Όργιο καταστολής 11

Όργιο καταστολής 10

Όργιο καταστολής 9

Όργιο καταστολής 8

Όργιο καταστολής 7

Όργιο καταστολής 6

Όργιο καταστολής 5

Όργιο καταστολής 4

Η επίθεση στη πλατεία - Κάμερα 2 (ΕΞΑΝΤΑΣ) from Yorgos Avgeropoulos on Vimeo.

Όργιο καταστολής 3

"Ζητάμε απ' την Αστυνομία να σταματήσει το δολοφονικό έργο" (EΞΑΝΤΑΣ) from Yorgos Avgeropoulos on Vimeo.

Όργιο καταστολής 2

Επίθεση με χημικά στο Ιατρείο της Πλατείας (ΕΞΑΝΤΑΣ) from Yorgos Avgeropoulos on Vimeo.

Όργιο καταστολής 1

"Ούτε στον πόλεμο δεν γίνονται αυτά" (ΕΞΑΝΤΑΣ) from Yorgos Avgeropoulos on Vimeo.

LIVE Σύνταγμα

LIVE STREAMING: Γενική Απεργία ενάντια στο... by News247

Thousand Violins

Ο Δημήτρης Πατέλης για το χρέος και την κρίση

Συνεχής Ενημέρωση

Από το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

Από το ATHENSINDYMEDIA

Υπονόμευση της 48ωρης απεργίας από την Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΝ/Συριζα)

Με έκπληξη διαβάσαμε ότι η πανελλήνια ομοσπονδία ναυτών εμπορικού ναυτικού (ΠΕΝΕΝ) κήρυξε 24ωρη απεργία και όχι 48ωρη όπως τα ναυτεργατικά σωματεία των μηχανικών ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ (πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ). Η απόφαση του ναυτεργατικού σωματείου (ΠΕΝΕΝ) που η πλειοψηφία της διοίκησής του ελέγχεται από δυνάμεις του ΣΥΝ/Συριζα (Νταλακογιώργος), κρύβεται πίσω από την άρνηση της ομοσπονδίας (ΠΝΟ) για να δικαιολογήσει την απόφασή της για 24ωρη και όχι 48ωρη απεργία. Το ίδιο επιχειρήμα δεν θα μπορούσε να ισχύσει και τις αποφάσεις των ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΩΝ που όμως πήραν αγωνιστικές αποφάσεις για 48ωρη απεργία; Βοηθά η στάση της ΠΕΝΕΝ στην πάλη της εργατικής τάξης σε αυτήν την κρίσιμη καμπή; Μήπως στηρίζει (έστω και άθελα) την απεργοσπαστική κινδυνολογία των αστικών ΜΜΕ για "καταστροφή του τουρισμού" από της απεργίες των ναυτεργατών;

Ξεκαθαρίζουμε ότι θεωρούμε αναποτελεσματικό το πλαίσιο πάλης τόσο των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ όσο και του ΠΑΜΕ. Αλλά όταν σε αυτές τις συνθήκες (έστω και) οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες εξωθούνται από την εργατική δυσαρέσκεια σε 48ωρη απεργία, το να αποφασίζει σωματείο - που εκπροσωπείται από υποτιθέμενες "αριστερές δυνάμεις" - 24ωρη απεργία κάνει ΜΠΑΜ.

Είμαστε με το σωματείο, είμαστε με τους ναύτες, είμαστε με τους ναυτεργάτες συναδέλφους. Αλλά με την (ροζ) γραφειοκρατία ΟΧΙ!!!

kokkinostupos 

Οι ανακοινώσεις των ΠΕΝΕΝ και ΠΕΜΕΝ

http://peiratikoreportaz.blogspot.com/2011/06/24-29-2011-0001-2400_27.html

http://peiratikoreportaz.blogspot.com/2011/06/48-28-0001-29-2400.html

Κάλεσμα: ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

28 & 29 ΙΟΥΝΗ

Εργατική συγκέντρωση και  πορεία προς το Σύνταγμα στις 28 Ιούνη
10³⁰  Πολυτεχνείο

   Η πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα των Εργατών καλεί σε μαζική συμμετοχή στην 48ωρη γενική απεργία στις 28 και 29 Ιούνη για να μην περάσει το νέο Μνημόνιο, να ανατραπεί η κυβέρνηση Παπανδρέου-Τρόικα.

   Οι εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι εργάτες μαζί και τα πλατιά λαϊκά στρώματα που σήμερα κατακλύζουν τις πλατείες και τους δρόμους όλης της χώρας δεν πρέπει να περιμένουν απολύτως τίποτα θετικό γι' αυτούς από την ανασχηματισμένη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

    Αμέσως μόλις έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνηση Παπανδρέου-Βενιζέλου συμφώνησε με την Τρόικα ένα χωρίς προηγούμενο αντιλαϊκό πακέτο μέτρων : Τη  μείωση αποδοχών όλου του λαού μέσω ενός μπαράζ φόρων και εισφορών, την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

   Αυτό είναι το αντίτιμο που πρέπει να πληρώσει ο λαός για τη νέα συμφωνία με την Τρόικα, που περιλαμβάνει άλλο ένα δάνειο-μαμούθ από τις χώρες-μέλη της ευρωζώνης και το ΔΝΤ και την “εθελοντική” διακράτηση των ελληνικών κρατικών ομολόγων από τις τράπεζες.

   Πρέπει να οργανώσουμε την ανεξάρτητη από τα αστικά κόμματα και την ξεπουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, διαρκή δράση της εργατικής τάξης -μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας- για να μην περάσουν τα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού, να ανατραπεί η κυβέρνηση της τρόικα και να ανοίξει ο δρόμος για μια επαναστατική εργατική διέξοδο από τον καπιταλισμό.

    Σ' αυτήν την πάλη η πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα των Εργατών επιδιώκει να συσπειρώσει  κάθε μαχόμενη πολιτική, συνδικαλιστική και διεκδικητική δύναμη του κινήματος πάνω σε ένα πρόγραμμα επαναστατική διεξόδου.

·         Όχι στο Μνημόνιο Νο2, στις μειώσεις μισθών-συντάξεων-επιδομάτων, στις ατομικές συμβάσεις εργασίας, στις απολύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις

·        Λιγότερη δουλειά-δουλειά για όλους με μισθούς αξιοπρέπειας, πραγματικά δημόσια δωρεάν παιδεία, ασφάλιση και υγεία

·         Κάτω η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και κάθε άλλη διάδοχη αστική κυβέρνηση, έξω η Τρόικα. Όχι στις εντολές της ΕΕ και του ΔΝΤ.

 Οργάνωση της πάλης για την εξουσία των εργατικών συμβουλίων για: 
  

• Διαγραφή του δημοσίου χρέους και των ιδιωτικών χρεών των εργαζόμενων, ανέργων και συνταξιούχων εργατών 
• Εθνικοποίηση των τραπεζών όλων των βασικών πυλώνων της οικονομίας και επαναθενικοποίηση όλων των ΔΕΚΟ χωρίς αποζημίωση, κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση

    

Πρωτοβουλία για ένα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ 

Email: kentroergaton@gmail.com Site: http://kentroagona-ergaton.blogspot.com

Λαϊκή Συνέλευση Πλ. Συντάγματος

Watch live streaming video from stopcarteltvgr at livestream.com

Κίνηση Επαναστατικής Αριστεράς: Ανακοίνωση για την 48ωρη απεργία

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 28 & 29 ΙΟΥΝΗ

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΙΣ 28 ΙΟΥΝΗ 10 :30 ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Σε ένα τοπίο κοινοβουλευτικής χούντας, με την κοινωνικά έκπτωτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ και το  ΔΝΤ  να καταργούν κάθε δικαίωμα στην εργασία και σε μια αξιοπρεπή ζωή γίνεται όλο και πιο φανερό πως  ο μόνος δρόμος η μόνη ρεαλιστική επιλογή για τον κόσμο της δουλειάς και την νεολαία είναι  η ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ η συντριβή του παλιού πολιτικού συστήματος με τα κόμματά του, τους έμμισθους συνδικαλιστές του, και την άγρια κοινωνική εκμετάλλευση.

Ούτε τα ψευδοδημοκρατικά δημοψηφίσματα που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, ούτε η αλλαγή «μείγματος πολιτικής» που προτείνει η ΝΔ μπορούν να βγάλουν από το αδιέξοδο τους εργαζόμενους . Όλα αυτά δεν αποτελούν παρά προσπάθειες του καθεστωτικού πολιτικού συστήματος να κερδίσει χρόνο και να βρει τρόπους επιβίωσης τόσο για  το ίδιο όσο και για τα οικονομικά συμφέροντα του κεφαλαίου που υπηρετεί. Το ενδεχόμενο της συνολικής ανατροπής τους είναι που τους τρομάζει , η πιθανότητα να τους πετάξει στα αζήτητα της ιστορίας ένα ανατρεπτικό  εργατικό κίνημα είναι που φοβούνται και αυτό θέλουν να αποφύγουν πάση θυσία.

