Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια εταιρεία δημοσίων σχέσεων που λεγόταν "EOS Project". Με την εταιρεία αυτή συνεργάζονταν δυο ελληνόπουλα, ο Γεώργιος Τσαρουχάς και ο Ιωάννης Τσούτσιας.
Ο Γεώργιος, λοιπόν, διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του νοσοκομείου Ευαγγελισμός και ειδικός σύμβουλος του υπουργείου υγείας, καθώς, όπως λέει ο ίδιος, "συνεργάστηκε με την ηγεσία του υπουργείου για την αναδιάρθρωση του ελληνικού συστήματος υγείας" και κάπως έτσι γνωρίστηκε με τον Άδωνι. Από την άλλη, ο Ιωάννης έλαχε να είναι αντιπρόεδρος σε ένα κλαμπ ευρωπαίων φοιτητών τού Χάρβαρντ.
Μιας και η "EOS Project" πουλάει μούρη πως έχει επαφές με ισχυρά πρόσωπα σε όλον τον κόσμο (decision makers, όπως τους λέει), τα δυο ελληνόπουλα σκέφτηκαν να καλέσουν μια τέτοια "ισχυρή προσωπικότητα" να μιλήσει στο κλαμπ τού Ιωάννη. Κι αφού ο Γεώργιος ήξερε τον Άδωνι, γιατί να ψάχνουν περισσότερο;
Ω ρε χαρά που πήρε ο Άδωνις! Επί τέλους, η ψυχούλα του θα ηρεμούσε, μιας και "ουκ εά τον καθεύδειν το του Γιωργάκη τρόπαιον". Ήταν καιρός να αναδειχθεί κι αυτός, μαζί με τον λαμπρό πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ο οποίος έδειξε πρώτος τον δρόμο για το Χάρβαρντ.
Πάνω στην χαρά του, λοιπόν, ο δόλιος ο Άδωνις δεν κατάλαβε ότι ήταν καλεσμένος να μιλήσει σε ένα φοιτητικό καφενείο (έστω, πολυτελείας) και πίστεψε ότι η πρόσκληση ήρθε από την διοίκηση του πανεπιστημίου. Μικρή η διαφορά, θα μου πείτε. Ναι, αλλά όταν πας στο καφενείο, πληρώνεις το ταξί από την τσέπη σου. Όταν όμως είσαι ολόκληρη υπουργάρα και σε καλεί επισήμως ένα μεγάλο πανεπιστήμιο, μπορείς να βάλεις το δημόσιο ταμείο να καλύψει τα έξοδά σου. Έτσι, λοιπόν, ο υπουργός έβγαλε την σχετική απόφαση.
Η παραπάνω απόφαση πιστοποιεί το μέγεθος της συγκίνησης της υπουργάρας, αφού το τρεμάμενο χέρι του μπέρδεψε το ελληνικό με το λατινικό αλφάβητο και το Harvard κατάντησε...Xarvard. Δεν πειράζει, όμως. Μικρό το κακό. Όπως μικρό και το ποσό για τα έξοδα, το οποίο υπολογίστηκε σε 2.420 ευρώ.
Πήγε, λοιπόν, στο Ματσατσούτσες ο Άδωνις, μίλησε... όλα καλά. Το βράδυ τον βάλανε να κοιμηθεί σε μια σουίτα ξενοδοχείου, όπου κάποτε είχε κοιμηθεί και ο Τζων Κέννεντυ. Ε, ρε μεγαλεία, δηλαδή! Ο δόλιος ο τηλεβιβλιοπώλης στο ίδιο δωμάτιο με τον μεγάλο Κέννεντυ! Πώς να μη σπεύσεις να ανακοινώσεις τέτοιο γεγονός στο Τουίττερ;
Αυτό κι αν είναι συγκίνηση: να μπερδεύεις την σουίτα ενός ξενοδοχείου με ένα σπίτι! Δεν πειράζει, Άδωνι. Πάντα τέτοια νά 'χουμε, να τιμάς την πατρίδα μας με όλες σου τις δυνάμεις.
