Τον Απρίλιο του 2011 έξι καθηγητές και καθηγήτριες που εργαζόμαστε στην εταιρεία «Interlingua − Φροντιστήρια Ξένων Γλωσσών − Εκδόσεις Βιβλίων Α.Ε.» από το 1997 προβήκαμε σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα δεδουλευμένα μηνών. Το καλοκαίρι του 2010 η εταιρεία άλλαξε διοικητικό συμβούλιο με νέο πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο, τον κύριο Γιώργο Πετρίδη. Αμέσως μετά η εργοδοσία σταμάτησε να καταβάλλει μισθούς, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς επίσης και τις εισφορές στο ΙΚΑ με αποτέλεσμα εμείς και οι οικογένειές μας να έχουμε πρόβλημα επιβίωσης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Για μήνες μας κρατούσαν σε καθεστώς ομηρίας ορίζοντας ημερομηνίες πληρωμής που αθετούσαν στη συνέχεια, φτάνοντας σε σημείο να μας εκβιάζουν ότι, αν δεν υπογράψουμε ατομικές συμβάσεις με απάνθρωπους όρους, θα ζούσαμε την ανεργία.
Απέναντι στις απειλές τους εμείς απαντήσαμε με διαρκείς αγώνες αξιοπρέπειας. Γράψαμε κείμενα καλώντας αλληλέγγυους να στηρίξουν τα δίκαια αιτήματά μας, βρεθήκαμε δυο φορές στην Επιθεώρηση Εργασίας, κατατέθηκε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή από τον κύριο Μιχάλη Κριτσωτάκη στον τότε υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κύριο Ιωάννη Κουτσούκο, πήγαμε σε τριμερή συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας όπου εκεί ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, κος Πετρίδης, υποσχέθηκε ότι θα μας πληρώσει χωρίς να ορίσει ημερομηνία, ζητώντας μας, όμως, να επιστρέψουμε στην εργασία μας, γιατί είχαν γίνει πολλές εγγραφές και εμείς, ως έμπειροι καθηγητές, ήμασταν οι πλέον κατάλληλοι, ώστε να γίνει η σχολή κερδοφόρα.
Παράλληλα πραγματοποιήσαμε μαζικές παρεμβάσεις έξω από τη σχολή με αλληλέγγυους από διάφορους εργασιακούς χώρους (Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Νομού Αττικής-ΒΥΡΩΝ με τις δύο παρατάξεις του [Ενωτική Πρωτοβουλία και ΑΣΚ], Σύλλογος Μεταφραστών-Επιμελητών-Διορθωτών, Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής, Σωματείο Βάσης Ανέργων [ΣΩΒΑ], Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης [ΣΕΦΚ], εφημερίδα «Δράση» και πολλοί άλλοι), όπου όλοι μαζί δώσαμε μάχη αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης και ενότητας.
Μπροστά σε αυτόν τον καταιγισμό των δράσεων η εργοδοσία αναγκάστηκε να υποχωρήσει και, ενώ πριν επέμενε ότι δεν είχε χρήματα, υπέγραψε επιταγή 15.000 ευρώ καθώς και συναλλαγματικές για την εξόφληση των δεδουλευμένων και των χρημάτων της επίσχεσης μέχρι τον Οκτώβριο 2012.
Επιστρέψαμε στην εργασία μας, γνωρίζοντας ότι ο αγώνας μας δεν είχε τελειώσει εκεί, με τους αρχικούς όρους και με τον ίδιο αριθμό ωρών διδασκαλίας. Η σύμβασή μας δήλωνε ρητά ότι η πληρωμή θα γίνεται τις 10 πρώτες ημέρες κάθε μήνα.
Αρχικά, το θεωρήσαμε μια πρώτη νίκη του κλάδου μας και του εργατικού κινήματος γενικότερα. Χωρίς να θεωρούμε τους εαυτούς μας συνδικαλιστές, αντλήσαμε δύναμη από τους αλληλέγγυους που βρίσκονταν έξω από τη σχολή κάθε φορά που κάναμε παρεμβάσεις ανταποκρινόμενοι στα καλέσματά μας, ώστε να επιβάλουμε τους δικούς μας όρους εργασίας ενάντια στα απάνθρωπα μέτρα που επιβάλλουν καθημερινά Κράτος και αφεντικά.