Την ίδια στιγμή η αριστερά είτε ζητάει εκλογές για να μετατρέψει την κοινωνική αγανάκτηση σε ψήφους και βουλευτικές έδρες είτε τα μέλη της μεταμφιέζονται σε “ανένταχτους αγανακτισμένους “προσπαθώντας να ψαρέψουν ψήφους στα θολά νερά της κοινωνική οργής. Ταυτόχρονα  τρομάζουν ακόμη και στο ενδεχόμενο να ζητήσουν τώρα έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ (παρά τα διάφορα λεκτικά σχήματα)  , επιμένοντας σε μια λογική λογιστικού ελέγχου του χρέους και επιστροφής σε μια προηγούμενη φάση του καπιταλισμού. Είναι μια αριστερά που στην πράξη  ψάχνει τρόπους ομαλής επιστροφής σε ένα σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο της δεκαετίας του 80.

Η λύση για την κοινωνική πλειοψηφία, δεν βρίσκεται  σε ένα «αναμορφωμένο» ή ανασχηματισμένο αστικό πολιτικό σύστημα που θα βγάλουν οι κάλπες, ούτε στις καρέκλες των «αριστερών κυβερνήσεων» παρά μόνο στον αγώνα για να φύγουν όλοι και να κυβερνήσουν οι εργαζόμενοι με τα δικά τους όργανα πάλης, τις συνελεύσεις και τις επιτροπές τους  στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές

Η διέξοδος βρίσκεται στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων, στην δύναμη ενός εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος που είναι ανάγκη να συναντηθεί με την κοινωνική αγανάκτηση και να απαιτήσει την ανατροπή της  χούντας ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ θέτοντας τις βάσεις για την συνολική επαναστατική ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος.  

Αυτή η ανάγκη προκύπτει μέσα και από την εμφάνιση του κινήματος των πλατειών, ένα πολύμορφο κίνημα που ηγεμονεύεται  σε ένα μεγάλο μέρος του από αντιλήψεις εθνοκεντρικές - διαταξικές , δήθεν «ακομμάτιστες», και εκτόνωσης της κοινωνικής οργής στα πλυντήρια της «διαφθορολογίας» τα οποία  θα επιχειρηθεί να αξιοποιηθούν για αντιδραστικές λύσεις  .  Ωστόσο, η εμφάνιση αυτού του κινήματος, παρά τις αντιφάσεις του, υποδεικνύει με σαφήνεια την κρίση νομιμοποίησης του αστικού πολιτικού συστήματος.

Η πραγματική συμβολή του εργατικού κινήματος δεν βρίσκεται  στην απαξίωση της κοινωνικής οργής ούτε στην καιροσκοπική «παραίτηση» από την πολιτική και ταξική ταυτότητα που επιλέγουν ρεύματα για να «επικοινωνήσουν» με το ευρύτερο ρεύμα αμφισβήτησης που αναπτύσσεται, φτάνοντας στο σημείο ακόμα και να καταργήσουν την εργατική πορεία σε μέρα Γενικής Απεργίας. Βρίσκεται στην ενίσχυση των αυτοτελών πρωτοβουλιών του εργατικού κινήματος στους δρόμους και στους χώρους δουλειάς  για να γίνει η αγανάκτηση πραγματική δύναμη ανατροπής και όχι καύσιμη ύλη για τις εκλογές και τα δημοψηφίσματα που έρχονται.

Η λύση βρίσκεται στην εμφάνιση ενός πλειοψηφικού κοινωνικού κινήματος εργατών που σε  διαχωρισμό με τον εργοδοτικό, ξεπουλημένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και σε σύγκρουση με το καθεστωτικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα θα επιλέξει να ζήσει χωρίς εκμετάλλευση σε μια κοινωνία απελευθερωμένη από τα δεσμά του κράτους και του κεφαλαίου.

Μια τέτοια προοπτική περνά μέσα από την ανεξάρτητη από την αστική πολική και τον καθεστωτικό συνδικαλισμό οργάνωση του κόσμου της εργασίας, μέσα από ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα των εργατών που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και η νεολαία θα παράγουν πολιτική, ιδεολογία, πολιτισμό στην βάση της εργατικής δημοκρατίας και της ισότιμης έκφρασης όλων των απόψεων και θέσεων.

Γιατί η εργατική δημοκρατία διαχωρίζεται με όσους   βρίσκονται στο πλευρό του κεφαλαίου και του κράτους, με όσους  καπηλεύονται την κοινωνική δυστυχία και οργή καπελώνοντάς τις με φασισμό και εθνικισμό, με όσους πίσω από τις ακομμάτιστες διακηρύξεις θέλουν να καταργήσουν το δικαίωμα των εργατών να οργανώνονται για να μείνει άθικτο το μεγάλο κόμμα του κεφαλαίου, το κράτος και οι μηχανισμοί του. 

Για όλους αυτούς λόγους συμπορευόμαστε και καλούμε εργαζόμενους, νεολαία , σωματεία , επιτροπές αγώνα και συλλογικότητες να συμβάλλουν στην προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από την Πρωτοβουλία για την  δημιουργία Ανεξάρτητου Κέντρου Αγώνα των εργατών που στοχεύει να αποτελέσει ελάχιστη συμβολή στην ανάγκη να υπάρξει ένα εργατικό κίνημα που θα παλέψει μέχρι την τελική ανατροπή.

Η 48ωρη απεργία που έχουμε μπροστά μας μπορεί να κάνει πράξη την ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος ως  βασική και αναγκαία προϋπόθεση για να γυρίσουμε σελίδα, να αλλάξουμε ολοκληρωτικά τον τρόπο που δρούμε, ζούμε και δουλεύουμε.  Για να γίνει  η 48ωρη απεργία  ένα αποφασιστικό βήμα, για  να νικήσουν οι ανάγκες και τα δικαιώματα μας, πετώντας την κυβέρνηση του κεφαλαίου, την ΕΕ και το ΔΝΤ στο περιθώριο της κοινωνικής ιστορίας.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΤΗΝ ΟΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ

ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ -ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-

ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΚΕΑ)

http://epanastatikiaristera.blogspot.com/

http://wwwpraxisred.blogspot.com/

Ποιος δολοφονεί ξανά τη Ρόζα: επτά σημεία για την αριστερά που υψώνει ελληνικές σημαίες στις πλατείες

Aπο το ιστολόγιο αντιστροφή προοπτικής

Επεξεργασία ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ PRAXIS
 

1. Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 1919. Στην αποβάθρα του ποταμού Σπρέε εντοπίζονται τα πτώματα των Καρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζας Λούξεμπουργκ. Αμφότεροι τον Αύγουστο του 1914 είχαν αρνηθεί να ψηφίσουν τον προϋπολογισμό των πολεμικών δαπανών και να στηρίζουν τα εθνικά οράματα της Γερμανίας μπροστά στον πόλεμο. Έφυγαν από το SPD και δημιούργησαν την ομάδα Σπάρτακος. Με το ξέσπασμα του πολέμου αρνήθηκαν κάθε συμμετοχή καλώντας την εργατική τάξη να μη στέψει τα όπλα της ενάντια στους λαούς αλλά προς τα αφεντικά της. Τελικά η εξέγερση του Σπάρτακου πνίγηκε στο αίμα από την κυβέρνηση των πρώην συντρόφων τους σοσιαλδημοκρατών. Ρόζα και Λιμπκνεχτ εκτελέστηκαν. Από εκείνο το πρωινό του Γενάρη ένας ποταμός αίματος χωρίζει δύο επιλογές: μεταρρύθμιση ή επανάσταση, εθνικισμός ή διεθνισμός, πόλεμος ή αδελφοσύνη.

2. Πέντε δεκαετίες νωρίτερα η κριτική του Ιταλού Ματσίνι εξαπλωνόταν ανάμεσα στην εργατική τάξη της Ιταλίας. Ο Ματσίνι, μετά τη ήττα της Παρισινής κομμούνας, ισχυριζόταν πως η Διεθνής μιλώντας για παγκόσμιο προλεταριάτο και επανάσταση σε όλη τη γη καταργεί τις εθνικές ταυτότητες. Την απάντηση στο Ματσίνι ανέλαβε ο Μπακούνιν: Αυτός που καταργεί τις ιδιαιτέρες ταυτότητες και παραδόσεις των λαών δεν είναι η διεθνής ένωση της εργατικής τάξης αλλά το Εθνικό Κράτος. Επιβάλλοντας μια δήθεν ενοποιητική δομή καταστέλλει όλες τις ιδιαίτερες ταυτότητες των πληθυσμών που εμπερικλείει. Αντίθετα η Διεθνής αναδεικνύει την κοινότητα, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που η κάθε μια διαθέτει, ως το βασικό κύτταρο αυτοκυβέρνησης στης απελευθερωμένης ανθρωπότητας.

3. Με τον παγκόσμιο καπιταλισμό να μπαίνει εδώ και χρόνια σε συνεχή και σπειροειδή κρισιακά φαινόμενα, με τους λαούς των αράβων και όχι μόνο να εξεγείρονται ο ένας μετά τον άλλον ανατρέποντας καθεστώτα, με τo ελληνικό κράτος να βρίσκεται για πάνω από ένα χρόνο σε διεθνή καπιταλιστική εποπτεία με αποτέλεσμα την πλήρη αποσταθεροποίηση του πολιτικού του συστήματος μπροστά στην βίαιη οικονομική ερημοποίηση των φτωχών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης, η αριστερά έχει δύο επιλογές: είτε θα βροντοφωνάξει πως «ο καπιταλισμός δεν μεταρρυθμίζεται αλλά ανατρέπεται» είτε θα σκύψει το κεφάλι μηρυκάζοντας νοσταλγικά εθνικές λύσεις.

