Ο ΝΟΜΟΣ ΦΙΜΩΤΡΟ

Ο ΝΟΜΟΣ ΦΙΜΩΤΡΟ ... 

 

Γνωστός ευρύτερα με το παρατσούκλι «Νόμος Φίμωτρο»  (LeyMordaza) ή «νόμος κατά των διαμαρτυριών», ο νέος Νόμος περί Ασφάλειας των Πολιτών δημιουργήθηκε για να αποθαρρύνει τις διαμαρτυρίες με την απειλή τεραστίων προστίμων.

 

Πολλοί διεθνείς οργανισμοί και μέσα έχουν προειδοποιήσει πως ο νόμος αυτός είναι ακραία καταπιεστικός και πως δεν σέβεται τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα. Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης δηλώνουν ότι τάσσονται εναντίον του, ενώ οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα (όπως η Διεθνής Αμνηστεία) τρέχουν εκστρατείες για να αποτραπεί.

Σε καιρούς κρίσης, καθώς η κυβέρνηση εφαρμόζει νεοφιλελεύθερα μέτρα που προκαλούν μαζικές αντιδράσεις, η αποτροπή αυτών των αντιδράσεων είναι σημαντική για μια κυβέρνηση, ιδίως για κάποια που ήδη έχει αποδειχθεί αδιάφορη για τα πολιτικά ή δημοκρατικά δικαιώματα.

Πρώτον, αυτός ο νόμος εισάγει λογοκρισία σε μεγάλο βαθμό. Δεν θα μπορούν να καταγραφούν οι αστυνομικοί εν ώρα υπηρεσίας. Η λογοκρισία αυτή οδηγεί σε περισσότερη αστυνομική ατιμωρησία: κατά τα τελευταία χρόνια, χάρη στις ζωντανές μεταδόσεις και τις κάμερες των πολιτών-ανταποκριτών, πολλές δίκες εναντίον διαδηλωτών κερδήθηκαν, καθώς οι αστυνομικοί αποδείχτηκαν να ψεύδονται μέσω εικόνων και βίντεο με αποτέλεσμα την κατάρρευση των κατηγοριών.

Δεύτερον, οι κάμερες των πολιτών έπαιξαν ουσιαστικό ρόλο σε περιπτώσεις όπως της Εστέρ Κιντάνα (Ester Quintana), η οποία έχασε το μάτι της από σφαίρα με ελαστικό κάλυμμα («ελαστική σφαίρα») κατά τη διάρκεια διαδήλωσης, όπου αποδείχτηκε ότι η επίσημη εκδοχή ήταν ψευδής. Ομοίως, η υπόθεση του Χουάν Χοσέ Μπενίτεθ (Juan José Benítez), που σκοτώθηκε στο ξύλο από 8 αστυνομικούς στη μέση του δρόμου, οδηγήθηκε στο δικαστήριο χάρη σε βίντεο που κατέγραψε περίοικος. Έτσι, η καταστολή μπορεί να αυξηθεί πολύ, ιδίως αν νομιμοποιηθούν μαύρες λίστες ακτιβιστών, όπως έχει προβλεφθεί. Από την άλλη, αν καταγράφονται μόνο επίσημες εικόνες και βίντεο, ο κίνδυνος για την πολυφωνία στην ενημέρωση είναι κάτι παραπάνω από υψηλός.

Τρίτον, ο νόμος δεν εγγυάται συνταγματικά δικαιώματα όπως η ελευθερία της συνάθροισης, καθώς συναθροίσεις σε δρόμους και πλατείες θα απαγορεύονται. Διαμαρτυρίες σε κυβερνητικά κτίρια θα απαγορεύονται επίσης και οι οργανωτές ή όσοι ενημερώνουν γι' αυτές (ακόμα και με ένα tweet!) μπορούν να τιμωρηθούν με πρόστιμο μέχρι 600€. 

 

Όλες οι τακτικές πολιτικής ανυπακοής, όπως η παθητική αντίσταση (π.χ. καθιστική διαμαρτυρία) ή οι συμβολικές καταλήψεις θα τιμωρούνται με πρόστιμα. Αυτό το κομμάτι στοχοποιεί ιδιαίτερα κινήσεις όπως η La PAH (μια πλατφόρμα όσων κινδυνεύουν να χάσουν την κατοικία τους από τα δάνεια) που χρησιμοποιούν την κατάληψη γραφείων τραπεζών ώστε να πετύχουν διαπραγμάτευση στεγαστικών δανείων ή οι Γιαγιοφλάουτας που κάνουν συμβολικές καταλήψεις οργανισμών για να αναδείξουν προβλήματα.

Ως προς τη μετανάστευση, η πλέον εξοργιστική αλλαγή που επιφέρει ο νόμος είναι η νομιμοποίηση των «επί τόπου απελάσεων», όπως ονομάζεται η παράνομη πρακτική που συνίσταται στην επαναπροώθηση των μεταναστών που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα, στην χώρα απ' όπου έρχονται (όχι στην χώρα προέλευσης), άμεσα, στερώντας τους κάθε είδους νομική ή ιατρική βοήθεια.
Αυτή η πρακτική, που ήδη χρησιμοποιείται αν και παράνομη, είναι ενάντια στο διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς αρνείται νομική βοήθεια σε μετανάστες και δεν εγγυάται το απαραβίαστο του ατόμου, καθώς έχουν αναφερθεί πολλές περιπτώσεις βασανισμών και όχι μόνο στα σύνορα με το Μαρόκο.

