Κυριακή 10 Απριλίου 2011

DebtOcracy: λιπόψυχα μισόλογα, υπεκφυγές και ανακρίβειες

Βλέποντας προχτές το πολυδιαφημισμένο DebtOcracy, δεν ήξερα τι να πρωτοκάνω…

Να κλάψω ή να γελάσω;


Να κλάψω που πήγε άπατη και στα σκουπίδια η πρώτη σοβαρή προσπάθεια εκλαΐκευσης (αλά Zeitgeist) της μάχης ενάντια στο Μνημόνιο; Να τραβάω τα μαλλιά μου για τη φτώχεια των επιχειρημάτων, τις ανακρίβειες και τις παραχαράξεις του βίντεο; Να λυπηθώ που χρησιμοποιήθηκαν σημαντικά ονόματα (όπως ο Αγγελάκας) για μια ερασιτεχνική συρραφή ανακόλουθων επιχειρημάτων;

Ή να ξεκαρδιστώ στα γέλια από την αριστερή εκδοχή της ελληνικής κουτοπονηριάς;

Δεν πρόκειται εδώ να αναλύσουμε την πλήρη επιχειρηματολογία των Αριστερών Οικονομολόγων του Συν και της Ανταρσύας που ονειρεύονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Κίνα. Θα αρκεστώ σε δύο – τρία σημεία της ταινίας… τα πιο χαρακτηριστικά και διασκεδαστικά.



Κατ` αρχήν πρέπει να την αντιμετωπίσουμε όχι σαν ντοκιμαντέρ, αλλά σαν μια προπαγανδιστική ταινία του ΣΥΝ για την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου που θα μας σώσει από τα δεινά του Δουνουτού! Δεν βλέπουμε μια δημοσιογραφική έρευνα, αλλά την παρουσίαση μιας ιδέας που «θα μας σώσει από την κρίση».

Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Ναι! Ο μαρξισμός εγκαταλείπει την ταινία στο 10'!

Μέχρι τότε έχεις μια κλασσική ιστορική αναδρομή για τις καπιταλιστικές κρίσεις. Όμως από δω και πέρα…

ΤΣΑ!
Ξαφνικά δεν υπάρχουν τάξεις! Δεν υπάρχουν καπιταλιστές, επιχειρηματίες και εργάτες!

Σύμφωνα με τους δημιουργούς του DebtOcracy, ο πλανήτης μεταλλάσσεται (μάλλον από εξωγήινους ή ζόμπι.. δε μας λένε, πάντως από πού) σε μια διαμάχη δύο κόσμων.

Από τη μία έχεις τα κράτη-έθνη-οικονομίες-παραγωγοί και από την άλλη έχεις τις βδέλλες του χρηματοπιστωτικού συστήματος που κυριαρχούν στον πλανήτη. Η παραγωγή μειώνεται αφού ρουφάνε με το μπουρί τις παραγωγικές δυνάμεις και «έχουμε» την οικονομική κρίση.

Κατά τους Συριζικούς οικονομολόγους, αυτή η τραπεζική κλίκα δημιουργεί και τους λακέδες της . Μέσα από μίζες και λαμόγια, δημιουργούνται διεφθαρμένες κυβερνήσεις που, για χάρη του προσωπικού πλουτισμού τους, συναινούν στα δυσβάστακτα μέτρα, παρ` όλο που είναι «ενάντια στη χώρα τους και στην οικονομία της».

Φυσικά, όταν έχεις μια τέτοια αντιμετώπιση, ξεχνάς σοσιαλισμούς και αντικαπιταλισμούς και αναζητείς «έντιμους πολιτικούς», με «εθνική αξιοπρέπεια», άιντε με κανένα «κίνημα» στο πλάι για μαϊντανό, ώστε να αναστηλωθεί η εθνική οικονομία και ανταγωνιστικότητα.

Για ακόμα μια φορά, η ελληνική αριστερά (ξανα)ανακαλύπτει μετά 2 αιώνες τον homo economicus και υψώνει τη σημαία της Αστικής Επανάστασης.

Έτσι αυτό που αναζητεί στη διεθνή σκηνή, δεν είναι το εργατικό, λαϊκό και αριστερό κίνημα αλλά εθνικιστές ηγέτες που «ανορθώνουν» την οικονομία τους.

ΟΤΑΝ Η «ΑΡΙΣΤΕΡΗ» ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΜΑ, ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΝΤ

Αφού, λοιπόν, η ταινία έθεσε το πρόβλημα των «απεχθών» χρεών (δηλ. των μη-παραγωγικών δανείων που συνάφτηκαν από αντι-δημοκρατικές κυβερνήσεις και πήγαν για μίζες και ρεμούλες), με περίσσια περηφάνια μας προτείνει το οικονομικό «θάμα» της «σοσιαλιστικής» (παπαπαπά…) κυβέρνησης του Ισημερινού.

Μπήκα σε πειρασμό να κάτσω να γράψω ένα ποστ μόνο για τον Κορέα (Πρόεδρος του Ισημερινού) και την περίφημη αριστερή κυβέρνηση του, αλλά θα προτιμήσω να παραθέσω μόνο κάποια στοιχεία και ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματα του.