4. Η επιλογή της σοσιαλδημοκρατικής εθνικής γραμμής στην παρούσα φάση είναι εκτός από ανόητη [καθώς είναι πρακτικά αδύνατη η επαναφορά του καπιταλισμού σε παλαιότερο πρότυπο παραγωγής και ανάπτυξης] και επικίνδυνη καθώς στο όνομα της εθνικής λύσης και της υποβόσκουσας εθνικιστικής υστερίας που την περιβάλλει [προδότης πρωθυπουργός - πολιτικοί, εθνικοί κίνδυνοι κυριαρχίας, τουρκικός κίνδυνος] υπάρχει ο υπαρκτός κίνδυνος γέννησης ενός αυθεντικού εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος που θα αλώσει την αριστερά μέσα σε μια νύχτα. Το ιστορικό προηγούμενο της Ιρανικής επανάσταση πρέπει να μελετηθεί διεξοδικά.

5. Και αν η επιλογή της σοσιαλδημοκρατικής – εθνικής λύσης είναι η αυτονόητη επωδός της παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατικής αριστεράς και στις δύο της εκφάνσεις [ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ] αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι πως τον τελευταίο καιρό τμήματα της λεγόμενης ριζοσπαστικής, επαναστατικής και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς υψώνουν ελληνικές σημαίες στις πλατιές. Και δεν είναι φυσικά το πρόβλημα αυτή η καθ΄όλα αντιαισθητική και επικίνδυνη ενέργεια αδιέξοδου οπορτουνισμού που προβληματίζει αλλά η συστηματική άρθρωση από πολλές πλευρές αυτού του Μετώπου πολιτικού λόγου που προτάσσει τόσο την εθνική λύση όσο και πολιτική διέξοδο με την δημιουργία «εθνικής κυβέρνησης σωτηρίας» που θα κλείσει τα σύνορα, θα διαγράψει το χρέος, θα βάλει τα «λαμόγια» στη φυλακή, θα μας πάει στη δραχμή και βάλει την καπιταλιστική μηχανή σε τροχιά ανάπτυξης με της δικές μας δυνάμεις!

6. Είναι απορίας άξιον πως δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς που για χρόνια αρθρώνουν λόγο συνολικής ανατροπής ενός συστήματος εκμετάλλευσης που «δεν αντέχει άλλο» και πρέπει «άμεσα να ανατραπεί πριν οδηγηθούμε στον όλεθρο», σήμερα, που η κρίση φτάνει στα καθ ημάς κάνουν βήματα πίσω πριμοδοτώντας λύσης εθνικής σωτηρίας. Με συστηματική επωδό της επαναφορά του κοινωνικού κράτους και την εθνικοποίηση μέρους της παραγωγής η αριστερά της «Ρήξης και της Ανατροπής» δείχνει να επιμένει στο εντελώς ανορθολογικό όραμα του εθνικού ηγέτη-σωτήρα που θα βάλει φρένο στην «καταστροφική λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού» και θα προτάξει τα στήθη του απέναντι στου τραπεζίτες. Η αριστερά ψάχνει έναν Τσάβες ή, αν και δεν το ομολογεί, έναν Ανδρέα Παπανδρέου. Αγνοώντας πως ο ιστορικός χρόνος και οι πραγματικές οικονομικές συνθήκες το καθιστούν αδύνατο επιθυμεί τη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή του κοινωνικού κράτους [υπάρχει ακόμα και η φασιστική και η αμερικάνικη εκδοχή του new deal] χωρίς να την απασχολεί πως αυτή η μορφή σοσιαλδημοκρατίας δεν ήρθε ιστορικά στην Ελλάδα ως ρεφορμιστική στροφή του εργατικού κινήματος αλλά ως εθνικιστική λαϊκή αυτοεκπλήρωση στο πρόσωπο του μεσσιανικού «σωτήρα» - με ολέθριες συνέπειες για την αριστερά, το εργατικό κίνημα και εν τέλει για κάθε προοπτική ανατροπής.

7. Λοιπόν για να τελειώνουμε. Όσοι φλερτάρουν με εθνικές λύσεις μπροστά στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, όσοι διατυπώνουν σχέδια εξόδου ρίχνοντας την ευθύνη στο δήθεν αδηφάγο και ανήθικο τραπεζικό – παρασιτικό κεφάλαιο νοσταλγώντας [αν και δεν το ομολογούν ρητά] ένα παλαιότερο, συγκεντρωτικό καπιταλισμό, όσοι παρατούν την εργατική τάξη τη στιγμή της πλέον βάρβαρης επίθεσης του κεφαλαίου για να ψαρέψουν στα θολά νερά του «πλήθους» της πλατείας, όσοι ψηλαφούν την πολυπόθητη «γραμμή μαζών» στο ύπουλο ύψωμα της γαλανόλευκης μιζέριας επενδύοντας στον πολιτισμό των ηλιθίων, όσοι αναδιπλώνονται μπροστά στα υπαρκτά διλήμματα της κρίσης μιλώντας για «μη ώριμες συνθήκες» και για «αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων», όσοι αρνούνται τη διεθνιστική προοπτική της απελευθέρωσης κλείνοντας το μάτι στην εθνική στρατηγική, όσοι βλέπουν τη «σωτηρία της πατρίδας» στην λύση εντός των συνόρων, στην μεσσιανική έλευση του ηγέτη σωτήρα που θα επαναθεμελιώσει το καλό κοινωνικό κράτος, όσοι με αμφίσημα τσιτάτα τύπου «λαϊκή εξουσία» στέλνουν αντιφατικά μηνύματα στο εσωτερικό και στο εσωτερικό των κομματικών στρατών τους, όσοι εν τέλει αρνούνται την μοναδική δυνατότητα εξόδου από την ανακυκλούμενη καπιταλιστική κρίση που δεν είναι άλλη από τη μαζική διεθνιστική οργάνωση και δράση του προλεταριάτου για την ανατροπή, επιλέγουν τον όλεθρο του καπιταλιστικού πολέμου, θάβουν την ελπίδα απελευθέρωσης στο χώμα της «αλλαγής», ρίχνοντας για μια ακόμα φορά το πτώμα της Ρόζας στα βρώμικά νερά του Σπρέε.

Οι εργαζόμενοι στην ΕΤ 3 για την 48 ωρη απεργία

ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ…

Η κυβέρνηση του «μνημόνιου» θέλει να ολοκληρώσει την ισοπεδωτική της επιδρομή στα εισοδήματα, τα δικαιώματα, την αξιοπρέπεια και αυτήν ακόμα την φυσική ύπαρξη του κόσμου της εργασίας μεταλασσόμενη σε κυβέρνηση του «μεσοπρόθεσμου» και εκβιάζοντας την ελληνική κοινωνία με το ψευτοδίλημμα: «μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία».

Ως εργαζόμενοι στην ΕΡΤ3, έχουμε, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, δεχτεί τη στοργή και τη φροντίδα της κυβερνητικής πολιτικής, που μας αρνείται από το 2008 νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, περιέκοψε 25% έως 30% το εισόδημα, έσπρωξε στην ανεργία συμβασιούχους συναδέλφους και απεργάζεται κλιμάκωση της σφαγής των εργαζόμενων και συνταξιούχων με νέες απολύσεις και τις περικοπές και φορολογίες του μεσοπρόθεσμου.

Η Σοφία Κολοτούρου με τους Active Member

από το blog της Σοφίας Κολοτούρου

To βίντεο από την προχθεσινή εκπομπή θα το βρείτε στο you tube εδώ

http://www.youtube.com/watch?v=9E3wFPe5Gd0

Ευχαριστώ κι από δω τους Active Member και την εκπομπή «Μονά-ζυγά δικά σας» για τη δυνατότητα που μου έδωσαν να μιλήσω κι εγώ (μιλάω γύρω στο 56 λεπτό). Τώρα μπορείτε (όσοι δεν με έχετε γνωρίσει από κοντά) να καταλάβετε πως μιλάμε και επικοινωνούμε εμείς που έχουμε μεταγλωσσική κώφωση. Γιατί υπάρχουν πολλές παρανοήσεις και συγχύσεις, και απορίες που ίσως να σας απαντηθούν εάν δείτε το βίντεο.

---------------------------------------------------------------

Δείτε σχετικές αναρτήσεις για την Σοφία Κολοτούρου

"Κουφός είσαι, ρε; Δεν ακούς;". Η Σοφία Κολοτούρου μιλάει στην iefimerida 

Το νυφικό το διαπερνά μια σφαίρα

ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΟΤΙΤΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

 

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ: ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Ελπιδοφόρα πρωτοβουλία εργαζομένων, συνδικαλιστών, σωματείων βρίσκεται σε εξέλιξη, σχετικά με την συγκρότηση ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ.

Κείμενα της πρωτοβουλίας μπορείτε να βρίσκεται στην ακόλουθη διεύθυνση: http://kentroagona-ergaton.blogspot.com/

Καλή επιτυχία στους συναδέλφους και συναγωνιστές.

kokkinostupos

Οι Active Member στην ΕΤ 1

Τετάρτη 22 Ιουνίου - Τηλεοπτικό αφιέρωμα στους Active Member στην ΕΤ-1, στην εκπομπή "Μονά Ζυγά δικά σας", 7μ.μ - 9μ.μ.