Δυστυχώς, όμως, σύντομα καταλάβαμε ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από απάτη, δόλος και μηχανορραφία της εργοδοσίας, για να δώσει τέλος στις δράσεις μας, που είναι το μόνο όπλο μας απέναντι στην τρομοκρατία των αφεντικών. Συγκεκριμένα, ενώ τους τρεις πρώτους μήνες ήταν συνεπείς στις πληρωμές, όταν θεώρησαν ότι είχαμε υποχωρήσει, άρχισαν να καθυστερούν την καταβολή των δεδουλευμένων και σταμάτησαν την εξόφληση των συναλλαγματικών, δίνοντάς μας ελάχιστες διδακτικές ώρες την εβδομάδα με τη δικαιολογία ότι για όλα έφταιγε η κρίση και κυρίως εμείς που με τις κινητοποιήσεις μας είχαμε δυσφημήσει τη σχολή.
Ανακαλύψαμε ότι ο διευθυντής σπουδών, κύριος Κωνσταντίνος Γιώτης, έκανε εγγραφές παίρνοντας 50 ευρώ προκαταβολή από κάθε υποψήφιο σπουδαστή και υποσχόμενος ότι θα τους καλούσε μόλις σχηματιζόταν τμήμα, χωρίς όμως αυτό να πραγματοποιείται. Είναι προφανές ότι αυτή η ξεδιάντροπη εξαπάτηση αποτελούσε εκδικητική συμπεριφορά εναντίον μας.
Ο δε διευθύνων σύμβουλος, κύριος Γιώργος Πετρίδης, συνέχιζε την πάγια τακτική του, να δίνει δηλαδή οριστικές ημερομηνίες αποπληρωμής που δεν τήρησε ποτέ. Όταν του προβάλλαμε τις νόμιμες διεκδικήσεις μας, μας έλεγε ότι όταν πληρωθεί αυτός θα πληρώσει και εμάς. Στο μεταξύ, όμως, άνοιγε νέα παραρτήματα τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Αλβανία.
Διανύουμε τη χειρότερη περίοδο επίθεσης των αφεντικών, καταργώντας κάθε εργατικό δικαίωμα που έχει κατακτηθεί με αίμα και αγώνες ανά τους αιώνες.
Στις 6/9/2012 το Europalso, διά της προέδρου του, Άννας Μπουλτούμη, και του γενικού γραμματέα της, Γεώργιου Ζηκόπουλου,υπέγραψαν με την Αρτέμιδα Κυπριώτου και την Ευγενία Φουρναράκη, που εκπροσωπούν το στημένο από την εργοδοσία «σωματείο εργαζομένων» στα κέντρα ξένων γλωσσών νομού Αττικής, ΣΣΕ με αποδοχές 3,52 ευρώ μεικτά για κάθε ώρα διδασκαλίας, 6,60 + 0,20 ευρώ μεικτά για τους καθηγητές με προϋπηρεσία από 901 έως 1880 ημερομίσθια και 6,60 + 0,40 ευρώ μεικτά την ώρα γι’ αυτούς που έχουν από 1801 έως 2700 ημερομίσθια. Με αυτόν τον τρόπο επιβάλλουν καθεστώς δουλείας ωθώντας καθημερινά τους εργαζομένους στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών σε εξαθλίωση. Αυτή η επίθεση δε θα σταματήσει όσο εμείς τους το επιτρέπουμε.
Λαμβάνοντας υπόψη τη νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, εμείς, οι έξι καθηγητές και καθηγήτριες, κρίνουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, να απαντήσουμε με γενικευμένη ανυπακοή και να μην επιτρέψουμε σε κανέναν εργοδότη / επιχειρηματία να αποφασίζει για τη ζωή μας εκμεταλλευόμενοι το εκπαιδευτικό μας έργο. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε μέχρι να δικαιωθούμε.
Καλούμε όλους τους εργαζομένους της Interlingua - απλήρωτοι και αυτοί - να απαλλαγούν από τη μοιρολατρία και να έρθουν μαζί μας, γιατί ο δικός μας αγώνας είναι και δικός τους, ώστε να δημιουργήσουμε όλοι μαζί το δικό μας πεδίο αντίστασης, γιατί πιστεύουμε ότι η συλλογική δράση στους χώρους εργασίας, σεβόμενοι τη διαφορετικότητα του καθενός και έξω από κομματικές λογικές, θα οδηγήσει στη δημιουργία της ανάγκης για κοινωνική αντίσταση.
Είναι επιτακτική ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε πιο δυνατοί από οποιοδήποτε αφεντικό, εφόσον είμαστε ενωμένοι και αλληλέγγυοι και να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΡΟΜΟΙ ΑΔΙΑΒΑΤΟΙ. ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ...
Καλούμε συλλογικότητες, σωματεία και καθηγητές να συμπαρασταθούν στο δίκαιο αγώνα μας.
Η υπόθεσή μας είναι υπόθεση ολόκληρου του κλάδου και όλων των εργαζομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου