1. Οι εξελίξεις στην Ουκρανία αποκαλύπτουν το πού οδηγούν η αντιλαϊκή επέλαση του κεφαλαίου, η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στο έδαφος της κρίσης, ο αρπαχτικός χαρακτήρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ και της Ρωσίας, η διεθνοποίηση του κεφαλαίου που προκαλεί κονιορτοποίηση κρατών. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλείται από τον ρόλο που παίζουν στην Ουκρανία οι πολιτικές δυνάμεις της δεξιάς, της εθνικιστικής ακροδεξιάς και των νεοφασιστών, οι οποίες υποκίνησαν εξαρχής και οργάνωσαν την ένοπλη εξέγερση ενάντια στο διεφθαρμένο και σκληρά εκμεταλλευτικό καθεστώς του Γιανουκόβιτς. Η ακροδεξιά και οι νεοφασίστες κατεβαίνουν ξανά στο δρόμο, ανεβαίνουν ξανά στην ιστορική σκηνή, για να ηγεμονεύσουν στο πολιτικό στρατόπεδο της αστικής τάξης, προτείνοντας το δικό τους υπόδειγμα υπεράσπισης και διάσωσης της εξουσίας της.
Το κοινωνικό και πολιτικό μπλοκ των αστικών δυνάμεων στην Ουκρανία είναι διαιρεμένο τόσο εσωτερικά όσο και σε σχέση με τις διεθνείς συμμαχίες που επιλέγουν τα διάφορα τμήματά του. Η μάχη γίνεται ανάμεσα στη φιλοδυτική (γερμανόφιλο κόμμα Κλίτσκο, αμερικανόφιλο κόμμα της Τιμοσένκο) και τη φιλορώσικη ολιγαρχική αστική τάξη. Υπενθυμίζεται ότι οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν τη νύχτα της 21ης Νοεμβρίου 2013, ύστερα από την απόφαση του Γιανουκόβιτς να "παγώσει" τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Ουκρανίας στην Ε.Ε. και να προτιμήσει την πλέον πλουσιοπάροχη οικονομική στήριξη της Ρωσίας σε σχέση με την οικονομική βοήθεια της Ε.Ε.