Ωμή Βία

Ακόμα ένα δείγμα της ωμής βίας του αστικού - αστυνομικού κράτους (βλ. video). Τα ΜΑΤ σε διατεταγμένη υπηρεσία τραυμάτισαν χθες σχεδόν 100 διαδηλωτές εκ των οποίων οι δύο βρίσκονται σε σοβαρή κατάσταση. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο τρομοκράτησης των εργαζομένων και της νεολαίας, κυβερνητικής έμπνευσης.



Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - κυβέρνηση του κεφαλαίου, ενεργοποίησε το μακρύ χέρι της, "νόμιμους" και συμπληρωματικούς μηχανισμούς καταστολής, για να καταστείλει προληπτικά τις αγωνιστικές διαθέσεις εργαζομένων και νεολαίας. Σε αυτό συνηγορούν - εκτός όλων των άλλων - και οι καταγγελίες συνδικαλιστών στο ΜΕΤΡΟ για αποκλεισμό των διαδηλωτών (κατέβασμα των ρολών) από την πρόσβαση στους σταθμούς με εντολή της διοίκησης του ΜΕΤΡΟ και εκτελεστές πασοκοθρεμμένα υψηλόβαθμα στελέχη της επιχείρησης. Με φράσεις του τύπου "έτσι γ@@@ει το ΠΑΣΟΚ" έδιωχναν τους διαδηλωτές από το ΜΕΤΡΟ (που λειτουργούσε για την εξυπηρέτηση των διαδηλωτών) και τους "έδιναν" απευθείας στα ΜΑΤ.



Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΝΥΧΤΑ



ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ!



ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ!



kokkinostupos

Δείτε όλες τις σχετικές αναρτήσεις εδώ

ΦΟΝΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΤΩΝ ΜΑΤ

Γιατροί Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας: 

Προθανάτια κατάσταση 30χρονου διαδηλωτή

Τοπική Επιτροπή ΕΙΝΑΠ Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας

Σήμερα
γίναμε μάρτυρες της ατέλειωτης και ασύλληπτης βαρβαρότητας που
χρησιμοποιεί η κυβέρνηση των μνημονίων προκειμένου να καταστείλει κάθε
υγιή αντίδραση πολίτη που αντιστέκεται στα σχέδια που απεργάζεται το
ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και εφαρμόζουν πιστά οι υπηρέτες τους στη χώρα.  



Δεκάδες τραυματισμένοι – χτυπημένοι από τα ΜΑΤ διαδηλωτές διακομίστηκαν με το ΕΚΑΒ ή ήλθαν μόνοι τους στο νοσοκομείο μας. 

Οι
περισσότεροι με θλαστικά τραύματα στο κεφάλι. Ανάμεσά τους 30χρονος
διαδηλωτής που διακομίστηκε σε βαριά, προθανάτιο κατάσταση, με
ανισοκορία και τεράστιο επισκληρίδιο αιμάτωμα. Αυτήν τη στιγμή
χειρουργείται από συναδέλφους μας που αγωνίζονται να σώσουν τη ζωή του. 

Καταγγέλλουμε την αστυνομική αυθαιρεσία και βαρβαρότητα.

Καταγγέλλουμε
όλα τα μέλη της Ελληνικής Κυβέρνησης και τον πρωθυπουργό της χώρας για
την δολοφονική απόπειρα ενάντια στον συγκεκριμένο συμπολίτη μας που
είναι σε βαριά κατάσταση και κινδυνεύει η ζωή του, αλλά και ενάντια σε
όλους τους άλλους διαδηλωτές.

Η βία και η καταστολή ενάντια στο λαό που αντιστέκεται έχουν κοντά ποδάρια. 

Η
κυβέρνηση, με την ασύστολη τακτική του βιασμού όλων των λαϊκών
δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την επιβίωση, αλλά και με την ωμή
άσκηση βίας που άμεσα απειλεί τις ζωές συμπολιτών μας, το μόνο που
καταφέρνει είναι να μεγαλώνει το πείσμα και την απόφαση που έχουμε πάρει
να αγωνιστούμε μέχρις εσχάτων για να έχει ο λαός μας ψωμί, παιδεία και
ελευθερία.

Δεν
θα ησυχάσουμε μέχρις ότου τιμωρηθούν οι ένοχοι της δολοφονικής
απόπειρας! Δεν θα ησυχάσουμε μέχρις ότου κερδίσει ο λαός μας όλα όσα
δικαιούται!

ΠΗΓΗ: Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών (Α.Ρ.Σ.Ι.)

Δείτε όλες τις σχετικές αναρτήσεις εδώ

Ανακοίνωση της Κίνησης Επαναστατικής Αριστεράς

ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ





Η χουντική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που διαλύει τις ζωές νεολαίας και
εργαζομένων, που έχει εξωθήσει εκατομμύρια ανθρώπους στην φτώχεια και
στην εξαθλίωση δεν διστάζει να εξαπολύει τις ορδές των κατασταλτικών
μηχανισμών της, στο κόσμο του αγώνα, μεταχειριζόμενη ωμή, φασιστική
βία.





Αποτέλεσμα αυτής της φασιστικής πρακτικής, ήταν δολοφονικά χτυπήματα σε
διαδηλωτές της χθεσινής απεργίας όπου πάνω από 100 αγωνιστές
τραυματίστηκαν, εκ των όποιων δύο βρίσκονται σε πολύ σοβαρή κατάσταση
στα νοσοκομεία Νίκαιας και Ευαγγελισμού. Η χούντα του ΠΑΣΟΚ και του
κεφαλαίου, και το κράτος της δολοφονικής βίας και καταστολής δεν θα
σταματήσουν τους εργαζόμενους και την νεολαία, δεν θα τρομοκρατήσουν την
εργατική τάξη, δεν θα καταφέρουν να τιθασεύουν την οργή των
εργαζόμενων.





Η απάντηση θα δοθεί στους δρόμους με τον πιο ξεκάθαρο και μαχητικό
τρόπο. Η ανάγκη της αυτοοργάνωσης του εργατικού κινήματος και του
κινήματος της νεολαίας και της ρήξης με τον κυβερνητικό-εργοδοτικό
συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, η ανάγκη να φύγει τώρα η χούντα του ΠΑΣΟΚ
και του κεφαλαίου είναι πιο έντονη από ποτέ. Έχει έρθει η ώρα να
εμφανιστεί στους δρόμους και τις κινητοποιήσεις, στους χώρους δουλειάς
και της εκπαίδευσης , ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα σωματείων, επιτροπών
αγώνα, ανέργων και μεταναστών που θα παλέψει μέχρι την τελική νίκη ,
μέχρι να διώξουμε την χούντα κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ, μέχρι να ανατρέψουμε την
φασιστική δολοφονική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.





ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ !





ΟΛΟΙ ΣΤΗΥΝ ΠΟΡΕΙΑ 6 :00 ΜΜ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ








ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΚΕΑ)





http://epanastatikiaristera.blogspot.com/


http://wwwpraxisred.blogspot.com/

Η πολιτική του ΚΚΕ δεν δικαίωσε ποτέ τον Άρη...

Το κείμενο που ακολουθεί είναι από το tvxs.gr και δημοσιεύθηκε με τον τίτλο "1962: Σαν σήμερα το ΚΚΕ αποκαθιστά τον Άρη Βελουχιώτη"

Σαν σήμερα, στις 20 Ιουνίου του 1962, το ΚΚΕ αποκαθιστά τον Άρη Βελουχιώτη, τον οποίο είχε «καταδικάσει» το 1945 διαγράφοντας τον από το κόμμα και χρησιμοποιώντας βαρύτατες εκφράσεις εναντίον του. Αν και αποκαταστάθηκε, η διαγραφή του ουδέποτε ανεκλήθη έστω και τυπικά, αν και αποτελεί ένα ιστορικό πρόσωπο, στο οποίο το ΚΚΕ αποδίδει μεγάλες τιμές.

«Ο Βελουχιώτης ήταν και παρέμεινε ως το θάνατό του αδιάλλακτος εχθρός των ξένων κατακτητών και των μονίμων συνεργατών τους και κτύπησε αμείλικτα την εθνοπροδοσία, γι' αυτό αγαπήθηκε τόσο πολύ από το λαό και μισήθηκε άγρια από τους προδότες. 

Πέρασαν 17 ολόκληρα χρόνια από το χαμό του Άρη, οι αγωνιστές της αντίστασης όμως όλοι οι Έλληνες πατριώτες θυμούνται και θα θυμούνται πάντα τον θρυλικό πολέμαρχο που συνέδεσε αδιάρρηκτα το όνομά του με μια από τις ενδοξότερες σελίδες της νεώτερης ιστορίας μας, την εποποιία της εθνικής μας αντίστασης.

Εκδήλωση της ΚΕΑ στην Πάτρα

Πηγή: ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Τσέ Γκεβάρα και Μαρξισμός-Μέρος Δέυτερο

Απο το ιστολόγιο Sierra Maestra

Επεξεργασία: ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ PRAXIS
 

Η σημαντικότερη συμβολή του Ερνέστο Γκεβάρα στη μαρξιστική θεωρία είναι ίσως το γεγονός ότι επαναθεμελίωσε την περίφημη ρήση του Λένιν πως "χωρίς επαναστατική θεωρία δε μπορεί να υπάρξει επαναστατικό κίνημα". Έθεσε τις νέες βάσεις πάνω στις οποίες το επαναστατικό κίνημα θα μπορούσε να στηριχθεί και να ανανεωθεί - άλλωστε, γιά τον ίδιο η επανάσταση δεν ήταν ούτε αυτοσκοπός, ούτε αποκλειστικά αντίδραση ενάντια στην καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων. Η επαναστατική δράση πρέπει να εμπνέεται από τη θεωρία αλλά ταυτόχρονα και να την εξελίσσει, να την προάγει και να την ανανεώνει. "Μιά επανάσταση που δεν προάγεται συνεχώς είναι μιά επανάσταση η οποία παλινδρομεί" γράφει ο ίδιος ο Τσε στο βιβλίο του "Ανταρτοπόλεμος" (Guerilla warfare, 1961).  Είναι το σημείο όπου ο ουτοπικός ιδεαλιστής συναντά τον πραγματιστή, αυτόν που αντιλαμβάνεται ότι το πλέον δύσκολο δεν είναι η πραγματοποίηση μιάς επανάστασης αλλά η διατήρηση και εξέλιξη της μέσα στο χρόνο.