Επίλογος της ιστορίας:
Υστερόγραφο
Ελπίζω να προσέξατε το θέμα τής διάλεξης: "Η αποθαρρυντική πρόκληση των μεταρρυθμίσεων του δημόσιου τομέα: η περίπτωση της Ελλάδας". Ο επίλογος της ιστορίας αποδεικνύει ότι ο Άδωνις δε αποθαρρύνεται με τίποτε.
Cogito ergo sum
Μιας και η "EOS Project" πουλάει μούρη πως έχει επαφές με ισχυρά πρόσωπα σε όλον τον κόσμο (decision makers, όπως τους λέει), τα δυο ελληνόπουλα σκέφτηκαν να καλέσουν μια τέτοια "ισχυρή προσωπικότητα" να μιλήσει στο κλαμπ τού Ιωάννη. Κι αφού ο Γεώργιος ήξερε τον Άδωνι, γιατί να ψάχνουν περισσότερο;
Ω ρε χαρά που πήρε ο Άδωνις! Επί τέλους, η ψυχούλα του θα ηρεμούσε, μιας και "ουκ εά τον καθεύδειν το του Γιωργάκη τρόπαιον". Ήταν καιρός να αναδειχθεί κι αυτός, μαζί με τον λαμπρό πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ο οποίος έδειξε πρώτος τον δρόμο για το Χάρβαρντ.
Πάνω στην χαρά του, λοιπόν, ο δόλιος ο Άδωνις δεν κατάλαβε ότι ήταν καλεσμένος να μιλήσει σε ένα φοιτητικό καφενείο (έστω, πολυτελείας) και πίστεψε ότι η πρόσκληση ήρθε από την διοίκηση του πανεπιστημίου. Μικρή η διαφορά, θα μου πείτε. Ναι, αλλά όταν πας στο καφενείο, πληρώνεις το ταξί από την τσέπη σου. Όταν όμως είσαι ολόκληρη υπουργάρα και σε καλεί επισήμως ένα μεγάλο πανεπιστήμιο, μπορείς να βάλεις το δημόσιο ταμείο να καλύψει τα έξοδά σου. Έτσι, λοιπόν, ο υπουργός έβγαλε την σχετική απόφαση.
Η παραπάνω απόφαση πιστοποιεί το μέγεθος της συγκίνησης της υπουργάρας, αφού το τρεμάμενο χέρι του μπέρδεψε το ελληνικό με το λατινικό αλφάβητο και το Harvard κατάντησε...Xarvard. Δεν πειράζει, όμως. Μικρό το κακό. Όπως μικρό και το ποσό για τα έξοδα, το οποίο υπολογίστηκε σε 2.420 ευρώ.
Πήγε, λοιπόν, στο Ματσατσούτσες ο Άδωνις, μίλησε... όλα καλά. Το βράδυ τον βάλανε να κοιμηθεί σε μια σουίτα ξενοδοχείου, όπου κάποτε είχε κοιμηθεί και ο Τζων Κέννεντυ. Ε, ρε μεγαλεία, δηλαδή! Ο δόλιος ο τηλεβιβλιοπώλης στο ίδιο δωμάτιο με τον μεγάλο Κέννεντυ! Πώς να μη σπεύσεις να ανακοινώσεις τέτοιο γεγονός στο Τουίττερ;
Αυτό κι αν είναι συγκίνηση: να μπερδεύεις την σουίτα ενός ξενοδοχείου με ένα σπίτι! Δεν πειράζει, Άδωνι. Πάντα τέτοια νά 'χουμε, να τιμάς την πατρίδα μας με όλες σου τις δυνάμεις.
Επίλογος της ιστορίας:
Υστερόγραφο
Ελπίζω να προσέξατε το θέμα τής διάλεξης: "Η αποθαρρυντική πρόκληση των μεταρρυθμίσεων του δημόσιου τομέα: η περίπτωση της Ελλάδας". Ο επίλογος της ιστορίας αποδεικνύει ότι ο Άδωνις δε αποθαρρύνεται με τίποτε.
Cogito ergo sum
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου