Για τις εξελίξεις στην Ουκρανία

1. Οι εξελίξεις στην Ουκρανία αποκαλύπτουν το πού οδηγούν η αντιλαϊκή επέλαση του κεφαλαίου, η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στο έδαφος της κρίσης, ο αρπαχτικός χαρακτήρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ και της Ρωσίας, η διεθνοποίηση του κεφαλαίου που προκαλεί κονιορτοποίηση κρατών. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλείται από τον ρόλο που παίζουν στην Ουκρανία οι πολιτικές δυνάμεις της δε­ξιάς, της εθνικιστικής ακρο­δε­ξιάς και των νεοφα­σι­στών, οι οποίες υπο­κί­νη­σαν εξαρ­χής και ορ­γά­νω­σαν την ένο­πλη εξέ­γερ­ση ενά­ντια στο διεφθαρμένο και σκληρά εκμεταλλευτικό καθεστώς του Για­νου­κό­βιτς. Η ακρο­δε­ξιά και οι νεοφα­σί­στες κα­τε­βαί­νουν ξανά στο δρόμο, ανε­βαί­νουν ξανά στην ιστο­ρι­κή σκηνή, για να ηγε­μο­νεύ­σουν στο πο­λι­τι­κό στρα­τό­πε­δο της αστι­κής τάξης, προ­τεί­νο­ντας το δικό τους υπό­δειγ­μα υπε­ρά­σπι­σης και διά­σω­σης της εξου­σί­ας της.

Το κοινωνικό και πολιτικό μπλοκ των αστικών δυνάμεων στην Ουκρανία είναι διαι­ρε­μέ­νο τόσο εσω­τε­ρι­κά όσο και σε σχέση με τις διε­θνείς συμ­μα­χί­ες που επι­λέ­γουν τα διά­φο­ρα τμή­μα­τά του. Η μάχη γίνεται ανά­με­σα στη φιλοδυτική (γερ­μα­νό­φι­λο κόμμα Κλί­τσκο, αμερικανόφιλο κόμμα της Τιμοσένκο) και τη φιλορώσικη ολι­γαρ­χι­κή αστι­κή τάξη. Υπεν­θυ­μί­ζε­ται ότι οι δια­δη­λώ­σεις ξε­κί­νη­σαν τη νύ­χτα της 21ης Νο­εμ­βρί­ου 2013, ύστε­ρα από την από­φα­ση του Για­νου­κό­βιτς να "πα­γώ­σει" τις εντα­ξια­κές δια­πραγ­μα­τεύ­σεις της Ου­κρα­νί­ας στην Ε.Ε. και να προ­τι­μή­σει την πλέον πλου­σιο­πά­ρο­χη οι­κο­νο­μι­κή στή­ρι­ξη της Ρω­σί­ας σε σχέση με την οι­κο­νο­μι­κή βο­ή­θεια της Ε.Ε.

Προς το παρόν η πιο ορ­γα­νω­μέ­νη και πλή­ρως προ­ε­τοι­μα­σμέ­νη είναι η πα­ρά­τα­ξη που ένωσε τις φι­λο­δυ­τι­κές, εθνι­κι­στι­κές και ακρο­δε­ξιές δυ­νά­μεις. Η Γερ­μα­νία έχει τώρα το πάνω χέρι στις εξε­λί­ξεις. Από δω και πέρα και ο αμε­ρι­κα­νο-γερ­μα­νι­κός αντα­γω­νι­σμός στην Ου­κρα­νία θα γεν­νή­σει πολλά επεισόδια. Ο ουκρανικός λαός θα βρεθεί αντιμέτωπος με νέα επιδρομή και πλιάτσικο των πλούσιων πλουτοπαραγωγικών του πηγών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι η ολιγαρχία του Κιέβου ετοιμάζεται να υποδεχθεί το ΔΝΤ.

2. Οι φα­σί­στες εμφανίζονται με ευ­ρω­παϊ­κές και διε­θνείς διασυνδέσεις. Κινητοποιούνται με συνθήματα εθνικισμού, παραδοσιακού σοβινισμού, ξενοφοβίας, αντισημιτισμού, αδιαλλαξίας απέναντι στους μετανάστες, κριτικής για το διεφθαρμένο καθεστώς, συνδέσεις με ακροδεξιούς οπαδούς ποδοσφαιρικών ομάδων, συγκάλυψης δεσμών με ολιγάρχες, "κάθαρσης" από “ιδεολογίες και φορείς της αποικιακής πολιτικής της Μόσχας”.

Οι ενέρ­γειες των ακρο­δε­ξιών, με επι­κε­φα­λής τις νε­ο­να­ζι­στι­κές δυ­νά­μεις, συ­νο­δεύ­ο­νται από μια σύγχρονη σκοταδιστική και εξαι­ρε­τι­κά επι­κίν­δυ­νη έκρη­ξη αντι­κομ­μου­νι­στι­κής υστε­ρί­ας: κα­τα­στρο­φή των μνη­μεί­ων του Λένιν και των ηρώων του Με­γά­λου Πα­τριω­τι­κού Πο­λέ­μου, συμ­μο­ρί­τι­κες επι­θέ­σεις στις εγκα­τα­στά­σεις και αίτημα για απα­γό­ρευ­ση της δρά­σης του Κομμουνιστικού Κόμ­μα­τός Ουκρανίας, ηθική και φυ­σι­κή τρο­μο­κρα­τία ενα­ντί­ον των κομ­μου­νι­στών .

3. Μεγάλες λαϊκές μάζες, κυρίως στο Δυτικό και Κεντρικό μέρος της Ουκρανίας συντάσσονται ενεργά με τα κόμματα του δεξιού και ακροδεξιού μπλοκ εξ αιτίας της βαθιάς κοι­νω­νι­κής δυ­σα­ρέ­σκειας προς την εκμεταλλευτική και διεφθαρμένη πο­λι­τι­κή του κα­θε­στώ­τος του Για­νου­κό­βιτς, εξ αιτίας της κρίσης και της πολιτικής που τη συνοδεύει. (Πληθωρισμός, υποτίμηση του εθνικού νομίσματος στα όρια του 60%, μείωση του ΑΕΠ πάνω από 14%, ανεργία, αύξηση των τιμών και των φόρων, μείωση μισθών, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης). 

Μεγάλες λαϊκές μάζες συντάσσονται ενεργά με τα κόμματα του δεξιού και ακροδεξιού μπλοκ εξ αιτίας επίσης της πολιτικής και ιδεολογικής οπισθοχώρησης της Αριστεράς που φτάνει ως τον εκφυλισμό συμμετοχής και στήριξης στις κυβερνήσεις Γιανουκόβιτς από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας.

Ο ευρωπαϊκός και αμερικάνικος ιμπεριαλισμός πα­ρεμ­βαί­νο­ντας ανοι­χτά και ωμά στις εσω­τε­ρι­κές υπο­θέ­σεις της χώρας, ενθάρρυνε και στήριξε τις ενέρ­γειες όλου του φάσματος της δεξιάς και ακροδεξιάς. Προχωρά σε συναντήσεις με τους δεξιούς και ακροδεξιούς ηγέτες και να προσφέρει οικονομική και πολιτική στήριξη. Σκοπό έχουν μια σο­βα­ρή αλ­λα­γή της γε­ω­πο­λι­τι­κής κα­τά­στα­σης στην Ευ­ρώ­πη και τον κόσμο, υπέρ των ΗΠΑ, της ΕΕ, των δια­φό­ρων πο­λυ­ε­θνι­κών εται­ρειών. Σκοπεύουν επίσης στην εξαφάνιση κάθε ιστορικής μνήμης και θέσης που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως βάση για μια νέα απελευθερωτική πορεία των Λαών καθώς και στην διάρρηξη των οι­κο­νο­μι­κών, πο­λι­τι­στι­κών και πνευ­μα­τι­κών δε­σμών αιώ­νων του ου­κρα­νι­κού και του ρω­σι­κού λαού.