Μαρξιστική διαλεκτική και επαναστατική πράξις

Ανακοίνωση της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 

Στις 15 Ιούνη, την μέρα της Γενική Απεργίας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξαπόλυσε άγρια και αναίτια επίθεση στους απεργούς διαδηλωτές και τον λαό στο Σύνταγμα. Με ασφυξιογόνα αέρια, απαγορευμένα χημικά και ωμή βία σε αλλεπάλληλα κύματα οι δυνάμεις καταστολής προσπαθούσαν να εκκενώσουν την πλατεία Συντάγματος από τον λαό και την νεολαία που κατέβηκαν να αγωνιστούν για να καταργηθεί το Μνημόνιο και ενάντια στο ξεπούλημα της χώρας με τις ιδιωτικοποιήσεις.

Ο κατοχικός στρατός των ΜΑΤ ξεπερνώντας σε βαρβαρότητα ακόμη και τους Ναζί δεν σεβάστηκε ούτε καν το πρόχειρο ιατρείο. Έριξε ασφυξιογόνα μέσα στον πρόχειρο σταθμό πρώτων βοηθειών που στήθηκε στην πλατεία ενώ ήταν γεμάτο με τραυματίες και διαδηλωτές που είχαν πληγεί από τα χημικά της αστυνομίας.

Η μασκαρεμένη παρουσία φασιστών που προσπάθησαν να συνδράμουν στο έργο των κατοχικών δυνάμεων καταστολής, αντιμετωπίστηκε με ξυλοφόρτωμα και με εκδίωξή τους από την πλατεία από απεργούς και νεολαίους.

Υποτίμησαν όμως άλλη μια φορά τον λαό που με πείσμα, αυτοθυσία και μοναδική αλληλεγγύη υπερασπίστηκε την πλατεία και την κράτησε στον έλεγχο του.

Η θλιβερή κοινοβουλευτική αριστερά των ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ για άλλη μια φορά έβλεπε «προβοκάτορες» εκεί που υπήρχε ο εξεγερμένος εργάτης και ο οργισμένος λαός. Αντί να καλέσουν τον λαό στον αγώνα, σπέρνουν σύγχυση και προσπαθούν να στρέψουν την προσοχή των εργαζόμενων στις εκλογές.

Ο λαός όμως ανοίγει τον δρόμο οπλισμένος με την αγανάκτηση και ο εργάτης βλέπει καθαρότερα μέσα από τα χημικά τον δρόμο του αγώνα. Ο σκουπιδοτενεκές της ιστορίας άνοιξε για το καθεστώς, τους υπηρέτες του και τις θλιβερές παλλακίδες του κοινοβουλευτισμού. Τιμητική θέση σ αυτό τον σκουπιδοτενεκέ θα έχουν οι πουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ οι καλύτεροι σύμμαχοι της κυβέρνησης και των διεθνών τοκογλύφων .

· ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ

· ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΚΑΤΩ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ · ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

· ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ για ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ

ΓΑΖΑ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ: κινηματογραφική προβολή

Από την νύχτα της Κυριακής προς Δευτέρα 31 Μαΐου 2010, όταν οι ισραηλινές ειδικές ναυτικές δυνάμεις επιτέθηκαν σε διεθνή ύδατα (80 μίλια από τις ακτές του Ισραήλ) στον πολυεθνικό στολίσκο «Freedom Flotilla», σκοτώνοντας 9 συνανθρώπους μας, τραυματίζοντας βαριά δεκάδες άλλους, οδηγώντας στην συνέχεια το σύνολο των συλληφθέντων σε ισραηλινές φυλακές, πέρασε σχεδόν ένας χρόνος.

Οι 38 Έλληνες της Πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για τη Γάζα»... που συμμετείχαν στην διεθνή αυτή αποστολή -την δεύτερη σε αριθμό επιβαινόντων αντιπροσωπεία- συνελήφθησαν, κάποιοι υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς, τα υπάρχοντά τους κλάπηκαν, ενώ τα 2 ελληνικά πλοία της αποστολής, σε αντίθεση με τα τουρκικά πλοία που αποδεσμεύθηκαν σε τρεις μόλις μήνες μετά το πειρατικό συμβάν, βρίσκονται ακόμα, υπό ισραηλινή κατοχή στο λιμάνι της Χάιφας.

Tσέ Γκεβάρα και Μαρξισμός-Μέρος Πρώτο

Απο το ιστολόγιο Sierra Maestra

Επεξεργασία: ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ PRAXIS

Του Νικολάου Μόττα

Ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα, γνωστός ως «Che», αποτελεί εδώ και 44 χρόνια το σύμβολο της νεανικής επαναστατικότητας. Της ατίθασης ανυπακοής σε καθεστωτικές αντιλήψεις και πρακτικές. Πέρα όμως από το καθαρά συμβολικό στοιχείο της προσωπικότητας του Τσε, υπάρχει ένα ιδεολογικό πολιτικό στίγμα το οποίο ο αργεντίνος επαναστάτης άφησε ανεξίτηλο στη μαρξιστική θεωρία. Με λίγα λόγια, πέραν της καθιέρωσης της μορφής του Γκεβάρα ως «συμβόλου επανάστασης», πέραν των t-shirts και των posters, είναι αλήθεια ότι ο Τσε υπήρξε πολιτικός στοχαστής του οποίου οι αντιλήψεις γιά τον μαρξισμό είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την επαναστατική του δράση τις δεκαετίες του ‘50 και του ‘60.

Σαράντα τέσσερα χρόνια μετά τη δολοφονία του ο Τσε μοιάζει επίκαιρος όσο ποτέ. Ο κόσμος συνεχίζει να χωρίζεται σε εκμεταλευτές και εκμεταλευόμενους, οι νεοφιλελεύθερες πρακτικές στην παγκόσμια οικονομία γίνονται όλο και πιό επώδυνες γιά τους μη προνομιούχους, ολόκληρα έθνη βυθίζονται στην ύφεση και τα τοκογλυφικά χρέη ενώ οι ιμπεριαλιστικές πρακτικές στο διεθνές πολιτικό στερέωμα καμουφλάρουνται πίσω από «ανθρωπιστικές επεμβάσεις».

Άρνηση

Πηγή: http://radicaldesire.blogspot.com

Με την μαρξιστική έννοια, δεν πρόκειται απλώς για την νοητική δράση του "να λες όχι", όπως την θεωρεί η φορμαλιστική/αναλυτική φιλοσοφία μέσα στην κυκλικότητά της, αλλά αναφέρεται κυρίως στο αντικειμενικό έδαφος τέτοιων αρνητικών διαδικασιών σκέψης, χωρίς το οποίο το "να λες όχι" θα ήταν μια ανέξοδη και αυθαίρετη έκφραση καπρίτσιου, και όχι ένα ζωτικό στοιχείο της διαδικασίας του γνώθειν. Έτσι, η βασική σημασία της άρνησης καθορίζεται από τον χαρακτήρα της ως εμμενούς διαλεκτικής στιγμής της αντικειμενικής ανάπτυξης, του "γίγνεσθαι", της μεσολάβησης και της μετάβασης.

Ως οργανική στιγμή αντικειμενικών διαδικασιών, με τους δικούς τους εσωτερικούς νόμους εκδίπλωσης και μεταμόρφωσης, η άρνηση δεν μπορεί να διαχωριστεί από τη θετικότητα--εξού και η αξία της φράσης του Σπινόζα "omnis determinatio est negatio", κάθε καθορισμός είναι άρνηση--ούτε [μπορεί να χωριστεί] κάθε "υπερκέραση" από την "συντήρηση." Με τα λόγια του Χέγκελ: "Από την αρνητική αυτή πλευρά, το άμεσο έχει βυθιστεί στο Άλλο, αλλά το Άλλο δεν είναι βασικά το κενό αρνητικό ή το Τίποτε το οποίο θεωρείται συχνά πως είναι το αποτέλεσμα της διαλεκτικής: είναι το Άλλο του πρώτου, το αρνητικό του άμεσου· συνεπώς, καθορίζεται ως διαμεσολαβημένο, -- και περιέχει εντελώς τον καθορισμό του πρώτου. Το πρώτο λοιπόν ουσιαστικά περιέχεται και συντηρείται στο Άλλο" (Επιστήμη της λογικής, 1812). Ακολουθώντας πλήρως αυτή την αντίληψη στα σχόλιά του στο εδάφιο αυτό, ο Λένιν γράφει:

Η ορκομωσία της νέας κυβέρνησης

του Γιάννη Καλαϊτζή

Κ. Μαραγκός: Πού ήταν χθες οι “αγανακτισμένοι”;

Πηγή: Κόκκινη Ορχήστρα

Σε δελτίου τύπου (16.15) της real democracy κατά τη διάρκεια της απεργιακής διαδήλωσης στο Σύνταγμα διαβάζουμε, ξανά για την “μεγαλύτερη διαδήλωση της μεταπολίτευσης“. Προφανώς αυτοί που περίμεναν το 1.000.000 ειρηνικούς “αγανακτισμένους” να περικυκλώνουν “ειρηνικά” το κοινοβούλιο, αντί να εξηγήσουν που πήγαν οι “αγανακτισμένοι” τους την πιο κρίσιμη μέρα, προτιμούν να συνεχίσουν τα παραμυθάκια τους, παρά να απαντήσουν στο συγκεκριμένο ερώτημα.

