστώς ομηρείας για τους
Αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα, εναντίον των οποίων στρέφεται με
ανατριχιαστικά πογκρόμ-επιχειρήσεις σκούπα. Χαρακτηριστικό είναι πως
αρχικά η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει την Ομόνοια και καλεί τους μειονοτικούς
να πολιτευτούν στις εκλογές του 1991 μέσω του ΔΗ.ΚΟ του Μπερίσα.
Τον
επόμενο χρόνο, η εκλεγμένη μετριοπαθής ηγεσία της Ομόνοιας καταγγέλλει
την πραξικοπηματική καθαίρεση της στο πρώτο συνέδριο του κόμματος λίγο
πριν τις εκλογές του 1992. Η παλιά ηγεσία αποκαλύπτει πως η καθαίρεσή
της ενορχηστρώθηκε από μειονοτικούς εθνικιστές με την υποστήριξη της
ελληνικής κυβέρνησης . Λίγες μέρες πριν είχε προηγηθεί η ψήφιση του
νομοσχεδίου που απαγόρευε την ίδρυση μειονοτικών κομμάτων. Η ιστορική
ηγεσία της Ομόνοιας υποστηρίζει πως η ελληνική κυβέρνηση
συναινεί,προετοιμάζει τη νέα ηγεσία και ιδρύει το Κόμμα Ένωσης
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων(ΚΕΑΔ).
Η
στρατηγική της έντασης με όπλο τον εθνικισμό για την επίτευξη των
στόχων της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή παίρνει σάρκα και οστά. Την
επόμενη μέρα των εκλογών, που κερδίζει ο εκλεκτός του Μητσοτάκη, Σαλί
Μπερίσα, θα σημάνει την έναρξη της σύγκρουσης των εθνικισμών. Κατά
τη διάρκεια του 1993, το ελληνικό κράτος μέσω παραστρατιωτικών
μηχανισμών, της ΕΥΠ και αυτονομιστικών οργανώσεων προμηθεύει μαζικά με
καραμπίνες και κυνηγετικά όπλα το επιθετικότερο τμήμα της μειονότητας. Την ίδια εποχή, Έλληνες απόστρατοι και μυστικές υπηρεσίες εκπαιδεύουν Έλληνες μειονοτικούς σε Ελλάδα (Μέτσοβο) και Κύπρο.«Οι
απόγονοι των Μυρμιδόνων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου», εκπαιδεύονται στον
ανορθόδοξο πόλεμο με σκοπό να αποτελέσουν τη δύναμη κρούσης σε
περίπτωση εξέγερσης της μειονότητας. Σημαντικό ρόλο παίζει ο
Μητροπολίτης Σεβαστιανός,υποστηρικτής της «δυναμικής προσέγγισης του
βορειοηπειρωτικού ζητήματος», ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού
Αγώνα (ΠΑΣΥΒΑ), η Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα
(ΣΦΕΒΑ) και το Ράδιο Βόρειος Ήπειρος,ραδιοφωνικός σταθμός που λειτουργεί
η ΕΥΠ για να στέλνει συγκαλυμμένα μηνύματα!
Βέβαια θα ήταν κάποιος αφελής αν πίστευε πως όλα αυτά είναι τερτίπια κάποιων«μυστικών εθνικιστικών κύκλων» εν αγνοία της κυβέρνησης. Η μεταφορά στην Κύπρο,ο εξοπλισμός με καραμπίνες και η στρατιωτική εκπαίδευση μειονοτικών από Έλληνες απόστρατους θα μπορούσε να οργανωθεί μόνο από τον κρατικό μηχανισμό. Η αποκάλυψη των μυστικών κονδυλίων του ΥΠΕΞ της περιόδου 1990-93 μας πονηρεύει.Στα δε Γιάννενα λειτουργεί προωθημένο κλιμάκιο του Υπουργείου Εξωτερικών που αναλαμβάνει την υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής στο οποίο συμμετέχουν:στελέχη του ΥΠΕΞ, διπλωμάτες, αξιωματούχοι της ΕΥΠ, αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ και του δεύτερου γραφείου (Α2) της τοπικής Μεραρχίας του Στρατού.
Βέβαια θα ήταν κάποιος αφελής αν πίστευε πως όλα αυτά είναι τερτίπια κάποιων«μυστικών εθνικιστικών κύκλων» εν αγνοία της κυβέρνησης. Η μεταφορά στην Κύπρο,ο εξοπλισμός με καραμπίνες και η στρατιωτική εκπαίδευση μειονοτικών από Έλληνες απόστρατους θα μπορούσε να οργανωθεί μόνο από τον κρατικό μηχανισμό. Η αποκάλυψη των μυστικών κονδυλίων του ΥΠΕΞ της περιόδου 1990-93 μας πονηρεύει.Στα δε Γιάννενα λειτουργεί προωθημένο κλιμάκιο του Υπουργείου Εξωτερικών που αναλαμβάνει την υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής στο οποίο συμμετέχουν:στελέχη του ΥΠΕΞ, διπλωμάτες, αξιωματούχοι της ΕΥΠ, αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ και του δεύτερου γραφείου (Α2) της τοπικής Μεραρχίας του Στρατού.
Φαίνεται πως αυτές οι κινήσεις δεν είναι άσχετες και από τις πολιτικές εξελίξεις που σημειώνονται στη Βαλκανική χερσόνησο. Ο
Μητσοτάκης στις 14.7.1993 με συνέντευξη τύπου έθεσε έξι σημεία ως
προϋπόθεση για τη βελτίωση των σχέσεων Ελλάδας - Αλβανίας.Το τελευταίο,
αλλά όχι έσχατο, σημείο αναφέρει: Σύνδεση του καθεστώτος της ελληνικής
μειονότητα στην Αλβανία με το παναλβανικό αίτημα της παραχώρησης
αυτονομίας από τους Σέρβους στους Αλβανούς του Κοσσόβου. Είναι άσχετη αυτή η τοποθέτηση του 1993, με τις σημερινές διεκδικήσεις των Ελλήνων εθνικιστών μειονοτικών;
Ο
ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός λοιπόν υιοθετεί ανοιχτά το αίτημα της
αυτονομίας της Β.Ηπείρου στην προοπτική προσάρτησης στην Ελλάδα. Η
επιθετική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, που θέτει ζήτημα
προσάρτησης εδαφών, γκρεμίζει το βολικό εθνικό μύθο περί«αμυντικής
εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας».
Πράγματι, υπήρχε ένα πλήρες σχέδιο, το Σχέδιο Λωτός, που κατέστρωσαν ακραίοι κύκλοι των ελλήνων μειονοτικών από το 1990 και προέβλεπε την εκδήλωση ένοπλης εξέγερσης της μειονότητας με στρατηγικό στόχο την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου από την Αλβανική κυριαρχία. Μεταξύ των συντακτών είναι και ο Γρηγόρης Γκιζέλης, επικεφαλής της ΣΦΕΒΑ.
Πράγματι, υπήρχε ένα πλήρες σχέδιο, το Σχέδιο Λωτός, που κατέστρωσαν ακραίοι κύκλοι των ελλήνων μειονοτικών από το 1990 και προέβλεπε την εκδήλωση ένοπλης εξέγερσης της μειονότητας με στρατηγικό στόχο την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου από την Αλβανική κυριαρχία. Μεταξύ των συντακτών είναι και ο Γρηγόρης Γκιζέλης, επικεφαλής της ΣΦΕΒΑ.
Εξάλλου,
οι ιμπεριαλιστικές βλέψεις της ελληνικής κυβέρνησης επιχειρείται να
υλοποιηθούν με την εφαρμογή των ίδιων βάναυσων πολιτικών και ψυχολογικών
μεθόδων κατά του πληθυσμού που αργότερα θα δούμε να εφαρμόζονται στους
νατοϊκούς ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας ή στη βάρβαρη
Αμερικανοβρετανική εισβολή στο Ιράκ το 2003. Ο συγγραφέας περιγράφει
συγκλονιστικά τις πολιτικές πιέσεις που ασκούνται έχοντας ως θύμα τους
Αλβανούς εργάτες-μετανάστες με αφορμή την εκδίωξη του ακραίου εθνικιστή
Αρχιμανδρίτη Μαιδώνη. Το ελληνικό κράτος απαντά στις εκδικητικές
αλβανικές κινήσεις που έπονται των προκλητικών ελληνικών ενεργειών στα
εσωτερικά ζητήματα ξένου κράτους, με μαζική, αιφνιδιαστική επιχείρηση
σκούπα εναντίον των Αλβανών εργατών που σε διακυβερνητικές συναντήσεις
είχε προβλεφθεί η νομιμοποίηση της απασχόλησης τους, ενώ επίσης ασκείται
ακραία αστυνομική βία(453 τραυματίες).
Το
συμπέρασμα του Σ.Τζίμα είναι το εξής: «η όλη απάνθρωπη επιχείρηση
εκδίκησης στοχεύει στην αποσταθεροποίηση της οικονομικής και πολιτικής
κατάστασης στην Αλβανία, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα και από το αίτημα
των ελληνικών αρχών προς τους Αλβανούς μετανάστες να μεταβούν στα Τίρανα
και να ανατρέψουν την κυβέρνηση, εάν επιθυμούν να επιστρέψουν στην
Ελλάδα»!
Η
παραπάνω περιγραφή αποδεικνύει και τη βαθιά τοξικότητα που διέπει την
πολιτική που αγκαλιάζει τα «εθνικά θέματα», την ικανοποίηση δηλαδή των
συμφερόντων του αστικού κόσμου, εντός και εκτός συνόρων.
Απαιτείται η εγρήγορση του εργατικού και αντιπολεμικού κινήματος.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ.ΕΠΙΚ. 6932 955437
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου