Συνέντευξη του Σάββα Μιχαήλ στο blog Απλωταριά
Ο γιατρός στο επάγγελμα, Εβραίος στην καταγωγή, αριστερός διανοούμενος Σάββας Μιχαήλ, βρέθηκε στη Χίο καλεσμένος των σχολείων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καρδαμύλων και μίλησε στην «Α» για τη θεωρία των δύο άκρων, την «αποκαθήλωση» της Χρυσής Αυγής και τους μαχητικούς Χιώτες.
Σχολιάζοντας την πρόσφατη δικαστική σας περιπέτεια, θα θέλατε να μας πείτε ποιο, κατά την άποψή σας, ήταν το κίνητρο των μηνυτών;
Η μήνυση αυτή στρεφόταν εναντίον όλου του φάσματος της αριστεράς, μέχρι την αναρχία. Το κατηγορητήριο βέβαια ήταν σαθρό από κάθε άποψη. Ακόμα και η εισαγγελική πρόταση ήταν αστήρικτη βάσει του ισχύοντος, καθεστωτικού, νόμου καθώς προέβαινε σε αξιολογική κρίση της προκήρυξής μας, πράγμα βέβαια ανεπίτρεπτο νομικά. Η υπόθεση θα έπρεπε να μπει στο αρχείο από την πρώτη στιγμή. Παρόλα αυτά, εκδικάστηκε κανονικά και αποτέλεσε μια δύσκολη δίκη. Ο στόχος ήταν τριπλός. Πρώτον, έπρεπε να ποινικοποιηθεί ο αντιφασιστικός λόγος και η αντιφασιστική δράση. Δεύτερον, έπρεπε να σταλεί το μήνυμα της «νομιμοποίησης» του «κρατικού» αντισημιτισμού στην Ελλάδα. Άλλωστε είναι γνωστό ότι όλος ο ευρύτερος πρωθυπουργικός κύκλος απαρτίζεται από άτομα που χαρακτηρίζονται από αντισημιτικά φρονήματα, όπως για παράδειγμα ο Κωτούλας, σύμβουλος για θέματα μεταναστευτικής πολιτικής, (που έχει δηλώσει ότι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτελούσαν συνήθη και καθιερωμένη πρακτική όλων των εμπολέμων πλευρών) ο Άδωνις ή ο Πλεύρης. Τέλος, έπρεπε να αρχίσουν να ξηλώνονται οι ελευθερίες, αρχίζοντας από ένα άκρο της αριστεράς και φτάνοντας σε όλους, και φυσικά και στο ΕΕΚ, που είναι σημείο αναφοράς και συγκεντρώνει τη συμπάθεια όσων αυτοχαρακτηρίζονται από αριστεροί ως και αναρχικοί. Η μάχη ασφαλώς δεν έχει τελειώσει, όμως αυτή ήταν η πρώτη δικαστική ήττα της Χ.Α. μετά τις εκλογές του 2012.
Έχετε δηλώσει: «Είμαι τροτσκιστής, Εβραίος και αντιφασίστας. Ενσαρκώνω τη φαντασίωση του κάθε φασίστα. Έπρεπε να ήμουν και ομοφυλόφιλος, όχι φυσικά ότι έχω κάποιο πρόβλημα, (απλά) για να ολοκληρωθεί η εικόνα». Θεωρείτε ότι η στοχοποίηση των παραπάνω ομάδων από την ακροδεξιά συνάδει με το όποιο αντιμνημονιακό/αντικαπιταλιστικό προφίλ που προσπαθεί να καλλιεργήσει;