Ρωτάμε λοιπόν ξανά: Που ήταν το 1.000.000 αγανακτισμένοι που θα βούλιαζαν το σύνταγμα και θα έδιωχναν την κυβέρνηση με το ελικόπτερο. Η απάντηση είναι απλή: Δούλευαν. Γιατί οι “αγανακτισμένοι” δεν απεργούν. Ξέρουν μόνο να γλύφουν και να γκρινιάζουν και όχι να δίνουν πραγματικές μάχες. Ξέρουν μόνο να κατεβαίνουν στο δρόμο, όταν τους καλεί η τηλεόραση. Όταν η “κινητοποίηση είναι main stream. Όταν είναι λαοσύναξη, όταν είναι “για να σωθεί η πατρίδα”. Όταν σε αυτήν την κινητοποίηση δεν υπάρχουν κόκκινες σημαίες, αριστεροί, “κόμματα” και συνδικάτα. Η χθεσινή διαδήλωση ήταν μια περίτρανη απόδειξη όχι μόνο για τη σύνθεση των αγανακτισμένων αλλά και για την πολιτική τους στάση. Γι’ αυτό φρόντισαν να εξαφανιστούν. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι αγανακτισμένοι δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση όχι μόνο με την αριστερά, αλλά και με το ταξικό κίνημα. Γιατί χθες δεν ήταν εκεί οι επαγγελματίες “συνδικαλιστές”, αλλά εργαζόμενοι που απεργούσαν αλλά και κόσμος που ταξικά αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως τμήμα της ευρύτερης εργατικής τάξης. Αυτή τη συνείδηση δεν την έχουν οι αγανακτισμένοι. Και ούτε πρόκειται να την αποχτήσουν. Γιατί έχουν μια άλλη συνείδηση, του “πατριώτη” και ο πατριώτης χθες είχε στηθεί στην τηλεόραση περιμένοντας τους δύο αρχηγούς του να τα βρουν ή καλύτερα να παραιτηθούν και να διορίσουν τον σερ Μαρκεζίνη πρωθυπουργό και τον Παπαδήμο υπουργό για να σωθεί η “Ελλάς”.

Ποιοι ήταν χθες στο Σύνταγμα;

Επείγον! Βοήθεια για αποδείξεις-βίντεο-αυτόπτες!

Ακόμη ένα θύμα της αστυνομικής βίας στην απεργιακή συγκέντρωση της 15 Ιούνη στην Αθήνα, η Άννα Τριανταφύλλου περιγράφει το πώς αστυνομικός της ομάδας Δ την χτύπησε με αποτέλεσμα το γόνατό της να έχει υποστεί συντριπτικό κάταγμα.

«Μου διέλυσαν το γόνατο» δηλώνει η Άννα Τριανταφύλλου στο alterthess καταγγέλλοντας την αστυνομική βία που, χωρίς κανέναν λόγο, υπέστη στην συγκέντρωση της Τετάρτης 15 Ιούνη στο Σύνταγμα.

Η τριαντάχρονη Άννα περιγράφει το περιστατικό ως εξής: «Κατέβηκα με τους συναδέλφους μου από την δουλειά και την αδερφή μου στην συγκέντρωση. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων αποφασίσαμε να απομακρυνθούμε από τα σημεία όπου υπήρχε ένταση και δακρυγόνα οπότε προχωρήσαμε και καθίσαμε σε ένα παγκάκι στο Ζάππειο. Κάποια στιγμή δύο μηχανές με αστυνομικούς πέρασαν από μπροστά μας και μάρσαραν αρκετά έντονα. Εγώ σηκώθηκα όρθια να δω αν συνέβη κάτι. Ξαφνικά ο ένας από τους δύο αστυνομικούς γύρισε με την μηχανή και κατευθύνθηκε προς το μέρος μου. Σήκωσε το πόδι του και με χτύπησε. Το χτύπημα ήταν τελειωτικό. Εγώ σφάδαζα από τον πόνο και άρχισα να κλαίω. Στη συνέχεια, όπως εξηγεί η Άννα, «πολίτες σταμάτησαν τον αστυνομικό με την μοτοσυκλέτα διαμαρτυρόμενοι για αυτό που συνέβη. Αυτός τους απάντησε ότι «το κάνω επίτηδες για προβοκάτσια»».

Καθώς το ασθενοφόρο αργούσε να έρθει για να παραλάβει την τραυματισμένη κοπέλα ο κόσμος που βρισκόταν μπροστά στο συμβάν ζήτησε από το περιπολικό που ήταν σταματημένο στην περιοχή να μεταφέρει την Άννα στο νοσοκομείο. Όπως αναφέρει η ίδια, οι αστυνομικοί αρνήθηκαν, επαναλαμβάνοντας ότι «λέει ψέματα και ότι το κάνει επίτηδες».

Η Άννα μπήκε χθες στο χειρουργείο αφού όπως διέγνωσαν οι γιατροί το κάταγμα στο γόνατο ήταν συντριπτικό. Οι γιατροί έβαλαν λάμες στο γόνατο της και της είπαν ότι θα περπατήσει μετά από τρεις μήνες τουλάχιστον.

Όποιος έχει βίντεο από το συμβάν να μας στο στείλει γιατί είναι αναγκαίο ως τεκμήριο για την μήνυση που θα υποβληθεί ΕΔΩ ΟΠΟΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΥΠΑΡΞΟΥΝ:

eevangelatou@gmail.com

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ & ΔΙΑΔΩΣΤΕ!!!

Λαϊκή Συνέλευση της Πλ. Συντάγματος (LIVE)

Κόκκινος Τύπος: Λαϊκή Συνέλευση της Πλ. Συντάγματος (LIVE): "Live Videos by Ustream"

Στάυρος Σταυρίδης -Μαθαίνοντας από τις πλατείες

Πηγή: ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ PRAXIS

Είναι εύκολο ίσως να αναγνωρίσουμε στην κοινωνία που ζούμε ένα οικονομικό σύστημα σε επιθετικό παροξυσμό. Οι κυρίαρχοι μοιάζει να θεωρούν ότι εκπλήρωσαν και εκπληρώνουν επιτέλους την απόλυτη καπιταλιστική ουτοπία: το χρήμα να γεννά χρήμα χωρίς την ενίοτε απείθαρχη μεσολάβηση των πραγματικών ανθρώπων και την ενίοτε απρόβλεπτη μεσολάβηση των διαδικασιών παραγωγής. Η αλαζονεία και η δύναμη των τραπεζιτών και των χρηματιστών είναι σημάδι των καιρών.

Όμως καθόλου τούτη η εποχή δεν εκτόπισε στα αζήτητα το πρόβλημα της διακυβέρνησης. Τη μηχανή αυτής της ουτοπίας που κόλλησε και κολλά στην λάσπη  των πρόσφατων οικονομικο-κοινωνικών κρίσεων, πρέπει να την τροφοδοτούν οι απο κάτω, όχι μόνο με την εργασία τους αλλά και με την εξάρτηση τους από τις τράπεζες για να εκπληρώσουν ως και τις πιο βασικές τους ανάγκες. Το πρόβλημα της διακυβέρνησης σ’ αυτές τις συνθήκες είναι πάνω απ’ όλα το πρόβλημα της μαζικής εξάρτησης των υπηκόων από τους θεσμούς που τους συγκροτούν ως οικονομικά υποκείμενα, με την καταστροφή ταυτόχρονα κάθε δυνατότητας να αρθρώνονται συλλογικές αναφορές με τη μορφή των κοινωνικών χώρων. Η εξατομίκευση δεν συνίσταται μόνο στην εξατομίκευση του μόνιμα ακόρεστου καταναλωτή αλλά και στην εμπεδωμένη καχυποψία απέναντι στις επιδιώξεις των διπλανών. Τούτη η καχυποψία στον καιρό της κρίσης καθίσταται λόγος επιθετικότητας ή απόσυρσης: «εγώ θα τα καταφέρω» και για να τα καταφέρω πρέπει εσείς να μην τα καταφέρετε.

Ο χάρτης των αστικών ΜΜΕ

Σε ρόλο Γκοτζαμάνη ο Σηφουνάκης: επίθεση με το αμάξι του σε διαδηλωτή

Πηγή: http://aegeanantarsia.blogspot.com

Καταγγέλλουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τους τραμπουκισμούς του υπουργού Ν. Σηφουνάκη: το βράδυ της Παρασκευής 17/6 το αυτοκίνητό του επιτέθηκε σε ομάδα αγανακτισμένων Μυτιληνιών έξω από τη φιέστα των επιμελητηρίων στη Μαρίνα. Από την επίθεση τραυματίστηκε ελαφρά ευτυχώς ο Αριστείδης Σγατζός, δάσκαλος, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ως εκπρόσωπος των Παρεμβάσεων.