4. Η εξέλιξη αυτή αποκαλύπτει άλλη μια φορά τον υπεραντιδραστικό και παρακμιακό χαρακτήρα του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Αποκαλύπτει πως αν ο ιμπε­ρια­λι­σμός που γεννήθηκε στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα γέν­νη­σε ανάμεσα στα άλλα το φασισμό, το Άου­σβιτς, τη Χι­ρο­σί­μα, τον πόλεμο, στον 21ο αιώνα, στη νέα, ιστο­ρι­κή έξαρ­ση της δο­μι­κής, πα­ρακ­μια­κής του κρί­σης, είναι ικα­νός να γεν­νή­σει ακόμη με­γα­λύ­τε­ρους εφιάλ­τες. Αυτό φανερώνουν οι εξελίξεις σε Βοσνία, Λι­βύ­η, Αίγυ­πτο, Συ­ρί­α, Ουκρανία, Βενεζουέλα, η υποστήριξη των ομοϊδεατών των φονικών ταγμάτων εφόδου και της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα .

Η εξέλιξη αυτή αποκαλύπτει ξανά τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία δεν διστάζει να εντάξει στις μεθόδους διεύρυνσης της και την ένοπλη αντεπανάσταση, με όχημα τους νεοφασίστες, προκειμένου να συγκροτεί μια ευρωπαϊκή ενδοχώρα της φτώ­χειας και της εκμετάλλευσης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πέρα από μια αντι­δρα­στι­κή ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία, είναι μια ευ­ρω­παϊ­κή "φυ­λα­κή των λαών" από το Γι­βραλ­τάρ μέχρι τα Ου­ρά­λια, μια τε­ρά­στια "ευ­ρω­παϊ­κή Βα­στίλ­λη".

Το γκρέ­μι­σμα αυτής της "Βα­στίλ­λης" είναι το διε­θνι­στι­κό μας κα­θή­κον απέ­να­ντι στην ερ­γα­τι­κή τάξη και το λαό της Ου­κρα­νί­ας, στην ερ­γα­τι­κή τάξη και τους λαούς της Ευ­ρώ­πης και όλου του κό­σμου.

5. Όταν κι­νού­νται οι μάζες, απο­κτούν εμπει­ρί­ες και αυ­το­πε­ποί­θη­ση. Μπο­ρούν επομένως οι ίδιοι να αλ­λά­ξουν εκεί­να που οι από πάνω δεν τολ­μά­νε. Μπορεί στο, άμεσο μέλλον ότι συμβαίνει να γυρίσει μπούμερανκ σε βάρος του καπιταλισμού. Η λύση δεν είναι ο ρόλος του αλά ΟΗΕ ειρηνοποιού που εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή η ταύτιση του ΚΚΕ με το ΚΚ Ουκρανίας, το συγκυβερνήτη του Γιανουκόβιτς. Το πρώ­τι­στο εθνι­κό και διε­θνές-διε­θνι­στι­κό κα­θή­κον της Αρι­στε­ράς, εδώ στο πεδίο των υπαρκτών κοινωνικών αναμετρήσεων και μπροστά στο αχαρτογράφητο μέλλον, εδώ στην πάλη ενά­ντια στην πα­γί­ω­ση αυτής της κατάστασης και των απο­τε­λε­σμά­των της, βρίσκεται στην τόλμη για την επαναθεμελίωση της εργατικής πολιτικής, για την πολιτική ανασύνταξη των δικών της εθνικών και διεθνών «μη­χα­νι­σμών» αλληλεγγύης και πάλης ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­σμό και την αστι­κή αντε­πα­νά­στα­ση.

Το γραφείο τύπου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Αθήνα, 26/2/2014