Εδώ μια λίστα με τα μέτρα που προβλέπονται στον νόμο:

1. Φωτογράφηση ή ηχογράφηση της αστυνομίας - 600 έως 30.000€ πρόστιμο.
2. Ειρηνική ανυπακοή στην εξουσία - 600 έως 30.000€ πρόστιμο.
3. Κατάληψη τραπεζών ως μέσο διαμαρτυρίας - 600 έως 30.000€ πρόστιμο.
4. Διαμαρτυρία χωρίς άδεια - 600 έως 30.000€ πρόστιμο.
5. Πραγματοποίηση συνελεύσεων ή συναντήσεων σε δημόσιους χώρους - 100 έως 600€ πρόστιμο.
6. Παρεμπόδιση ή διακοπή έξωσης - 600 έως 30.000 € πρόστιμο.
7. Παρουσία σε κατειλημμένο χώρο (όχι μόνο κοινωνικά κέντρα, αλλά και σπίτια που καταλαμβάνονται από οικογένειες που έχουν υποστεί έξωση) - 100 έως 600€ πρόστιμο.
8. Νομιμοποίηση μαύρων λιστών της αστυνομίας για  διαδηλωτές, ακτιβιστές και για τον εναλλακτικό Τύπο.
9. Συνάντηση ή συγκέντρωση μπροστά από το Κογκρέσο - 600 έως 30.000€ πρόστιμο.
10. Για να ασκηθεί έφεση στο δικαστήριο απαιτείται η πληρωμή των δικαστικών εξόδων, το κόστος των οποίων εξαρτάται από το πρόστιμο.
11. Επιτρέπει την τυχαία εξακρίβωση στοιχείων, επιτρέποντας την στοχοποίηση μεταναστών και μειονοτήτων.
12. Η αστυνομία μπορεί πλέον να πραγματοποιεί επιδρομές κατά την κρίση της, χωρίς να έχει διαταραχθεί η «τάξη».
13. Επιτρέπονται πλέον οι σωματικοί έλεγχοι κατά την κρίση των αστυνομικών.
14. Η κυβέρνηση μπορεί να απαγορεύσει κάθε διαμαρτυρία κατά βούληση, αν αισθάνεται ότι διαταράσσεται η «τάξη».
15. Οποιαδήποτε ασαφώς προσδιορισμένη «υποδομή ζωτικής σημασίας» θεωρείται  απαγορευμένη ζώνη για δημόσιες συγκεντρώσεις αν θα μπορούσε να επηρεαστεί η λειτουργία της.
16. Υπάρχουν επίσης πρόστιμα για όσους ανεβαίνουν σε κτίρια και μνημεία χωρίς άδεια.

Συνολικά, στον κόσμο στην Ισπανία φαίνεται ότι η δικτατορία επιστρέφει. 

Οι περισσότεροι ειδικοί κάνουν τη διάκριση ανάμεσα στην θέσπιση ενός νόμου και την εφαρμογή του. Αυτός ο νόμος έχει συνταχθεί για να χρησιμοποιηθεί εναντίον συγκεκριμένων στόχων, δεν είναι γενικής εφαρμογής.
 

Κινήματα οργανώνονται κατά του νόμου-φίμωτρο
 

Αρκετές πλατφόρμες, όπως το No Somos Delito («δεν είμαστε έγκλημα») ξεκίνησαν να οργανώνονται περισσότερο από ένα χρόνο πριν, όταν ο νόμος ήταν ακόμα προσχέδιο, ώστε να ενημερώσουν για το τί επρόκειτο να συμβεί. Τελικά, κατόπιν αρκετών κινητοποιήσεων, κυρίως καλλιτεχνικών δρώμενων, εκστρατειών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και διαδηλώσεων, ο νόμος πέρασε από την βουλή (κογκρέσσο) και αναμένεται η έγκριση της γερουσίας, που θα συμβεί σε λιγότερο από δύο μήνες, καθώς το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα (δεξιά) έχει την απόλυτη πλειοψηφία και στα δύο σώματα. Υπάρχει η πρόθεση η διαδήλωση του Σαββάτου 20/12 να είναι σημείο εκκίνησης στην οργάνωση αντίστασης και μαζικής ανυπακοής κατά του νόμου, καθώς, όπως είναι γνωστό, ένας νόμος που δεν υπακούει κανείς είναι ανύπαρκτος. Η διεθνής συμπαράσταση χρειάζεται ιδιαίτερα, καθώς η Ισπανία θα μπορούσε να είναι άλλο ένα πείραμα εφαρμογής παρόμοιων νόμων σε άλλες χώρες.

 

Ανταπόκριση (στα αγγλικά) : Jeza Goudi

ΠΗΓΉ: omniatv.com 

 

 

Πηγή: http://kinimataapotakato.blogspot.gr/