Ο αδίστακτος υπουργός Σηφουνάκης, επιτελικό στέλεχος της κυβέρνησης του Μνημονίου που ξεπουλά τα πάντα ―ανθρώπους, υποδομές, την ίδια τη χώρα― γνωστός εκπρόσωπος του μεγάλου κεφαλαίου στο χρεοκοπημένο πολιτικό σκηνικό έδειξε το αληθινό του πρόσωπο για άλλη μια φορά. Δεν ανέχεται τις διαμαρτυρίες αυτών που θεωρεί καύσιμη ύλη για τα κέρδη της συντεχνίας τραπεζών και βιομηχάνων, δεν υπολογίζει τις ζωές τους.

Δε θα καταφέρουν τίποτα. Ούτε με τις παρακρατικές μεθόδους τέτοιου τύπου ούτε με τη βία των ΜΑΤ. Ούτε με τις φιέστες και τα ψίχουλα που μοιράζουν ούτε με τις επικοινωνιακές φούσκες όπως ο ανασχηματισμός.

Η φωνή της πλατείας Συντάγματος, οι φωνές από τις πλατείες της αγανάκτησης, από τους δρόμους του αγώνα και των απεργιών στέλνουν το μήνυμα του αγωνιζόμενου λαού: δε θα σας περάσει, η κυβέρνηση είναι τελειωμένη, η πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ θα ηττηθεί.

Βίντεο από τις αποδοκιμασίες μετά την επίθεση από το μπλογκ της Ριζοσπαστικής Παρέμβασης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

 Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων

Είμαστε όλοι εν δυνάμει κρατούμενοι

2001: 8.343 κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές
2011: 11.674 κρατούμενοι

6 νέες φυλακές τα τελευταία 5 χρόνια

Τουλάχιστον 11.674 συνάνθρωποί μας κρατούνται στις φυλακές της χώρας ενώ περισσότεροι από 5.000 υποχρεώνονται να επιβιώνουν στα κρατητήρια, χωρίς δικαίωμα προαυλισμού, τουαλέτα ή επαρκή σίτιση.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι στατιστικά στοιχεία, είναι ο πατέρας μας, ο σύντροφός μας, η αδερφή μας, ο συνάδελφός μας, ο γείτονάς μας, η φίλη μας, είναι κάποιος από το συγγενικό ή φιλικό μας περιβάλλον.

Πλέον είναι πολύ εύκολο να προστεθείς και εσύ στον πληθυσμό της φυλακής. Είμαστε όλοι εν δυνάμει κρατούμενοι. Σήμερα ελεύθεροι, αύριο πίσω από τα κάγκελα.

Εμείς αντιστεκόμαστε στην ποινικοποίηση της φτώχειας, στην αυστηροποίηση των ποινών. Παλεύουμε για την κατάργηση των φυλακών. Διεκδικούμε τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης, για την αποποινικοποίηση αδικημάτων, για τον περιορισμό της φυλάκισης σε εξαιρετικές περιπτώσεις, για την κατάργηση των φυλακών ανηλίκων.

Το Σάββατο 18 Ιουνίου ολοκληρώνονται 5 χρόνια δράσης της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. Σας καλούμε στην Αγορά της Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42) από τις 6μμ και μετά για να συζητήσουμε με πρώην και νυν κρατούμενους αλλά και να ακούσουμε πολλή μουσική. Στο χώρο παράλληλα θα υπάρχει έκθεση φωτογραφίας, ενώ θα προβληθούν ταινίες μικρού μήκους.

Είσοδος ελεύθερη

Πολιτική Εκδήλωση μνήμης για τον σύντροφο Τάσο Κοζανιτά

Πολιτική Εκδήλωση μνήμης για τον αδικοχαμένο σύντροφο Τάσο Κοζανιτά θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 18 Ιούνη, στις 6.00 μ.μ. στον δημοτικό πολυχώρο “Γαλαξίας” στην κεντρική πλατεία της Νέας Σμύρνης.

Η επίθεση στον Τάσο Τέλογλου: ήταν όντως επίθεση;;;

Από τον παραλληλόγραφο

Από όλον το χθεσινό τραμπουκισμό αστυνομίας και “κουκουλοφόρων”, όπως ήταν φυσικό, τα ΜΜΕ ανέδειξαν περισσότερο το χτύπημα στο “συνάδελφο” Τάσο Τέλλογλου. Ο δημοσιογράφος ενώ περπατούσε με φιλική παρέα στην Καραγιώργη Σερβίας δέχτηκε τη φραστική επίθεση από μία ομάδα ανθρώπων και απ’ όσο φαίνεται από το βίντεο, επιχείρησε να απαντήσει με έντονο τόνο. Τελικά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τόσο οι αντιδράσεις όσο και οι αντιδρώντες να αυξηθούν, και ο Τέλλογλου να αναγκαστεί να τραπεί σε φυγή. Λίγη ώρα αργότερα διακρίνεται να πέφτει στο δρόμο μετά από χτύπημα που δέχτηκε (που δεν φαίνεται από ποιον και πώς).

Ο δημοσιογράφος μεταφέρθηκε άμεσα στο νοσοκομείο για να του δοθούν οι πρώτες βοήθειες. Σύμφωνα με τους γιατρούς του Ερυθρού Σταυρού, παρουσίασε μετατραυματική αμνησία.

Αντί σχολίου, πέραν του προφανούς ότι “η βία φέρνει βία“, παραθέτω την πρόσφατη άποψη του ίδιου του Τέλλογλου περί “αποτελεσματικής διακυβέρνησης” στους χρόνους της κρίσης, όπως δημοσιεύτηκε στο Protagon.gr.

«Κατ αρχήν γραφω “βασικό κορμό” το ΠΑΣΟΚ, αρα δέν θα είναι μόνο ΠΑΣΟΚ .Το ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκε τον Οκτώβριο για να εφαρμόσει μία αλλη πολιτική απο αυτή που τώρα χρειάζεται ο τόπος. Το ΠΑΣΟΚ δέν διαθέτει δημοκρατική νομιμοποίηση για τα μέτρα που θα ανακοινωθούν τα επόμενα 24ωρα. Να κάνουμε εκλογές; Δέν είμαστε αυτόχειρες. Αρα τι μένει; Μία κυβέρνηση σαν και εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον Ιούλιο του 1974, απο όλους τους πολιτκούς χώρους .Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να εχει εκτακτες εξουσίες, για να το πώ πιο απλά η χώρα είναι σε κατάσταση εκτακτης ανάγκης χωρίς δικτατορία αλλά ορισμένα αρθρα του συνταγματος πρέπει να βγούν “εκτός” η να ερμηνευτούν ανάλογα. Εκδηλώσεις σαν κι εκείνες του ΠΑΜΕ στον Πειραιά πρέπει να δίνεται η δυνατότητα κηρύσσονται αμέσως παράνομες με διαδικασίες αυτοφώρου, πρέπει να περιοριστεί το δικαίωμα της απεργίας αλλά και της διαμαρτυρίας σε ευαίσθητους τομείς (π.χ. πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας, απεργία εκπαιδευτικών μέσα στις εξετάσεις). Στο Βέλγιο πρίν μερικά χρόνια μία τετοια κυβέρνηση συναπισμού προχώρησε σε αναστολή ορισμένων συνταγματικών διατάξεων για ενα διάστημα. Ο κ Παπανδρέου είναι ακατάλληλος για να ηγηθεί μιας τετοιας κυβέρνησης “εθνικής ανάγκης”, μπορεί να είναι αντιπρόεδρος της και υπουργός των Εξωτερικών αλλά επικεφαλής πρέπει να είναι κάποιος που να μην διστάζει μπροστά σε οποιο κόστος»

Bandista - hoşçakal

ακούστε και κατεβάστε τους δίσκους των Bandista (από την Τουρκία) εδώ

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ: ΑΠΕΡΓΙΑ 15/6

Ποτάμι οργής, όργιο καταστολής...

Λαϊκή Συνέλευση της Πλ. Συντάγματος (LIVE)

Live Videos by Ustream

17 χρόνια χωρίς το Μάνο Χατζιδάκι

«Περιφρονώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα»

Η παρέμβαση της πολιτικής πρωτοβουλίας 'Διεθνιστής' στις συγκεντρώσεις του Συντάγματος

Πηγή: http://diethnistis.gr

Συνεχίζουμε…

Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, την Κυριακή 5/6, δηλώσαμε «βουλιάζοντας» την Αθήνα, πως η κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζουν και ετοιμάζουν, είναι ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΟΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΗ, στις συνειδήσεις μας, ανεπιθύμητη για τις ζωές μας.

Δηλώσαμε, και δηλώνουμε καθημερινά, σε όλες τις πλατείες των μεγάλων πόλεων της Ελλάδας, πως αναζητούμε νέους τρόπους συλλογικής συνύπαρξης και οργάνωσής μας. Πως σταθερά επιδιώκουμε να ξαναενώσουμε «τα καλώδια» της μεταξύ μας επικοινωνίας, σπάζοντας την εξατομίκευση και το «διαίρει και βασίλευε», που τόσο αποτελεσματικό έχει σταθεί για όσους κυβέρνησαν ολόκληρες δεκαετίες. Συζητώντας ανοιχτά προσπαθούμε να υπερβούμε τον μοναδικό λόγο των ειδικών της πολιτικής και της ζωής μας, που πάντα αυτοί ήξεραν καλύτερα.

Όμως ήρθε η ώρα να πάμε παρακάτω.

Δε θα φύγουν μόνοι τους. Πρέπει να τους ρίξουμε. Δε μας προστατεύει κανένας από μια νέα «μπανανόφλουδα» εκλογών, για να εκλεγούν υποτίθεται, κάποιοι άλλοι αδιάφθοροι υπηρέτες της ίδιας πολιτικής.

Σπύρος Δερβενιώτης: Good Night, and Good Luck (αποχαιρετώντας τη “City Press”)

Ο Σπύρος Δερβενιώτης αποχαιρετά (προσωρινά) τους αναγνώστες του στην City Press. Αναδημοσιεύουμε κείμενο από το blog του http://derveniotis.wordpress.com

Θα έχετε παρατηρήσει ότι στο παρόν μπλόγκ συνήθως αναγγέλω την αρχή μιας συνεργασίας, ποτέ το τέλος της. Θα κάνω μια εξαίρεση, που νομίζω ότι την απαιτεί η έκταση και η ποιότητα της συνεργασίας, αλλά κυρίως ο σεβασμός προς εσάς, τους αναγνώστες.

Ξεκίνησα τη συνεργασία μου με τη “City Press” ακριβώς οχτώ χρόνια πρίν, την προ-Ολυμπιακή χρονιά που η Ελλάδα ήταν “top of the world” και ετοιμαζόταν να καταπλήξει την οικουμένη με το πόσο ακριβά μπορεί να πληρώσει για να της χώσουν κάμερες στον κώλο που θα της πιάνανε υπερτιμήσεις εργολαβειών για άχρηστα έργα μιας χρήσης.

Η συνεργασία μου λήγει οχτώ χρόνια και δύο πρωθυπουργούς μετά, με την Ελλάδα down on all fours, έτοιμη να καταπλήξει την οικουμένη με το πόσο ακριβά μπορεί να πληρώσει για να στήσει κώλο σε κερδοσκόπους που μετά το βιασμό θα της κλέψουν και τα παπούτσια. (όπως βλέπετε, οι κυβερνήσεις πέφτουνε αλλά ο κώλος σταθερή αξία).

Με την ούτως ή άλλως ουδέποτε πραγματικά υγιή αγορά των ΜΜΕ διαλυμένη, οι κατα φουρνιές απολύσεις έχουν πάψει να αποτελούν είδηση. Προηγήθηκαν πολλές και στη “city press”, εύχομαι στους συναδελφους που συνεχίζουν να μην υπάρξουν κι άλλες.

Προσωπικά είχα την τύχη να βιώσω μια υποδειγματική συνεργασία, με μηδενική παρέμβαση στην εκφορά της γνώμης μου στη γελοιογραφία, ακόμα και όταν ερχόταν σε ευθεία αντιδιαστολή με το άρθρο που τη φιλοξενούσε. Είναι το πρώτο που ζητάω από κάθε συνεργασία, σαφώς πριν το οικονομικό. Αν όλοι οι συνάδελφοι πράξουν το ίδιο, θα έχουμε ένα καινούργιο τοπίο ΜΜΕ, στην υπηρεσία των πολιτών και όχι των εργολάβων & εφοπλιστών. Όσο έστω και λίγοι δεν το κάνουν, θα συνεχίσουμε να γινόμαστε βρισιά στο στόμα των Αγανακτισμένων.

Για την ιστορία, παραθέτω το πρώτο και το τελευταίο μου σκίτσο στην εφημερίδα:
Μάίος 2003:


Ioύνιος 2011:


Κλείνω αυτό τον κύκλο, αλλά δε χανόμαστε. It’s a big internet out here, και το φετίχ μου για την τυπωμένη σελίδα και την καθημερινή επαφή με τον αναγνώστη δεν θα με αφήσει να αφήσω τις καθημερινές μου γελοιογραφίες εκτός του φυσικού του χώρου-στις γελοιογραφίες, άλλώστε, οι άστεγοι σκεπάζονται πάντα με εφημερίδες!
See you in the funny pages!

Για το κίνημα των αγανακτισμένων και τη στάση της αριστεράς

Πηγή: http://avantgarde2009.wordpress.com/

Το κίνημα των αγανακτισμένων συγκεντρώνει ένα κοινωνικά ετερόκλητο μωσαϊκό ανθρώπων. Σ’ αυτό θα βρεις το δημόσιο υπάλληλο που η εμπειρία της έως τώρα πάλης ενάντια στο μνημόνιο και για την υπεράσπιση των κεκτημένων του τον έχει πείσει ότι τα συνδικαλιστικά εργαλεία είναι ανεπαρκή. Δίπλα σ΄ αυτόν μπορεί να συναντήσεις έναν ιδιωτικό υπάλληλο που ενδεχομένως πιστεύει πως η βασική αιτία της ελληνικής χρεωκοπίας είναι οι αθρόοι διορισμοί τόσων «κηφήνων» στο δημόσιο από το «πελατειακό, κομματικό κράτος». Θα βρεις επίσης το μικροαστό που η επαγγελματική του επιβίωση είναι πλέον ένα χαμένο στοίχημα. Θα βρεις τον άνεργο, το φοιτητή, τη νοικοκυρά.

Το κίνημα είναι καρπός της απώλειας εμπιστοσύνης τεράστιων λαϊκών στρωμάτων στην κυβέρνηση του μνημονίου, η οποία είναι αδύνατον πλέον να πείσει ότι όσα γίνονται είναι αναγκαία για να αποφευχθεί η χρεωκοπία, ειδικά όταν παρά το νέο πακέτο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος η χρεωκοπία φαίνεται όσο ποτέ αναπόφευκτη.

Σε ότι αφορά τα πολιτικά χαρακτηριστικά του κινήματος, κάτι παραπάνω από έκδηλη είναι η απόλυτη και αδιαμφισβήτητη κυριαρχία του εθνικισμού. Στις γραμμές του εκφράζεται όλη η παλέτα των εθνικιστικών απόψεων: αφηγήσεις που εστιάζουν στην αναπόληση της πάλαι ποτέ εθνικής αίγλης και την αναζήτηση της χαμένης εθνικής ταυτότητας. Ρητορική εθνικής ανάτασης και αναγέννησης. Καθαρόαιμη συνωμοσιολογία και αντισημιτισμός ενδεδυμένα με αντιπαγκοσμιοποιητικό μανδύα. Αντιιμπεριαλιστικός εθνικισμός ενάντια στους «ξένους δυνάστες που θέλουν να χαλκεύσουν νέα δεσμά στην Ελλάδα με το ΔΝΤ», ενάντια στα σχέδια του διεθνούς (ίσως και σιωνιστικού) κεφαλαίου (για ορισμένους και της μασονίας) που «προωθούν τον αφελληνισμό της χώρας και την αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας μέσω των ανεξέλεγκτων μεταναστευτικών ροών».

ΑΠΕΡΓΙΑ 15 ΙΟΥΝΙΟΥ

Σάββας Μιχαήλ: Aπο το Σύνταγμα στην Πουέρτα Ντελ Σολ και ξανά στο Σύνταγμα

Το παρόν κείμενο το βρήκαμε στην ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ PRAXIS

Καθώς οι προετοιμασίες για τον εορτασμό των Χριστουγέννων προχωρούσαν κανονικά, το Δεκέμβρη του 2008, στο Σύνταγμα, στο κέντρο της Αθήνας μπροστά από τη Βουλή, το τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο, όπως θα έλεγε κι ο ποιητής William Blake «καιγότανε λαμπρό μέσα στο δάσος της νύχτας». Αυτό το μνημείο του κιτς που έστησε ο δεξιός δήμαρχος Νικήτας Κακλαμάνης, ο οποίος καυχιόταν κιόλας ότι ήταν το υψηλότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Ευρώπη, έπαιρνε φωτιά από τους νεαρούς εξεγερμένους κατά την διάρκεια του μαζικού ξεσηκωμού του αξέχαστου αυτού μήνα. Ήταν μια από τις πιο θεαματικές και εμβληματικές δράσεις της  Εξέγερσης του Δεκέμβρη.

Το Μάη του 2011, ένα άλλο απροσδόκητο συμβάν ξέσπασε στο ίδιο σημείο: από τις 25 Μάη και κάθε μέρα, δεκάδες χιλιάδες και στη συνέχεια, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται στο Σύνταγμα (όπως και στις πιο κεντρικές πλατείες όλων των πόλεων σε ολόκληρη τη χώρα) ενάντια στο νέα κύμα των μέτρων κοινωνικού κανιβαλισμού, τα οποία η Ε.Ε., η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Δ.Ν.Τ., η περίφημη «τρόικα», θέλουν να επιβάλουν μέσω της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στον ελληνικό λαό. Η διάσωση της Ελλάδας το Μάη του 2010 απέτυχε εντελώς να αποτρέψει την χρεοκοπία, παρά τις εξαιρετικά άγριες περικοπές που επεβλήθησαν σε μισθούς, συντάξεις, θέσεις εργασίας και στις συνθήκες διαβίωσης της συντριπτικής πλειοψηφίας, το φάντασμα της καταστροφής πλανιέται όχι μόνο πάνω από την Ελλάδα αλλά και πάνω από ολόκληρη την Ευρώπη και ακόμα πιο πέρα…