Κατ` αρχήν η ετήσια ανάπτυξη της χώρας (+3% ΑΕΠ), είναι στα ίδια ή και χαμηλότερα επίπεδα από την προηγούμενη δεκαετία όταν εφαρμοζόταν η πολιτική του ΔΝΤ (μ.ο. +5% ΑΕΠ 2000-2006)[1].

Ο πληθωρισμός έχει εκτινάξει στο διπλάσιο τις τιμές των τροφίμων μέσα σε μια διετία[2].

Οι σημαντικότερες αυξήσεις έχουν δοθεί στους μπάτσους(!!!), όπου τον περασμένο Οκτώβρη οι μισθοί τους εκτινάχτηκαν από τα 355$, στα 750$(!!!!) όταν ο βασικός είναι καθηλωμένος στα 240$ μηνιαίως[3].

Μέσα στην τελευταία διετία ο Κορέα έχει πετάξει στα σκουπίδια κάθε υπόσχεση, κάθε κοινωνική συμμαχία στο εσωτερικό ή εξωτερικό με τις λαϊκές μάζες.

Εκλέχτηκε με μερικούς βασικούς άξονες στην πολιτική

1.Διαγραφή εξωτερικού χρέους
2.Εθνικοποιήσεις βασικών παραγωγικών μονάδων
3.Σεβασμό στο φυσικό πλούτο της χώρας. Το Σύνταγμα κατοχυρώνει στη φύση δικαιώματα![4]
4.Συμμαχία με αριστερές κυβερνήσεις και κινήματα
Κι όμως… όλα αυτά ήταν φούμαρα!

Ο Κορέα, έχοντας το φερετζέ και την περίοδο χάριτος που απολαμβάνει ένας «αριστερός» πρόεδρος. Έδωσε εγγυήσεις στα αμερικάνικα και διεθνή κεφάλαια πως τα προγράμματα του ΔΝΤ θα τα περάσει ο ίδιος και με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. Αυτή η επιτυχή (προς το παρόν) εκπλήρωση του μονεταριστικού του προγράμματος, του έδωσε την δυνατότητα να «κουρέψει» το εξωτερικό χρέος κατά 30-40%.

Πιο συγκεκριμένα:

1.Ξεκινά ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων τεράστιων εκτάσεων γης, όπου σε συνεργασία με Καναδέζικες πολυεθνικές, θα κατασκευαστούν ορυχεία άνθρακα[5]. Αυτές τις Καναδέζικες εταιρείες, μάλιστα, που θεωρούνται υπαίτιες στον Ισημερινό για συγκρότηση παραστρατιωτικών ομάδων και δολοφονίες ακτιβιστών το 2006[6].
2.Το άνοιγμα των ορυχείων θα επιφέρει και ανυπολόγιστη καταστροφή του φυσικού πλούτου της χώρας. Δάση θα εξαφανιστούν από το χάρτη και θα προκαλέσουν ελλείψεις και μόλυνση των υδάτινων πόρων της χώρας[7].
3.Τα ορυχεία θα ξεριζώσουν και τις φυλές του Ισημερινού. Η CONAIE είναι η πανεθνική ομοσπονδία φυλών του Ισημερινού και βασική υποστηρικτής στην ανάληψη της εξουσίας από τον Κορέα. Το πρόγραμμα ορυχείων και ξεριζωμού τους, όμως, τους έφερε στην αντιπολίτευση. Παρ` όλο που στηρίζουν την κυβέρνηση κόντρα στα «δεξιά» πραξικοπήματα, οι ηγέτες της αποκαλούνται «τρομοκράτες» και συλλαμβάνονται από το καθεστώς, επειδή συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις[8].
4.Την τελευταία διετία, ο Κορέα συνεργάζεται με την πραχτόρικη κυβέρνηση της Κολομβίας κόντρα στο αντάρτικο κίνημα του μαρξιστικού FARC. Τον περασμένο Γενάρη, μάλιστα, ο Υπ. Άμυνας της Κολομβίας συγχάρηκε δημόσια την κυβέρνηση του Ισημερινού για τις συντονισμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις των δύο χωρών, που είχαν αποτέλεσμα τη διάλυση ενός στρατοπέδου του FARC[9].
5.Στα πλαίσια της συμμαχίας του με την Κολομβία, οργανώνει αντι-μεταναστευτικά πογκρόμ. Στον Ισημερινό υπάρχουν πάνω από 250.000 πρόσφυγες και έχει νομιμοποιήσει μόνο το 6%. Πολλοί από το υπόλοιπο 94%, απελαύνονται πίσω στην Κολομβία με κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή, λόγω του δικτατορικού καθεστώτος[10].
6.Τέλος, αυτή η επιτυχημένη προσαρμογή του Ισημερινό στη διεθνή νομιμότητα και αγορά, δε θα μπορούσε να μη βρει σύμμαχο τις ίδιες τις ΗΠΑ. Όταν τον περασμένο Σεπτέμβρη, επιχειρήθηκε ένα δεξιό πραξικόπημα οι ΗΠΑ ήταν σαφής: «Εκφράζουμε την υποστήριξή μας στη δημοκρατική κυβέρνηση του Ισημερινού. Εκφράζουμε την υποστήριξή μας στην κυβέρνηση του προέδρου Κορέα»[11]
Δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο για τις αριστερές κυβερνήσεις που πρόδωσαν τα κινήματα από τα οποία στηρίχτηκαν και ρίξτε μια ματιά στο
www.upsidedownworld.org για μια αναλυτική ματιά στα αριστερά και ακτιβίστικα κινήματα της Λατινικής Αμερικής.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=7DmnYLdZDXg

ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΕΓΧΟΥ… ΓΙΑ ΜΑΪΝΤΑΝΟ!

Στο τέλος της ταινίας ακολουθεί άλλη μια κωλοτούμπα..

Αφού κηρύξαμε ένοχους τους κακούς τραπεζίτες και τους λακέδες τους..

Αφού ανακαλύψαμε «έντιμους» εθνικούς ηγέτες που ξαναστήνουν στα πόδια τους την εθνική οικονομία…

Ξαφνικά διαπιστώνουμε μετά από μία ώρα ταινία πως όοοοολα αυτά είναι άχρηστα στην Ελλάδα!

Γιατί ο κ. Λαπαβίτσας κατανοεί πως δεν μπορεί να κατηγορήσει τις εκλεγμένες μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις πως δεν είχαν τη νομιμοποίηση να συνάπτουν δάνεια, ούτε μπορεί να ανακαλύψει 350 δις ευρώ μίζες, οπότε…

…σύμφωνα με τους δημιουργούς της ταινίας το χρέος μπορεί να είναι «νόμιμο»!! Τόμπολα! Λίγο πριν πέσουν οι τίτλοι μας εξομολογούν πως «ακόμα και νόμιμο να είναι, πάλι δεν πρέπει να το πληρώσουμε»!!!

Βρε άνθρωποι του Θεού (που λέει και ο Βέγγος), αφού το έχουμε πάρει απόφαση, τι διάτανο τη θέλουμε όλη αυτή τη μανούρα; Γιατί να τρώμε τις ώρες μας και τα σωθικά μας να ανοίγουμε κιτάπια και επιτροπές αφού «δε θα τα πληρώσουμε»;

Εεεεε;

http://www.youtube.com/watch?v=h8dHWNm06jA&feature=player_embedded

ΟΤΑΝ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΦΥΡΙΖΕΙ ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ

Όλη αυτή η ανούσια φανφάρα για την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου είναι μάσκα που καλύπτει το φόβο της Αριστεράς.

Η σύγχρονη Ελληνική Αριστερά τρέμει στην ιδέα να προβάλλει την αντικαπιταλιστική πρόταση του Σοσιαλισμού, τη Επανάστασης, της Λαϊκής Αυτοδιαχείρισης.

Προσπαθεί να βρει ενδιάμεσες και «μαζικές» προτάσεις που να είναι «λογικές»… να μπορούν να εφαρμοστούν σήμερα από μία αστική κυβέρνηση (σ.G.πρόστέθηκαν 4 λέξεις μεταγενέστερα στο κείμενο)..

Αναζητεί την ασφάλεια της καπιταλιστικής ανάπτυξης, την νεοφιλελεύθερη ο0μαλότητα της ΕΕ, την στρατιωτική ασφάλεια του ΝΑΤΟ…. Για να κάνει την εποικοδομητική της αντιπολίτευση.

Η ελληνική αριστερά έχει αποκοπεί από την μοναδική ρεαλιστική διέξοδο που μπορεί να βρεθεί για τα θύματα της οικονομικής κρίσης…

.. να στοχοποιήσει τους βασικούς υπεύθυνους: την επιχειρηματική τάξη! Τους Μπόμπολες και τους Βαρδινογιάννηδες!

..για την ιδεολογική, πολιτική και στρατιωτική προετοιμασία για τον Πολεμικό Κομμουνισμό

..τον δικό μας Πόλεμο!


Πηγή : http://www.politikokafeneio.com/

1 σχόλιο:

  1. Θλιβερή διαπίστωση ότι το Debtocracy ήταν σκέτη πατάτα (ή σούπα καλύτερα?).

    Κρίμα για τον Χατηστεφάνου, που κατά τα άλλα κάνει αξιόλογες δουλειές και εντάσσεται στην μαχητική και ανυπότακτη δημοσιογραφία.

    Τί έφταιξε όμως και βγήκε έτσι το "πολλά υποσχόμενο" ντοκιμαντέρ? Το πρόβλημα μάλλον βρίσκεται στο περιεχόμενό του (δηλαδή στην επιστημονική επιμέλεια) και στο δια ταύτα του που είναι η επιτροπή λογιστικού ελέγχου, η οποία σε όποια χώρα εφαρμόστηκε το μόνο που κατάφερε ήταν να επιτύχει - από άλλο δρόμο - την ένταξη της εν λόγω χώρας εκ νέου στον διεθνή καταμερισμό εργασίας και όχι μια ριζική λύση προς όφελος της εργασίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή